De herdenking van Hiroshima en de vraag: wat nu ?

Knack

Ludo De Brabander

75 jaar Hiroshima: ‘We kunnen de dreiging van kernwapens niet blijven negeren’

‘De publieke en politieke verontwaardiging over kernwapens is niet meer wat ze is geweest’, schrijft Ludo De Brabander van Vrede vzw. Het is vandaag exact 75 jaar geleden dat een kernbom de Japanse stad Hiroshima verwoestte

De Brabander heeft gelijk.

De situatie is simpel: de technologie is er om kernwapens te produceren die nauwkeurig genoeg zijn om voldoende kernwapens van de vijand te lokaliseren en te treffen, en zo snel de vijand bereiken dat die dus niet de kans heeft om terug te slaan met eigen kernwapens. Probleem tot nu toe: de afstand tussen lanceerplaats en doel mag niet te groot zijn. Daarom is Kleine Brogel voor de VS belangrijk: het ligt kort genoeg bij Rusland.

De enige afweer tegen deze wapens is een rakettenschild dat de raketten onderschept voor ze het doel bereiken.

Alle grootmachten zijn bezig met de ontwikkeling en productie van deze wapens. Als deze ontwikkeling in alle landen gelijk zou lopen, zou men nog van wederzijdse afschrikking kunnen spreken. Maar het is gewoon niet mogelijk dat alle landen even snel kunnen gaan. Op het ogenblik dat één land voldoende voorsprong heeft, is er militair strategisch geen enkele reden om niet aan te vallen. Naar alle waarschijnlijkheid hebben de VS op dit ogenblik voorsprong in de ontwikkeling. Het lijkt er op dat Rusland op dit ogenblik achterstand heeft in de ontwikkeling van de supersnelle aanvalswapens, en alles inzet op een rakettenschild. Wat China betreft: het zet alles in om de VS bij te benen, maar het is er zeker nog niet in geslaagd.

Er moet natuurlijk ook een economische reden zijn om een oorlog te beginnen. Er zijn mensen die denken dat oorlog om vrijheid en recht – of godbetert het: om vorst en vaderland – gaat. Maar die zijn enkel bedoeld om de domme massa vrolijk naar de slachtvelden te laten marcheren. Oorlog gaat in essentie altijd om economie.

Het is duidelijk dat de economische ontwikkeling van China in een snel tempo naar een situatie leidt waarin de VS de economische strijd op de markt niet meer kunnen winnen. Dan rest enkel nog de economische strijd van de oorlog. Merk daarbij op dat de VS een oorlog enkel kunnen winnen door inzet van kernwapens. In een conventionele oorlog hebben ze in China geen kans. Dat lesje hebben ze wel geleerd in Vietnam en Afghanistan.

Op dit ogenblik is er dus een bewapeningswedloop aan de gang: er komt snel een situatie waarin de VS zich verplicht voelen om aan te vallen voor China voldoende militaire afweer heeft opgebouwd. Je krijgt dan een militaire aanval om een economische aanval te counteren.

Dan wordt de rol van Rusland cruciaal. Het zal zeker de kant van China kiezen. Zijn de VS in staat om tegelijkertijd in een relatief korte oorlog zowel China als Rusland op kernwapen gebied uit te schakelen om dan in een tweede fase door de inzet van andere, tragere, maar ook zwaardere kernwapens de strijd te beslechten ?

De kernwapen strijd tegen Rusland zal zeker vanuit Europa gevoerd worden. Als het Russische rakettenschild inderdaad zo sterk is als de Russen beweren (blufpoker ? ), ziet het er niet goed uit voor Europa. Zelf betekent het militair niets.

Nog even militair denken: elke moderne oorlog  gaat om hemel en aarde en begint met de strijd om de hemel. In de lucht wordt de strijd op de grond voorbereid. Maar de strijd op de grond moet nog altijd gevoerd worden. Ik hoor van mensen dat ze denken dat de oorlog zal beperkt blijven tot wat heen en weer geschiet boven hun hoofden, en voor de rest zal gevoerd worden door beroepsmilitairen. Maar ten eerste: kernwapens in Kleine Brogel zijn een doelwit voor de Russen. Als daar een beetje serieuze bom valt, zal heel belgië dat voelen. De Antwerpse haven zal zeker ook een doelwit zijn. Maar daarbij zal de strijd op de grond in enorme landen als Rusland en China een enorme troepenmacht vragen. Verwacht je er maar aan dat de legerdienst terug wordt ingevoerd. Die is ten andere niet afgeschaft, doch slechts opgeschort en met enkele pennentrekken kunnen miljoenen jonge mensen naar het front worden gejaagd. Schieten kan je op enkele uren leren. En sterven kan iedereen.

Ik ben bekommerd om de jonge mensen rondom mij. Het spijt me, maar jonge Amerikanen, Russen, Chinezen… zijn mijn zaak niet. Ik zou willen dat het anders was.

Principieel kan ik niet anders dan pleiten voor een neutraal Europa en dat begint met de verwijdering van alle kernwapens op Europees grondgebied. Maar ik weet niet of het zo simpel is. Laat ons nog aannemen dat de Europese neutraliteit wordt gerespecteerd – wat niet evident is. Wat als de strijd tussen China – Rusland en de VS en hun wederzijdse bondgenoten beslecht is ? Is het neutrale Europa dan veilig ? Moet Europa ondertussen inzetten op het versneld uitbouwen van een kernwapen vrije maar sterke verdedigingsmacht ? Rechtuit gezegd: ik denk dat het daarvoor te laat is. Is Europa dus verplicht om te blijven schuilen onder de Amerikaanse paraplu ? Brabanders titelt: we kunnen de dreiging van de kernwapens niet blijven negeren. Hij heeft gelijk. Maar als we die dreiging niet negeren tot welke actie moet dit ons dan leiden ? Ik negeer niets, maar dat wil nog niet zeggen dat ik weet wat doen. Maar eigenlijk is dat niet van tel. Niemand vraagt mijn gedacht. Rare democratie: als het er op aankomt heeft de burger niets te zeggen. Want in het kapitalisme is het kapitaal de baas. En de overheid voert de bevelen van het kapitaal uit en verplicht de burgers.

 

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *