Dwarsliggers
Als de Dwarsligger het woord kloot mag gebruiken, dan ook ik. De Dwarsligger is een rechtse kloot. Dat belet me niet om toch ook waardering te hebben voor sommige van zijn meningen. Het is niet omdat ik iemand in een hokje steek, dat hij plots ook enkel nog hokjespraat uitkraamt.
En dus geef ik hem gelijk als hij zegt dat de grote steden, voorzichtig uitgedrukt, het mens-zijn van de bevolking geen goed doen. Pol Pot en Mao hadden gelijk in hun basisintuïtie. De manier waarop ze hun idee hebben toegepast was natuurlijk totaal verwerpelijk.
Ik begrijp niet goed hoe op dit ogenblik linksen er voor kunnen pleiten om de bevolking in grote steden samen te persen. Het is weer zo ’n waanzin van het groene denken: we hebben oppervlakte op de grond te kort om bossen in stand te kunnen houden, en dus gaan we oppervlakte boven de grond creëren en de mensen opstapelen. Als we dan ook nog verwarming niet meer per woning organiseren, maar per toren, dan maken we ook winst op gebied van CO2 uitstoot, nog zo ’n idee fixe. Als je toch overtuigd bent van de opwarming, waarom focus je dan op energie-winst in verwarming ? Dan moet je bezig zijn met energie-winst in koeling.
Wie enkel naar de lucht tuurt om CO2 te speuren kijkt niet naar de grond die hem draagt. Anders uitgedrukt: op dit ogenblik heerst bij groen links de ziekte van de ideologische blindheid.
Bij boeddhisten leeft de idee dat een mens contact nodig heeft met de grond. Daarom gaan ze zitten. Hun billen zijn groter dan hun voeten. Is het je nog niet opgevallen dat nogal wat boeddhisten dikke billen hebben ? Hoe dikker de billen, hoe zenner de boeddhist. De extremisten aanbidden de liggende Boeddha. Als ik dat zo schrijf klinkt dat belachelijk, maar fundamenteel hebben ze gelijk. Een mens moet met beide voeten op de grond staan. De vloer in een appartement op de zevende verdieping is geen grond.
Hitler wist dat je mensen dicht op mekaar moet zetten om ze gemakkelijk te kunnen manipuleren. Voetbalsupporters vertonen onbeschaamd de meest infantiele gedragingen. Zet teveel ratten in een te kleine kooi en ze vreten mekaar op.
Het ontstaan van steden hangt altijd samen met een concentratie van geld in havens, op kruispunten van handelswegen… De huidige miljoenensteden hangen samen met een extreme accumulatie van kapitaal. Bijna overal is een grootstad het resultaat van landvlucht: arme plattelanders die de boerenarmoede ontvluchten en in de stad in de fabrieksarmoede terecht komen. Voorwaar een mooi voorbeeld van de zin van migratie.
Laat het toch duidelijk zijn: de grootstad hangt samen met het kapitalisme. Toen God Babel ten gronde richtte gaf hij duidelijk aan dat hij geen kapitalisme wil. Voor wie het meer spiritueel wil duiden: het kapitalisme is een vorm van de hoogmoed van de mens die denkt dat hij Gods schepping aan zich mag en kan onderwerpen en die zichzelf daardoor tot God benoemt.
We moeten dus naar een ontmanteling van de steden.
Binnen de banlieues van Parijs is er geen oplossing, net zomin als binnen Molenbeek.
Die ontmanteling van de steden moet samen gaan met een totale vergroening van de ruimtelijke ordening. Kijk, nu ben ik toch ook weer groen ! Mensen moeten in parken wonen. Ja, dat vraagt veel oppervlakte en minder mensen. Maar wat is de zin van een bosje van enkele hectaren dat op geen enkele manier te maken heeft met natuurlijke bebossing ? De dennenbossen van Limburg zijn aangeplant, net zoals nogal wat bossen in de Ardennen. Ben ik nu plots toch weer niet zo groen ?Ik pleit voor de concentratie van echt grote natuurlijke bosgebieden waar mensen welkom zijn in bepaalde periodes en langs bepaalde paden, bij wijze van studie. Bossen dienen niet om te verpozen. Verpozen moeten de mensen kunnen in hun eigen tuintjes en hun eigen parkomgeving rond hun eigen huizen.
Ja, ik pleit voor privébezit. Mensen hebben het recht om het gevoelen te hebben dat hun huis iets van hen is en waarin ze zich kunnen terugtrekken samen met hun geliefden en vrijen zonder dat ze schrik moeten hebben dat de buren op de muren kloppen.
Er is niets mis met privébezit als het beperkt blijft tot wat een mens nodig heeft. De villa’s van de rijken zijn een verwording van het recht op privébezit, en we moeten ze van hen afpakken en het onmogelijk maken dat iemand nog zo rijk wordt. Dan moeten we ook niet meer zagen over een rijkentaks. Maar een arbeider heeft recht op zijn eigen vrijstaande woning. Dat vrijstaande is belangrijk. Rijken wonen niet in rijtjeshuizen. Ook een arbeider is geen nummer in een rij. Mensen horen niet in rijen, ze moeten door mekaar lopen en soms zelfs eens botsen. In Hitler-Duitsland marcheerden de mensen in rijen. In het kapitalisme wonen ze in rijen. Een mens in een rij is een vervangbaar nummer. Dat is zo in het leger en evenzeer in een fabriek. Dat wil zeggen dat de straten ook niet recht mogen zijn. Ze moeten kronkelen en waterwegjes volgen en kinderen moeten overal hoeken vinden waarin ze kunnen denken dat niemand hen ziet.
In die wijken zal inderdaad sociale controle zijn en dat behoedt voor verwording van de moraal. En er zullen geen mensen wekenlang dood in hun appartementje liggen voor iemand door de stank wordt gealarmeerd. Sociale controle kan erg zijn. Maar de onverschilligheid in de appartementsgebouwen is dodelijk.
Essentieel in het hele verhaal is een ander thema waar links niet van weten wil: de overbevolking van onze planeet. Met de huidige bevolkingsaantallen blijft alles een onmogelijkheid. Dat geldt ook voor concentraties van bevolking. Dat alleen al is een argument tegen migratie naar dichtbevolkte streken. De enige weg naar een aanvaardbare wereldbevolking is het onderwijs van (vooral) vrouwen in de ontwikkelingslanden. Laat dat onze nieuwe kolonisatie zijn.