Knack
‘Waarom krijgen andere mogelijke aspecten van de corona-epidemie nauwelijks aandacht?’
Vranckx heeft gelijk: de media spelen een kwalijke rol in dit verhaal. Maar dat is niet verwonderlijk, want de media spelen op dit ogenblik een kwalijke rol in zo wat alle verhalen die ze vertellen. En dat komt doordat we in een tijd leven waarin de waarheid een te verwaarlozen begrip is. Het gaat om het eigen gelijk en niet om de waarheid.
Wie vooral bezig is met het eigen gelijk; kàn niet meer objectief berichten. Laat dat nu het drama zijn van onze tijd: onze streken zijn bevolkt met idealisten, zowel van links als van rechts.
Ja ik weet het: meestal worden linksen afgeschilderd als idealisten, en rechtsen als… als wàt eigenlijk ? Maar eigenlijk zijn er even goed rechtse idealisten als linkse idealisten. Ook rechtsen willen een betere wereld. Alleen zien ze die betere wereld anders dan linksen.
Er zijn natuurlijk ook rechtsen die niet begaan zijn met een betere wereld, maar enkel met zichzelf. Maar misschien moeten we ons de vraag stellen of de term “rechts” hier wel van toepassing is ? Moeten we niet gewoon spreken van egoïsten ? Een voorbeeld om het duidelijk te maken: het liegsel Rutten.
Ok, ik laat de, ook wel semantische, discussie over de betekenis van links en rechts voor wat ze is, en concentreer me op de idealisten.
Normaal gesproken zijn de meeste mensen niet bezig met “de wereld”, maar met “hun” wereld. En als ze er in slagen “hun” wereld een beetje beter te maken zodat “hun” leven een beetje beter wordt, zijn ze al heel tevreden. Ik kan daar geen slecht woord over zeggen.
Vroeger was het voor de mensen ook veel moeilijker om bezig te zijn met “de” wereld, want ze leefden onder hun kerktoren. En de meeste kerktorens waren niet echt hoog. Maar in deze tijd leven we in een geglobaliseerde wereld. Door de nieuwe technologieën verhuizen we in fracties van seconden van het ene uiteinde van de wereld naar het andere. We hoeven maar een schermpje te openen en we zien hoe het er elders aan toegaat. Iemand van “de Limburg” die vroeger nooit zou gehoord hebben van een moord in “bachten de kupe”, kent nu elk detail. En als een bange blanke politieman in de VS op een neger schiet, gaat dat nieuws de wereld rond en wordt de mens onder de kerktoren verontwaardigd. Dat komt door de media.
De mensen in de media zijn per definitie bezig met “de” wereld. En vermits de meeste mensen eigenlijk wel goede mensen zijn, zullen de meeste mensen in de media ook wel begaan zijn met die wereld, en dus worden het idealisten.
Het nadeel van idealisten is dat ze onvermijdelijk iemand die niét begaan is met het goed van de wereld gaan zien als iemand die moet overtuigd worden. Als die andere een andere mening heeft over het goed van de wereld, wordt hij een vijand. Het kan dus niet anders of de media zijn bevolkt met een overdosis aan idealisten die vijanden bekampen en dus stijgt de polarisatie.
Bij ons vind je die idealisten in de media vooral aan de linkerzijde. Anders dan in de VS zijn er geen uitgesproken rechtse zenders.
Idealisten zijn per definitie onverdraagzame mensen. Als je er echt van overtuigd bent dat je vecht voor een goede zaak, kàn je niet anders dan alle middelen inzetten, want als je dat niet doet verraad je je ideaal. De bekoring om te vervallen in het machiavelliaanse “het doel heiligt de middelen” is dus immens. En zo ontstaat de dictatuur van het gelijk. Het is die dictatuur die ik aanval als ik het heb over de nep linkse politiek correcte nuttige idioten. Je krijgt dan groenen (niet àlle groenen !) die vinden dat ze mijn gedrag moeten sturen door belastingen en premies; of lage emissiezones.
En zo komen we terug tot het corona-virus. Want Vranckx stelt terecht dat de uitbraak van dit virus te maken heeft met de onverantwoordelijke bevolkingsdichtheid in de grote steden. Mensen hebben inderdaad contact met de natuur nodig om tot een zekere harmonie in hun leven en mens-zijn te komen.
Een aantal hedendaagse planologen pleiten er voor om alle wonen te concentreren in steden. Daar zijn zeker praktische voordelen aan verbonden. Maar je kan in een stad onmogelijk contact met de natuur creëren. Binnen een stad kan je parken aanleggen, maar geen natuur.
We moeten dus naar het opdoeken van de steden en naar verspreiding van de bevolking over relatief kleine wooneenheden, van elkaar gescheiden door bossen, velden, holle wegen en kikkers in vijvers, waarbij de mensen als ze hun venster openen de spermageur van de Chinese sierpeer of de kastanjeboom opsnuiven. (Lees hierover: De spermaboom is waarom je elke lente zaad ruikt in het park.
Dat betekent natuurlijk ook dat de wereldbevolking beduidend moet dalen. Een wat meer globale oorlog kan daarbij helpen. Je kan natuurlijk ook zo iets als het coronavirus gewoon zijn gang laten gaan…
Maar nu moet ik terug in mijn schulp kruipen, want anders wordt ik zelf zo ’n dictatoriale nep linkse politiek correcte nuttige idioot.