Doorbraak
De ‘ontmaskering’ van de islamofobie (deel 4)
Dit is het vierde deel van een reeks artikelen van Eddy Daniëls op Doorbraak. Deze Eddy is voor mij een van de interessantste commentatoren op dit ogenblik. Ik ben het niet altijd met hem eens, maar hij is wel altijd intellectueel eerlijk. En er zijn weinig mensen die de islam zo goed kennen als hij.
De eerste paragraaf van zijn artikel is misschien niet eenvoudig geformuleerd. Maar de rest van de tekst is wél duidelijk.
En ik ben het helemaal met hem eens.
De rotzooi komt nog maar eens van KifKif. Het is een schande dat dit rechts ideologisch vehikel gesubsidieerd wordt.
Ik hoop dat de Vlaamse regering hier een radikaal einde aan maakt. Ja, ook KifKIf heeft recht op zijn mening. Maar dat wil nog niet zeggen dat we het moeten subsidiëren.
Neen, als ik KifKif rechts noem, is dat geen vergissing. KifKif denkt van zichzelf dat het links is, en nog al wat linksen zijn er fan van. Maar als je er over doordenkt is het racistisch rechts want door de stelling dat racisme nog steeds een centraal onderdeel is van de eigen westerse natiestaat, kiest het op basis van cultuur de kant van de islam. Op zich is dat al een vorm van racisme. Maar als je daarbij bedenkt dat de islam alles behalve links is, wordt het wel heel gortig en totaal onaanvaardbaar om zich links te noemen. De islam zelf is racistisch en beschouwt alle niet-moslims als minderwaardig. KifKif kiest dus onder het mom van tegen racisme te zijn, voor het racisme. Hallo, politiek correcte vrienden, al dan niet groen ?
Wat KifKif ook niet begrijpt: de natiestaat is een voorwaarde voor solidariteit op niveau van de staat. Enkel in natiestaten bestaat er een sociale zekerheid.
Eigenlijk moet je er niet lang over nadenken: solidariteit veronderstelt gemeenschap. En ja, gemeenschap heeft te maken met gevoelens van gemeenschappelijkheid. Als je dus solidariteit op staatsniveau wil organiseren veronderstelt dat dat de burgers de staat als een gemeenschap zien. Dat is de bepaling van de natiestaat: Een natie is in beginsel een gemeenschap van mensen die zich verbonden voelen door gedeelde kenmerken. Het begrip is niet slechts academisch, maar heeft ook een sterke politieke lading en kent dan ook vele definities. Criteria kunnen objectief zijn zoals verwantschap, cultuur, taal of religie. Subjectieve criteria zijn verbondenheid en solidariteit die gevoeld wordt door een groep. Als de natie grotendeels samenvalt met de staat wordt wel gesproken van een natiestaat.
Als je dus de natiestaat verwerpt, maak je de sociale zekerheid onmogelijk.
Natiestaten proberen dat subjectieve aanvoelen van de staat als gemeenschap aan te wakkeren door een nationale vlag, hymne, geschiedenis, eigen cultuur en kunst…
Ja, dat is dus precies waar de n-va als nationalistische partij mee bezig is. De linkse tegenstanders van de n-va vallen haar daar op aan, maar tegelijkertijd ook op de afbraak van de sociale zekerheid, die door de n-va zou zijn ingezet. Ze beseffen niet dat ze met hun aanvallen op de Vlaamse natiestaat de sociale zekerheid zélf afbreken.
Nu mag je van mij zeggen dat de sociale zekerheid georganiseerd is op belgisch niveau, maar voor iedere objectieve waarnemer moet het ondertussen toch duidelijk zijn dat het belgische gevoelen van gemeenschappelijkheid ver zoek is. Als de grootste partij in Wallonië niet meer wil praten met de grootste partij van Vlaanderen, kan je toch niet meer spreken over gemeenschappelijkheid ?
De belgicisten doen wanhopige pogingen om de belgen toch in dat natie-gevoelen te houden. Ze beseffen niet dat ze daarmee hetzelfde doen als de n-va. Als ze daarbij dan beroep moeten doen op Eddy Merckx, de nationale voetbalploeg en Magritte, maken ze zich gewoon belachelijk. Ondertussen spreekt de overgrote meerderheid van de Walen nog steeds geen woord Nederlands en wil het ook niet leren. En in Vlaanderen is de tijd van de tweetaligheid voorbij. Wat is dat voor een gemeenschap waarin de mensen mekaar niet verstaan ? En eigenlijk ook geen interesse meer hebben voor mekaar. Of lees jij de Waals kranten. Kijk je naar de Franstalige TV ? Veel Vlamingen weten niet wie de eerste minister van de Waalse regering is. Noem me drie Waalse populaire zangers… En wat weet je eigenlijk nog van wat er in Wallonië gebeurt ? Het interesseert ons gewoon niet meer. Andersom is het nog erger. In de Waalse media wordt Vlaanderen afgeschilderd als een fascistische gemeenschap met een ziekelijke heimwee naar de collaboratie.
Eigenlijk is de toestand heel simpel: de enige reden voor links om de belgische structuur te behouden is de sociale zekerheid. Maar daar is geen draagvlak meer voor. Als links echt nog een sociale zekerheid wil, moet het gaan voor een Vlaams Vlaanderen en een Waals Wallonië met een Vlaamse en Waalse sociale zekerheid.
Morgen denk ik hier verder over na en verbreed het perspectief van belgië naar meer algemene elementen.