Uitpers
Hoe relevant is armoedebestrijding?
De artikels van Francine Mestrum brengen meestal wel interessante stof tot nadenken. Ook hier is dat zo, ook al zit niet alles echt logisch in mekaar.
Zo steigerde ik al toen ik in haar inleiding las dat in een ideale situatie een OCMW armoede zou moeten kunnen voorkomen. Ik zie de logica daar niet van in. Als de armoede voorkomen is, betekent dit dat er geen armoede is. Dan is er ook geen OCMW nodig.
Linksen eisen voortdurend dat er meer aan armoedebestrijding moet worden gedaan. Armoedebestrijding betekent dan dat je aan mensen met te weinig inkomen langs een of andere weg geld toestopt zodat ze toch fatsoenlijk kunnen wonen, eten… Maar zijn die mensen die dank zij dat geld fatsoenlijk kunnen leven dan niet meer arm ? Zo lang ze hun hand moeten ophouden, zijn ze arm. Dat ze via wetgeving recht hebben op die steun verandert daar niets aan.
Ik hoor linksen altijd maar roepen om solidariteit. Daar word ik kwaad van: solidariteit zou niet nodig moeten zijn.
Natuurlijk moeten we de huidige situatie nemen zoals ze is. Je kan niet doen alsof je nu al in Eutopia leeft. En in de huidige situatie is het onvermijdelijk dat er mensen in armoede terecht komen. Ook bij ons. In het kapitalisme gaat het om de winst. Waar winst is, is verlies. En dus is solidariteit nodig. Maar links doet alsof solidariteit een ideaal is. Francine Mestrum zegt het duidelijk: in een ideale situatie. Welnu, solidariteit is géén ideaal. Ze is een noodzakelijk kwaad. Noteer dat ik heb toegegeven dat ze hier en nu noodzakelijk is.
Ja maar zeggen de liberalen dan: er zijn ook win-win situaties. Als het goed gaat met de economie maakt de ondernemer winst, en krijgt de werker een goed loon. Dus laat het goed gaan met de economie; laat ze groeien, en de armoede zal verminderen. Maar ik daag iedereen uit om me één moment te tonen waarop het over de hele wereld goed ging met de economie.
De motor van de economie is de concurrentie. Waar er concurrentie is, zijn er winnaars, maar ook verliezers. Als een ondernemer winst maakt, is er een andere ondernemer die geen winst maakt.
Dat gedoe wordt nog aangevuld doordat de ondernemer eigenaar is van de productiemiddelen en dus ook van de producten. Dat heeft tot gevolg dat de winst totaal naar die eigenaar gaat. De werker deelt niet mee in de winst. Dat betekent dat hoe beter het met de economie gaat – als er veel winst gemaakt wordt – des te groter de ongelijkheid wordt.
Een aantal onder jullie zullen nu opmerken dat de meesten van ons het toch niet slecht hebben. De rijken zijn wel schandalig rijk, maar wij hebben toch niets (of niet schandalig veel) tekort. Ik laat de armoede, ook bij ons, nu even buiten beschouwing. Maar wil je nu a.u.b. even je blik verruimen en planetair denken ? Dan zie je dat wij in West-Europa eigenlijk schandalig rijk zijn, vergeleken met de massa’s in Azië, Afrika, Amerika. De ongelijkheid speelt op persoonlijk vlak, maar ook op een hoger niveau. Op persoonlijk vlak horen wij bij de verliezers. Maar op planetair niveau horen we bij de overwinnaars. Dat maakt onze verliessituatie hier feitelijk nog aangenaam. Als Europa morgen de concurrentiestrijd met een ander werelddeel zou verliezen, komen we in de situatie terecht waar die mensen nu in zitten.
Op dit ogenblik heeft de ongelijkheid, ook bij ons, zulke proporties aangenomen dat zelfs cd&v-rs pleiten voor een vermogensbelasting.
Natuurlijk gaat het hier niet enkel om veel winst, maar ook om belastingontduiking. Maar die is enkel mogelijk omdat de macht bij het kapitaal ligt, en dus de politiek in dienst staat van het kapitaal. Ik ben voor vermogensbelastingen. De 1% die de cd&v nu voorstelt – eenmalig ! – is belachelijk. De belasting op vermogens van de superrijken moet minstens gelijk zijn aan de hoogste normale belastingvoet.
Terwijl ik deze blog schrijf, luister ik ook naar de Nachtwacht op Canvas. Daar is Dirk Holemans van de linkse denktank Oikos aan het woord. Hij pleit voor een andere samenleving na Corona: meer sociaal en meer ecologisch. Ik vind dat mooi. Maar dan zegt Holemans dat we nu zo snel mogelijk moeten inzetten op een ecologische (de Green Deal !) vernieuwing van onze industrie. Want ook andere landen gaan dat doen, en als we later zijn dan zij, dan verliezen we de concurrentie met hen. Kijk, nu moet ik mijn broek toch even terug op trekken. Want deze linkse denker presteert het dus om het aanvaardbaar voor te stellen dat mensen in andere landen het minder goed gaan hebben omdat wij wat sneller zijn geweest. Als dat niet eigen volk eerst is, weet ik het niet meer !
Maar ik weet het wél nog: armoede is onaanvaardbaar. Niet enkel bij ons. Maar overal. En dus moeten we af van het kapitalisme.