De ontmaskering van Biden

Uitpers

Antoine Uytterhaeghe.

Wapenindustrie financiert Bidens Pentagonteam

Het militair industrieel complex is een kluwen van beleidsmakers, wapenindustrieën, militaire instellingen, universiteiten en denktanks. Een van de werkwijzen is om personen uit de ene sector door te laten schuiven naar de andere. Vandaag zien we dat gevestigde denktanks heel wat personeel leveren om Bidens ploeg op het Pentagon te gaan bevolken

Combineer dit bericht op Uitpers met mijn blog van 15 januari over de Mc Kinsey boys in de Biden-ploeg, en je krijgt goesting om de bestormers van het Capitool te steunen.

Moeten de zogenaamd weldenkende mensen die zich zo hebben blind gestaard op Trump dat ze Biden verwelkomen, niet eens wakker worden ? Ik heb het al gezegd: jaag die Björn Soenens weg.

Biden is een gepassioneerde oorlogsstoker. Dat er veel kans is dat hij een Mc Kinsey boy aanstelt als ambassadeur in China is een zeer slecht voorteken.

En dan is er de vice-president Kamala Harris. Ze is afro-indiaas en vrouw en dan vallen er al dadelijk een aantal sektes in katzwijm van euforisch enthousiasme. Ah ja, want vrouw zijn is een teken van  emotionele intelligentie; de afro zal wel opkomen voor de zwarten en wat indiaas betekent weet niemand, maar het zal wel iets met Mahatma Ghandi te maken hebben. Maar dan zegt Wikipedia dit over haar: ze steunde de beslissing van Trump om de Amerikaanse ambassade naar Jeruzalem te verplaatsen en – anders dan Sanders en Elizabeth Warren – weigerde ze voorwaarden te stellen aan de Amerikaanse militaire steun aan Israël.

In 2014 verdedigde ze nog de doodstraf voor de rechtbanken van Californië. 

Daar moet verder geen commentaar bij. En de zwarten moeten zich geen illusies maken: Harris komt enkel op voor de rijken. De zwarten komen enkel ter sprake bij verkiezingen.

Ja voorwaar: Biden en Harris vormen een mooi koppel.

Als Biden een Kinsey boy naar China stuurt vergroot de kans op een regelrechte handelsoorlog en waar die op uitdraait weet niemand. Of liever: ik weet het, maar niemand wil me geloven wegens te verschrikkelijk.

Als Harris onvoorwaardelijk de Zionisten steunt is dat niet mooi voor de Palestijnen, maar misschien nog erger voor ons is het feit dat er dan een regelrecht conflict met Iran in de maak is. Trump had een grote mond, maar misschien krijgen we nog heimwee naar hem, want het feit dat Biden zijn ploeg vol zet met mensen van de wapenindustrie is niet geruststellend: wat geproduceerd wordt, moet vroeg ook laat ook geconsumeerd worden, wil het iets opbrengen. En zo staan we er niet goed voor, want de plaatsen waar de Amerikanen gewone kleine oorlogen konden voeren beginnen op te geraken. Het Midden-Oosten is verzadigd. De dictators in Afrika staan aan hun kant. En in Azië komen ze overal de Chinezen tegen. Dan schiet enkel Iran nog over, voor iets wat als een kleine oorlog zou kunnen beginnen. Maar Iran brengt de Russen in het spel en die staan toch al op het programma. Dan zitten we niet meer in de kleine plaatselijke oorlogen.

Ik zeg niet dat het zo ’n vaart zal lopen. Maar het zit er wel in.

Wat ook niet bijdraagt tot het welzijn van de wereld is het feit dat Amerika grondig verdeeld is. Trump is weg, maar zijn aanhangers  niet en de kans dat een figuur als Biden de eendracht herstelt is klein omdat hij nu eenmaal met heel zijn wezen tot  het establishment  behoort waartegen de Trumpisten in opstand komen. En we weten het: als het land verdeeld is, is een vijand welkom. De Amerikanen vormen geen natie want een natie veronderstelt een minimum aan gemeenschapsgevoelen. Dat is er niet in de US omwille van het racisme en gemeenschappen zoals de Chinese die zich op hun eigen territorium (Chinatown ! ) terugtrekken. Tussen haakjes: dat gemeenschapsgevoelen is een voorwaarde voor solidariteit en dus ook sociale zekerheid. Mensen hier vragen zich soms af hoe het mogelijk is dat de Amerikanen zo stom zijn dat ze geen sociale zekerheid en gezondheidszorg willen. Dit is het antwoord: ze zijn geen natie. Dat soort solidariteit ligt buiten hun gezichtsveld. 

Ik kan het nog anders stellen: de VS zijn een voorbeeld van een immigrantenland en multiculturele samenleving waarin de integratie niet heeft plaats gevonden en dus is er geen draagvlak voor solidariteit. Dat de onvoorwaardelijke verdedigers van de multiculturele samenleving en de migratie hier die weigeren om de integratie-problemen te zien, daar maar eens over nadenken. Is het toeval dat de afbraak van onze sociale zekerheid die onmiskenbaar bezig is, samen valt met de immigratie ? Ik beweer niet dat er een rechtstreeks en enig oorzakelijk verband is. Maar het zou me niet verwonderen dat ooit onderzoek zal uitwijzen dat de immigratie en het feit dat de nep linkse politiek correcte nuttige idioten hebben geweigerd om de integratieproblemen aan te pakken tot de afbraak van onze sociale zekerheid hebben bijgedragen; hebben vergemakkelijkt; niet voldoende maar noodzakelijke voorwaarde zijn geweest.

Maar er is wel een sterk patriottisme in de US: een soort “liefde” voor het land. Dat patriottisme is snel gemobiliseerd als er een vijand in zicht is en wordt dan een element van eenheid. Het zou me niet verwonderen dat Biden bij de samenstelling van zijn “regering” al rekening gehouden heeft met het vooruitzicht van een serieuze oorlog.

Er zijn nogal wat linksen bij ons die dwepen met Bernie Sanders en die er op hopen dat Biden dankbaar zal zijn voor de stemmen die de linkervleugel van de Democraten heeft bijgedragen voor zijn verkiezing. Maar die hoop is ijdel. Wie dacht dat Sanders minister zou worden, heeft verkeerd gedacht. Sanders is voor de machthebbers in de Democratische partij enkel een stemmenkanon. Als de stemmen binnen zijn, laten ze hem vallen. Toen hij even bij de Democratische voorverkiezingen een bedreiging vormde, heeft heel het Democratische establishment zich tegen hem gekeerd. Binnen de democratische partij is er voor Sanders geen toekomst.

Door het Amerikaanse systeem is het gewoon onmogelijk om in een derde partij naast de Democraten en Republikeinen iets te betekenen. Voor Sanders is er slechts één optie: een beweging zonder partij. En de organisatie van solidariteit, los van de staat. 

Ondertussen zullen Biden en Harris het grootkapitaal dienen en de wereld verder naar de dinges helpen.

 

 
 

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *