Grenzeloos
Tijd voor ontwapening! Lessen uit de coronacrisis
Laat me al maar dadelijk antwoorden op de vraag: leert de mensheid door de coronacrisis dat ze beter af is met investeringen in menselijke veiligheid dan in militaire apparaten ? Neen ! De mensheid zal dat niet leren, want de mensheid bestaat niet. In ieder geval nog niet.
Om te beginnen komt in een crisis zowel het beste als het slechtste in de mens naar boven. Het is een illusie om te denken dat door de crisis plots in een grote meerderheid van de mensen enkel het goede naar boven zou komen. Slimmere mensen dan ik beweren dat de coronacrisis Europa in gevaar brengt omdat staten op dit ogenblik met mekaar concurreren om medisch materiaal te bemachtigen. Niettegenstaande de liefde van Wallonië voor Frankrijk heeft Frankrijk geweigerd om voorraden mondmaskers vrij te geven voor belgië. De mondmaskers die belgië koopt in China moeten met rechtstreekse vluchten naar hier worden gevlogen, want bij een tussenlanding in een ander land loopt de zending gevaar om door dat land in beslag te worden genomen. Op dit ogenblik is de leuze: ikke ! En de rest kan stikke ! In dit geval mag je dat stikken letterlijk nemen.
De nep linkse multiculturele wereldburgers kunnen er niet omheen: er is geen mensheid. Er zijn enkel mensen die op eenzelfde planeet leven en als het schoentje nijpt mekaar de strot dicht knijpen. In dit geval mag je dat letterlijk nemen.
Weiger ik nu om het goede te zien dat onze helden van vandaag zo bewonderenswaardig beleven ? Neen, natuurlijk niet. Maar je kan er niet omheen: politiek betekenen ze niets, en terwijl zij mensen redden, spelen de politieke partijen hun spelletjes om uit de crisis zo veel mogelijk voordeel te halen, waarbij ze niet enkel beklemtonen hoe goed ze het toch wel doen, maar ook perfide aanvallen uitvoeren om de anderen te beschadigen.
De Brabander heeft gelijk. Maar ik mis in zijn betoog één woord: de concurrentie.
Want achter alles wat ik hier geschreven heb steekt die ene factor: de concurrentie. Concurrentie op de markt, concurrentie tussen staten, concurrentie tussen politieke partijen, concurrentie tussen mensen.
In de jeugdbeweging leerden we: het leven is een strijd. Dat werd dan mooi uitgelegd als “een strijd om goed te zijn”. Die uitleg was oogverblinding. De leuze is ontstaan in een tijd dat het fascisme de mensen voorbereidde op de oorlog. Op het juiste ogenblik zou het gemakkelijk geweest zijn om de jeugd via een ombuiging van de leuze enthousiast te maken voor de oorlog.
Enthousiast voor een oorlog ? Welja, de juiste manipulatie – die door de communicatiewetenschappen is geperfectioneerd – slaagt er zelfs in om jonge mannen blij lachend naar hun dood te laten marcheren. Kijk naar de beelden van de Duitse soldaten bij het begin van de Tweede Wereldoorlog. Of van de Amerikaanse jongens (het waren nog eens geen volwassen mannen ! ) toen Amerika beslist had om deel te nemen aan het gevecht om de Europese grondstoffen en om Europa verdeeld te houden. Op dat ogenblik was het duidelijk: de oorlog zou gewonnen worden, ofwel door Hitler, ofwel door Stalin. In beide gevallen zou dat leiden tot een Verenigd Europa dat economisch en militair sterker zou zijn dan de VS. Dat moest worden voorkomen. Het is dan ook geen toeval dat na die oorlog Europa grondig verdeeld was. In Berlijn bouwden ze zelfs een muur om dat aan de wereld duidelijk te maken. Of dachten jullie dat de Amerikanen de levens van hun jonge mannen in gevaar brachten om ons te redden van die smerige Hitler ? Ja, geef het toe: dat dachten jullie ! Nu, het is geen schande dat jullie dat dachten, want ook in dit geval waren jullie slachtoffers van een manipulatie die nog altijd de grote meerderheid van de burgers bereid maakt om enorme sommen geld op te hoesten voor een wapenwedloop.
Maar nu denken jullie dat niet meer, want ik heb jullie de ogen geopend ? Neen, ik maak me geen illusies: jullie denken dat nog altijd, want ik kan niet op tegen de manipulatoren die dezelfden zijn als het benedenmenselijke volkje dat die 2.153 miljardairs uitmaken waar De Brabander van spreekt.
Concurrentie zit in de mens. Dat is een feit. Maar je kan daartegen twee houdingen aannemen: ofwel probeer je de geest van concurrentie in je te bestrijden, ofwel cultiveer je die concurrentie.
Onze wereld wordt geregeerd door mensen die de concurrentie cultiveren en er een economisch systeem op hebben gegrondvest: het kapitalisme. En ja, concurrentie is een goede motivatie om te presteren. En ja, door die prestaties zijn we tot een ongehoorde en zelfs decadente welstand gekomen. Maar in een strijd zijn er altijd winnaars en verliezers. Tot nu toe horen wij bij de winnaars. En de manipulatie slaagt er in om ons te laten vergeten dat er ook verliezers zijn, veel meer dan winnaars. Ja, we zien de armoede in de wereld wel, maar er wordt ons wijsgemaakt dat die armoede het gevolg is van ongelukkige omstandigheden, of van eigen verantwoordelijkheid. Ja, die omstandigheden en die verantwoordelijkheid bestaan. Maar het kan toch niet dat de overgrote meerderheid van de mensen generaties lang heel hun leven ongeluk hebben of onverantwoordelijk zijn ? Het is simpel: de échte oorzaak van de armoede is de concurrentie waarin de armen de verliezers zijn.
Er is niet veel aan te doen. Maar wel iets: wie een beetje mens wil zijn, zal de concurrentie niet cultiveren, maar de samenwerking en solidariteit bevorderen. En nu vraag ik je: kijk rondom je en zie de mensen die de concurrentie cultiveren. En jaag ze zo ver mogelijk weg uit je buurt. Ergens waar er geen mondmaskers of beademingstoestellen zijn… Maar dat laatste meen ik niet echt.