Het einde van de liberale democratie én van het nationalisme

Doorbraak

Tom Vandendriessche

Het einde van de liberale democratie

In de Koude Oorlog stonden twee tegengestelde maatschappijmodellen tegenover mekaar. Aan de ene kant het marxisme, gebaseerd op een autoritaire staat en een planeconomie. Aan de andere kant de liberale democratie gebaseerd op burgerlijke vrijheden en een vrije markteconomie

Tom Vandendriessche is Europees parlementslid voor het vlaams blok. Dat pleit niet voor hem.

Toch brengt hij hier een interessante analyse. In ieder geval heeft hij gelijk als hij stelt dat de heersende elite gebaat is bij de globalisering. Je kan er nu eenmaal niet om heen dat de verplaatsing van productie naar lagere loonlanden, de winsten opdrijft. Vandendriesschie heeft ook gelijk als hij stelt dat het de Westerse middenklasse is die het gelag betaalt. Wie anders zou het betalen ? Je moet geld hebben om te betalen. Tegelijkertijd kan die middenklasse niet op tegen de elite. We leven nu eenmaal in het kapitalisme dat zo is geconcipieerd dat de macht bij de kapitalisten ligt.

Bij de globalisering spelen zeker twee factoren mee: de delokalisatie van productie en de migratie. Beide betekenen op langere termijn verarming van het Westen.

Ik wil toch even ingaan op de migratie. Migratie verhoogt het aanbod op de arbeidsmarkt. Als het aanbod stijgt, dalen de lonen. Voor velen is het nog niet duidelijk, maar bedenk toch maar eens dat we sinds 1996 de loonnorm kennen met jaren zonder ook maar enige stijging van lonen, en vandaag een maximum van 0,4%. Tegelijkertijd is de index uitgehold zodat de verhoging van de prijzen van meer producten niet meer leidt tot loonsverhoging. Het inkomen van de mensen is effectief gedaald. We zijn armer geworden. Als de lonen dalen, dalen de inkomsten van de sociale zekerheid. Neen, de toestand is nog lang niet dramatisch, maar de tendens is er en er is geen enkel signaal dat die kan worden tegengehouden. Het spel wordt slim gespeeld: de verarming gebeurt geleidelijk zodat de mensen zich (nog) relatief gemakkelijk aanpassen aan hun armere levensstijl en dus niet in opstand komen.

Kapitalistische economen, verbazend genoeg gesteund door linkse idioten, verkondigen dat we de immigratie nodig hebben om onze productie op peil te houden. Wel ja, laag geschoolde immigranten zullen misschien zelfs leiden tot het terughalen van productie uit de lage loonlanden. Onze productie zal dus stijgen, maar we zullen wel een massa mensen hebben die leven op het peil van die lage loonlanden. 

Vertel me niet dat die migranten hier wel laag opgeleid aankomen, maar na enige tijd hooggeschoold zullen worden. Samen met de migratie daalt het peil van ons onderwijs. Dat mag niet worden gezegd, maar voor wie onafhankelijk denkt is het een evidentie dat, bijvoorbeeld, een kritisch aantal leerlingen met taalachterstand het peil omlaag haalt. Doorgedreven migratie verhoogt de massa laaggeschoolden.

En neen, ik werp hier geen steen naar die migranten. Zij zijn ook maar sukkelaars. Wie een steen wil werpen moet die werpen naar de rijken die zich door heel de rotzooi nog verrijken, en naar het systeem dat alle macht geeft aan die rijken. En naar de linkse idioten !

Het spijt me dat ik een vlaams blokker gelijk moet geven, maar inderdaad: de globalisering verarmt ons.

We houden nog enigszins stand door onze technologische voorsprong die bepaalde productie bij ons houdt, maar die voorsprong daalt tegen een stijgend tempo. Als we die voorsprong kwijt zijn, zitten we op hetzelfde welstandspeil als de rest van de wereld.

Nu zullen er wel linkse gelijkheidsfanaten zijn die dat een goede zaak vinden. Iedereen gelijk niet waar ? Maar die moeten dan wel hun mond houden over de armoede in de wereld. Want we komen dan niet in een toestand van iedereen even rijk, maar wel van iedereen even arm. Dat kan je ook als een gelijkheidsideaal beschouwen. Maar het is niet het mijne. Alhoewel: iedereen ? Vergeet de nog rijkere rijken niet: die linkse idioten aanvaarden daarmee ook het kapitalisme dat een structurele ongelijkheid creëert: die tussen de kapitalist en de werker. Over dwaasheid gesproken.

Globalisering is dus inderdaad een probleem. Daarom pleit Vandendriessche voor een terugkeer naar het nationalisme. Terugkeer ? In de geschiedenis ?

Nationalisme berust op de idee van het volk. De idee volk behelst gemeenschapsgevoelen. Het is dat gemeenschapsgevoelen dat noodzakelijk is voor solidariteit, ook zoals die wordt georganiseerd in onze sociale zekerheid.

Voor de migratiegolven was de idee van volk nog redelijk simpel: het ging over mensen die een taal en geschiedenis deelden en dat delen cultiveerden. De migratie breekt dat af. Migranten delen geen geschiedenis met autochtonen. Het duurt generaties voor die geschiedenis als gedeeld wordt ervaren. Waarom denk je dat Jambon zo wanhopig probeert met zijn Vlaamse canon een soort van gedeelde geschiedenis te creëren ?

Door de migratie wordt het volk gedeconstrueerd. Het gemeenschapsgevoelen verzwakt. Vanuit hun visie hebben de Poolse nationalisten gelijk als ze hun grenzen sluiten: open grenzen doen het nationalisme verdampen en daarmee ook het volk.

Het probleem van Vandendriessche bestaat er in dat de migratie al een feit is. Als hij terug wil naar het nationalisme, zal hij migranten massaal terug naar hun thuisland moeten sturen. Dat is voor het vlaams blok natuurlijk geen probleem: als je genoeg politie en treinen hebt, krijg je dat wel opgelost. Maar ja, dan komen we dus in het fascisme terecht. Willen we dat ?

Neen, het nationalisme is voorbij en keert niet meer terug. Als dat toch zo zou zijn, wil ik er niet meer bij zijn.

Aanvaard ik dan zo maar de problemen die gesteld worden door de globalisering ? 

Vermits het nationalisme niet terugkeert, kan de globalisering niet terug gedraaid worden. We zullen dus op zoek moeten naar andere oplossingen dan het nationalisme om die problemen op te lossen. De essentie van het probleem is de organisatie van solidariteit.

Fundamenteel daarbij is het besef dat de staat niet meer een factor in de organisatie van solidariteit zal zijn. De staat zal een minimale organisator worden van zaken die het individu niet kan oplossen zoals de aanleg van wegen, rechtspraak, veiligheid…

Mensen zullen dus zelf hun solidariteit moeten organiseren en dat zal door de nood aan gemeenschap kleinschalig moeten zijn. Om de nodige schaalgrootte te bekomen zullen de kleine gemeenschappen moeten samenwerken. Die samenwerking zal grensoverschrijdend moeten zijn.

In mijn boek Eutopia heb ik deze idee dieper uitgewerkt. Wie nog slimmer wil worden dan hij al is na lectuur van deze blog, zal dus naar Eutopia moeten. Je kan het boek gratis lezen en/of downloaden op deze website, ook in ebookformaat, onder de rubriek Publicaties.

 

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *