Cubanismo
Biden won. Wat nu, Latijns-Amerika?
Als ik dit lees, krijg ik spijt dat Trump de verkiezingen heeft verloren. Trump krijgt het verwijt dat hij de VS heeft doen terugplooien op zichzelf en het leiderschap van de VS over de wereldorde heeft losgelaten. Dat zal op veel vlakken wel een slechte zaak geweest zijn. Maar als je ziet waar het Amerikaanse leiderschap sinds de tweede wereldoorlog de wereld heeft gebracht, weet ik het toch niet meer zeker. Misschien is het wegvallen van het Amerikaanse leiderschap wel het beste wat de wereld kan overkomen.
Er zijn mensen die vrezen dat het wegvallen van dit leiderschap de wereld in chaos zal storten en dus tot oorlogen zal leiden. Maar is het eigenlijk wel mogelijk dat er nog meer oorlogen komen dan nu bezig zijn ? En leidt het Amerikaanse leiderschap ons niet recht naar een gewelddadige confrontatie met Rusland en China; naar een derde wereldoorlog ?
Een zaak is zeker: Biden is een belangenvertegenwoordiger van het Amerikaanse etablishment, het militair industrieel complex op kop. Na de tweede wereldoorlog heeft Dwight Eisenhower, tijdens de oorlog opperbevelhebber van de geallieerde troepen en daarna president, al gewaarschuwd voor dit militair industrieel complex. Als iemand kan weten wat dit complex betekent is het toch wel de opperbevelhebber van de geallieerden. Ondertussen is dat militair industrieel complex alsmaar sterker geworden in de VS. Bij verkiezingen sponsort het alle kandidaten voor het presidentschap. Dat betekent dat alle presidenten van de VS in de zak zaten van deze wapenindustrie. Sinds de tweede wereldoorlog hebben we dan ook geen enkel moment gekend zonder oorlog in de wereld. En altijd waren de Amerikanen er bij betrokken.
Voorstanders van Europa maken zich gewoon belachelijk als ze beweren dat we dank zij Europa sinds de tweede wereldoorlog geen oorlog meer hebben meegemaakt. Buiten wat klein oorlogsgrut zoals in de Balkan is er inderdaad binnen Europa geen grote oorlog meer geweest. Maar Europa heeft wel vrolijk meegedaan met zowat alle oorlogen die de Amerikanen hebben gevoerd. Het enige verschil is dat zowel de Amerikanen als Europa er in geslaagd zijn om hun oorlogen ver weg te houden van het eigen grondgebied. Maar vrede ?
Bush sr. werd geconfronteerd met de onwil van de Amerikaanse bevolking toen hij Koeweit wilde ‘bevrijden” van Sadam Hoessein. Hij heeft toen het grootste Amerikaanse reclamebedrijf ingeschakeld om de Amerikaanse bevolking te overtuigen. De voorzitter van de mensenrechtencommissie werkte voor dat reclamebureau. Toen al werden beelden van vluchtelingen en kinderen ingezet om in te spelen op de emoties, in dienst van het Amerikaanse imperialisme en het militair industrieel complex. Je kan toch geen raketten blijven produceren. Ooit moeten ze toch gebruikt worden, nietwaar ?
Kijk naar deze video op Youtube en besef hoe de massa gemanipuleerd wordt om ze zo ver te krijgen dat ze enthousiast ten oorlog trekt. Deze video zou in alle scholen verplichte leerstof moeten zijn: To sell a war
Zoek naar de gelijkenissen met nu en noteer de uitspraken van Biden over Poetin en Xi Jinping. Biden is een extreem gevaarlijk man. Trump was erg, maar ik vrees dat Biden ergér is; beleefder, maar erger.
Maar het artikel dat me tot deze bedenkingen brengt is geschreven door een Argentijn en verschijnt op Cubanismo.
Latijns-Amerika (Midden- en Zuid-Amerika) is het meest linkse continent. Vraag me niet hoe het komt. Is het iets in de volksaard ? Ligt het aan de geschiedenis ? Ik weet het niet. Maar het is een feit dat zowat elk Latijns-Amerikaans land ooit een linkse regering heeft gekend die misschien niet altijd totaal extreem links was, maar in ieder geval veel linkser dan wat wij ons hier als links kunnen voorstellen. En telkens is die linkse regering op totaal ondemocratische wijze door de CIA van de macht verdreven. Geen enkele linkse regering is zonder al dan niet heimelijke inmenging van de VS door de bevolking weggestemd.
Het bewonderenswaardige Cubaanse volk is er zelfs in geslaagd om niettegenstaande de ergste Amerikaanse kuiperijen en een verschrikkelijke boycot stand te houden. Die boycot gaat veel verder dan wat de meeste mensen weten.
Na een tropische storm heb ik ooit vrienden in Cuba financieel willen steunen. Mijn bank weigerde het geld over te maken naar Cuba, want als ze dat deed zou zij in de VS gesanctioneerd worden. De enige manier om het geld bij mijn vrienden te krijgen bestond er in om het mee te geven met een toerist die bereid was om het te smokkelen.
Obama, een van de hypocrietste presidenten die de VS hebben gekend heeft de boycot tegen Cuba afgezwakt. Hij heeft daarvoor lof gekregen van linkse nuttige idioten omwille van zijn menslievendheid. Die boycot heeft tot nu toe altijd een averechts effect gehad: de Cubanen putten er haat uit tegen de vijand die hen in de armoede hield. Door het opheffen van die boycot wilde Obama die haat verzwakken om de Cubanen zo meer open te maken voor de Amerikaanse propaganda.
Obama stelde zich hierbij in dienst van het rijke Cubaanse krapuul dat na de revolutie van Fidel naar de VS was gevlucht (Miami). Ik noem het krapuul omdat het de mensen waren die de bevolking op een verschrikkelijke manier uitbuitten. Feitelijk waren de Cubanen slaven. Die rijken hopen om nog ooit naar Cuba te kunnen terugkeren en dan met eigendom-documenten hun vroegere bezittingen terug te krijgen. Obama heeft hen daarin willen helpen.
Biden was vice-president onder Obama. Hij zal zeker diens politiek voortzetten.
Obama zal de geschiedenis ingaan als de (enige) “president die iedere dag van zijn ambtstermijn oorlog voerde. In 2016 gooide de winnaar van de Nobelprijs voor vrede 26.171 bommen op 7 verschillende landen.”
Lees hier over het ontluisterende artikel: Obama was gek op oorlog.