Dwarsliggers
Globalisering: Zegen, Vloek of gevaarlijk Experiment?
Gisteren heb ik de Dwarsligger een rechtse kloot genoemd. Dat belette me niet om het met hem eens te zijn over een aantal van zijn inzichten. Ook vandaag brengt hij inzichten die helpen om de ernstige en hopeloze toestand te begrijpen.
Volgens de Dwarsligger ligt de oorzaak van de toestand in het post-modernisme dat hij Cato-gewijze retorisch bestrijdt. Over dat postmodernisme wil ik toch de Dwarsligger even tegenspreken.
Hij verwijst naar het postmodernisme als oorzaak van de slordige definitie van het woord globalisering. Ik wil daar wel gedeeltelijk in meegaan, maar ik zou van hem dan toch ook verwachten dat hij me wat meer inzicht geeft in wat hij onder postmodernisme verstaat en een niet-slordige definitie geeft van dit woord.
In dat verband wil ik wijzen op een aspect van het postmodernisme, en een belangrijke oorzaak er van. Het postmodernisme is ontstaan in volle koude oorlog met een oorlogspropaganda die voortdurend waarschuwde voor Russische atoomdreiging. De reële dreiging van een oorlog met nucleaire massavernietingswapens heeft zeker meegespeeld in de postmoderne levenshouding van “ik wil alles, en ik wil het nu” – want morgen is er misschien niets meer. In dat kader kan je ook de consumptie- en genotcultuur situeren. Het is dansen op de Titanic. Denk hier ook aan de recente feestjes ondanks de virusdreiging, die me doen denken aan de feestcultuur van de jaren dertig. Het kan niet anders of deze cultuur heeft geleid tot vormen van relativering op het ethische vlak, maar dus ook ook tot relativering in verband met de vraag naar de waarheid. Het is die relativering die de Dwarsligger aanklaagt.
Het postmodernisme is een pessimistische reactie op het ongebreidelde optimisme van de moderne tijd waarin de mensheid er van overtuigd was dat de wetenschap alle problemen zou oplossen en zou leiden naar de beste van alle werelden. Ik wil dus benadrukken dat het postmodernisme niet zo maar een product is van losgeslagen (vooral Franse) filosofen, maar van concrete tijdsomstandigheden. Het postmodernisme is een tijdsgeest die door die filosofen en de postmodernistische kunstenaars is opgepikt, verwoord en in beeld gebracht. Daardoor hebben ze die tijdsgeest bevorderd, maar niet veroorzaakt.
Ik denk dat de Dwarsligger zich vergist als hij denkt dat hij een tijdsgeest kan veranderen door hem aan te klagen. De tijdsgeest zal pas veranderen als er reden is tot optimisme. Die is er op dit ogenblik niet. Het klimaat, de migratie, de globalisering, de dreiging van een derde wereldoorlog, de manipulatie die een wetenschap is geworden die schaamteloos aan onze universiteiten wordt gedoceerd in de communicatiewetenschappen, (Orwelliaanse newspeak) worden door de mensen als reële bedreigingen ervaren. Ik heb het dan nog niet over de armoede en de overbevolking van onze planeet die voor de meeste mensen (hier) mentaal ver van hun bed liggen.
De Dwarsligger heeft het over mensen die van de problemen ideologische keuzes maken: de ideologische voorstanders van migratie en globalisering. Eigenlijk is is het pure vlucht: ze overwinnen het pessimisme door van het probleem een behartenswaardige zaak te maken.
Tot dezelfde categorie horen ook de klimaatactivisten. Daar is iets raars mee: ze doen fanatiek beroep op de wetenschap om het probleem aangekaart te krijgen. Plaatsen ze zich daarmee buiten het postmodernisme om terug te keren naar het modernisme ? Neen, want als het op oplossingen aankomt verwerpen ze, tegen de ecorealisten in, de mogelijkheid dat de wetenschap die zou bieden, en blijven dus steken in het post-modernisme. Ook hier weer krijg je dan de vlucht vooruit: het ijdele geloof dat de mens het toch zal opgelost krijgen. Ondertussen is dat ijdele wanhoop geworden, want als je naar Greta en Anuna kijkt, zie je enkel nog pure wanhoop. Ze hebben met jeugdig enthousiasme geloofd dat ze de wereld konden veranderen. Kapitalistische smeerlappen hebben hen in dat ijdel geloof gesteund en er munt uit geslagen. Ze slaan er nog altijd munt uit, want dank zij de klimaathetze kunnen ze de New Deal door de strot van de mensen duwen. Die New Deal zal de economie vernieuwen, nieuwe afzetmarkten creëren en dus nieuwe kansen bieden tot productie. Het duidelijkste voorbeeld is de vernieuwing van het vervoer door de elektrische auto’s waarbij een massa wagens die nog jaren zouden kunnen meegaan op de Afrikaanse schroothoop zullen worden gedumpt. Om de mensen die onzin te laten slikken gaan ze premies krijgen om die nieuwe wagens aan te schaffen (denk ook aan de zonnepanelen). De mensen gaan blij zijn met de premie en niet beseffen dat ze hem zelf betalen. Als je een premie krijgt, is er eerst geld uit je zak gehaald. De gewone mensen gaan die vernieuwing betalen, en dat doen omdat ze geloven dat ze daarmee het klimaat redden.
Ik kan zo nog wel een tijdje doorgaan.
Laat me de mensen die Anuna steunen en die de globalisering, de multiculturaliteit en de migratie als “goed” verdedigen, samen brengen onder de noemer politiek correcten. Vanuit een diep onbewust aanvoelen dat we in een tijd leven met problemen waarvoor we geen oplossing hebben, hebben ze toch een oplossing gevonden: ze hebben de problemen omgetoverd tot na te streven doelen. Als dat onbewust aanvoelen (het post-modernisme) er niet zou zijn, en de houding van deze mensen het resultaat van analyse en rationaliteit, zou je er mee in dialoog kunnen gaan. Dat deze dialoog onmogelijk is, is voor mij weliswaar geen be-wijs, maar toch een aan-wijs dat mijn analyse van hun houding correct is.
Is er een oplossing ? Op de Titanic waren er twee manieren om te vluchten voor de problemen: dansen en tegen alles in blijven geloven dat het ding niet kon zinken. De politiek correcten hebben een derde manier gevonden: ze hebben zinken tot een deugd verklaard. En ik ben een zondaar.
PS Eén: laat het duidelijk wezen dat mijn analyse niet alle elementen verwerkt en er zeker nog andere factoren meespelen. En twee: ik kan hier wel de houding van de politiek correcten kritisch bekijken, maar heb ik een betere houding ? Als jullie braaf zijn en trouw mijn blogs lezen zal ik je nog wel eens antwoorden op die vraag.