Hoe kan een linkse zo blind zijn dat ik er kwaad van word ?

Doorbraak

Een voordeel van de coronaquarantaine is dat ik in de komende weken niet teveel buitenlandse vrienden in de ogen hoef te zien. Het zou mij zwaar vallen hen uit te leggen waarom België, ten gevolge van een Vlaams veto, als enige land niet voor de 37 miljard euro aan Europese noodkredieten stemde in het kader van deze crisis. En wel omdat het niet goed zou zitten met de verdeelsleutel tussen … Vlaanderen en Wallonië

Kijk, van zo ’n nonsens valt mijn mond zonder masker open van verbazing. Er is een tijd geweest, dat ik het wel had voor Erik De Bruyn, maar die tijd is al een tijd voorbij. En dit artikel doet me niet van mening veranderen. Integendeel.

Eigenlijk was ik niet zinnens om iets te schrijven over dat Europees verdeelsleutel gedoe. Op zich heeft het geen belang. Maar wel van belang is de onnozelheid van deze De Bruyn die niet schijnt te beseffen dat hij hier een ganse regio als bekrompen afschildert. Daarbij heeft hij het voortdurend over de Vlamingen. In mijn ogen is dat racisme.

Ook typisch: als Vlaanderen onafhankelijk zou worden, zal de niet zo geachte heer De Bruyn, dat land verlaten… Kijk, dat is mooi: in plaats van in Vlaanderen de zo hoog nodige linkse strijd te voeren, kiest de linkse De Bruyn er voor om zich knus te gaan nestelen in een land waar zijn linksigheid hem aanzien bijbrengt. Als dat geen bekrompenheid is. Ik noem het lafheid.

Dan begeeft hij zich op twitter en pikt daar een uitspraak van een verder onbekend iemand die hij gebruikt om “de Vlamingen” af te breken. Dat is een intellectueel onwaardig. Maar die intellectuele onmacht verwondert me niet. Ik zie ze voortdurend terugkomen bij belgicisten die wanhopig argumenten zoeken om iets te verdedigen wat niet te verdedigen is: belgië.

Voor De Bruyn past het Vlaamse streven naar onafhankelijkheid ook in een versnippering van Europa. Welnu, ik ben voor die versnippering. Want in feite is Europa al versnipperd op enkele grote landen zoals Duitsland, Frankrijk, Italië en Spanje na. Waarbij het grote Duitsland dominant is, met het grote Frankrijk als schoothondje dat ook eens mag keffen en doen alsof het een echte hond is. Welnu: het is niet goed als in een politiek bestel de macht bij enkelen geconcentreerd ligt, en de rest aan het handje moet meelopen. In een democratisch bestel is gelijkwaardigheid essentieel. Een formele gelijkwaardigheid waarbij, bijvoorbeeld, alle landen één stem hebben is niet voldoende. Voor mijn part is het uiteenvallen van Duitsland en de andere grote landen een voorwaarde om tot een echt democratisch Europa te komen. De Bruyn schijnt er van uit te gaan dat de eenheid van Europa enkel mogelijk is mét die grote landen. Dat is pure nonsens. Als ik in zijn logica doordenk moet ik er voor pleiten dat Wallonië aansluit bij Frankrijk en Vlaanderen bij Duitsland, want dan zouden die nog groter worden, en dat zou goed zijn voor Europa. En zo geeft de linkse De Bruyn de collaborateurs van de tweede wereldoorlog gelijk.

Maar genoeg gelachen. Belangrijker is dat De Bruyn aanklaagt dat het politieke discours wordt overheerst door de thema’s migratie en identiteit. Hierover word ik echt kwaad. Laat me eerst en vooral opmerken dat migratie en identiteit met mekaar verbonden zijn. Zonder migratie zou identiteit minder aan bod komen. Als dan door de enorme cultuurverschillen tussen een christelijk geïnspireerde cultuur (tot spijt van de fundamentalistische atheïsten) en een arabisch-islamitische cultuur het verschil in identiteit nog wordt aangescherpt, moet het toch duidelijk zijn dat hier iets op zijn minst niet gemakkelijk zal zijn, en dat er, hoe dan ook (politieke) maatregelen moeten genomen worden om dat probleem aan te pakken. Hoe ideologisch blind moet je zijn om niet te zien dat migratie en identiteit wél belangrijke thema’s zijn omdat ze rechtstreeks het concrete leven van mensen aangaan. Helemaal te gortig wordt het als De Bruyn niet ziet dat het precies de zwakkeren in onze samenleving zijn die door die thema’s worden getroffen. En nu heb ik het niet enkel over economische zwakte, maar zeker ook over “maatschappelijke” zwakte: over de problemen van het samenleven op zich.

Hier stoot ik dus weer op wat ik al eerder heb aangeklaagd: voor links worden alle problemen terug gebracht tot centen. Dat is van een ongehoorde domheid. Een mens is meer dan brood alleen. Het is schrijnend dat fascisten dat wél inzien en enthousiast in het gat springen dat links links laat liggen. En dan zijn die linksen verbaasd en verontwaardigd over het succes van het vlaams blok, en worden die zwakkeren – waar links zou moeten voor opkomen, maar die het in de steek heeft gelaten – uitgemaakt voor fascisten en aanhangers van die met zijn snorretje.

Ja, misschien is het maar goed dat linksen zoals De Bruyn een onafhankelijk Vlaanderen achter zich zouden laten. Met al hun nep linkse politieke correctheid zouden ze de verrechtsing van Vlaanderen alleen maar bevorderen.

Toch nog iets over de verdeling van dat Europees geld. Ik maak me er met ruwe cijfers van af: belgië krijgt 36 miljoen. Daarvan gaat 30 miljoen naar de franstaligen en 6 miljoen naar Vlaanderen. Je kan het draaien of keren zoals je wil, maar dat kàn niet correct zijn. Ik heb het Alexander De Croo zelf horen zeggen op de radio dat dit niet correct is. Als de interviewer daar op ingaat, vlucht hij weg van het onderwerp. Ja natuurljk: hij kan toch zijn liberale gedachten genoten Michel en Reynders niet afvallen. Het is toch overduidelijk dat Michel als president van Europa en Reynders als lid van de commissie er alles aan hebben gedaan om het geld naar Franstalig belgië te sturen. Als dat geen bekrompen zelfzucht is, weet ik het niet meer. Maar neen: voor de ideologisch blinden is die zelfzucht beperkt tot Vlaanderen.

Een reactie achterlaten Reactie annuleren