Uitpers
Als ik zeg dat ik het eens ben met deze aanklacht tegen het Israëlische militarisme, ben ik dan antisemiet ?
De auteur van dit artikel, Judith Deutsch is lid van “Independent Jewish Voices” en ex-voorzitter van “Science for Peace”. Ze is psychoanalist in Toronto. Fijn dat de antisemiet die ik schijn te zijn zich kan verschuilen achter een Joodse stem.
Neen, ik ben geen anti-Joodse racist. Als je de indrukwekkende lijst van Joodse genieën van Einstein tot Yehudi Menuhin overloopt met het ongelooflijke procent van Joodse Nobelprijswinnaars, is er tegenover het Joodse ras slechts één vorm van racisme mogelijk: het Joodse ras is superieur.
Misschien is dat wel de echte reden waarom Hitler dat ras wilde uitroeien. Mét de Joden er bij kon hij niet volhouden dat het Arische ras superieur was.
Nu moet je een en ander natuurlijk wel wat relativeren, want dat zoveel Joden de Nobelprijs gewonnen hebben, ligt misschien aan het feit dat ze ook beter zijn in lobbyen.
Neen dus: ik heb niets tegen de Joden. Maar de Israëli’s vallen niet samen met de Joden. De Israëli’s vormen slechts een kleine groep binnen het Jodendom. Natuurlijk heb je buiten het land Israël nog wel een aanzienlijk aantal Zionisten, aanhangers van het bestaan van Israël, maar een figuur als de auteur van dit artikel in Uitpers toont wel aan dat niet alle Joden Zionisten zijn.
Daarbij zijn ook niet alle Zionisten fascisten. Bij de Joden die zich in Israël vestigden was er een relatief belangrijke groep “socialisten” die een vorm van doorgedreven socialistisch gemeenschapsleven pratikeerden in de Kibboets.
De geschiedenis van het Zionisme en het ontstaan van de staat Israël is allesbehalve simpel. Israël heeft het nu graag over de Palestijnen als terroristen. Maar het vergeet even graag zijn eigen terrorisme.
in 1923 richtte de revisionist Ze’ev Jabotinski de Zionistische Joodse Jeugdvereniging Betar op, die gevechtstrainingen kregen met o.a. houten stokken, geweren en sabels en zich inzetten voor de stichting van een Joodse staat. De revisionisten richtten in 1937 leger op, de Irgun, die wraakacties uitvoerde tegen Arabische burgers en die ook Britse doelen aanviel. In 1944 werd Menachem Begin (1913-1992) leider van de Irgun en ging de organisatie zich steeds meer toeleggen op terroristische acties tegen de Britten. In 1944 vermoordde de Lechi, een revisionistische afsplitsing, de hoge Britse diplomaat Lord Moyne vermoordde. (Naar Wikipedia). Die fascistische terrorist Menachem Begin heeft later de Nobelprijs van de Vrede gekregen.
En ja dus: naast een linkse strekking kent het Zionisme dus ook een sterk fascistische groep. Het is dié bende die in Israël aan de macht is.
Overigens is het natuurlijk zo dat precies door de domme hardnekkigheid van de Palestijnen de Israëli’s naar dat fascisme geleid worden: als je aangevallen wordt, kies je voor de mensen die je het hardst verdedigen.
Ik kan dat ook wel begrijpen. Ik heb wel eens mensen horen zeggen dat ze het niet begrepen hoe het mogelijk was dat 6 miljoen Joden zich als schapen door Hitler naar de slachtbank hebben laten leiden. Waarom zijn die mensen niet in opstand gekomen en hebben ze zich totaal niet verdedigd ? Is het dan niet normaal dat hun nakomelingen zich hebben voorgenomen om zich niet meer te laten doen en om terug te slaan bij elke aanval ? Dat is dus precies wat er nu gebeurt: bij elke aanval door de Palestijnen betalen de Israëli’s hen systematisch terug.
Er is natuurlijk wel een serieus probleem: Israël slaat niet enkel terug, maar breidt zijn gebied ook systematisch uit en doet daarbij waar het goed in is: het verdrijven van Palestijnen.
Ondertussen blijft Israël natuurlijk wel een racistische staat waarin je het volledige burgerschap enkel kan krijgen als je tot het ras behoort. Verdedigers van die staat wijzen er graag op dat er ook Palestijnen staatsburger zijn, maar die hebben wel een tweederangsstatus. Je kan zelfs spreken van een echte apartheidspolitiek waarbij de Palestijnse staatsburgers niet enkel gediscrimineerd worden op gebied van politieke, sociaaleconomische en culturele rechten, maar ook nog naar apartheidsgebieden worden verbannen.
Maar natuurlijk: als je het over Israël hebt, moet je het ook over de Palestijnen hebben. Ik heb hier niet meer genoeg plaats om daar dieper op in te gaan, maar als puntje bij paaltje komt is de hele discussie er een van “wie heeft recht op die grond ?” Wie was er eerst ? Wie heeft wie verjaagd ? Als je er de geschiedenis bij haalt wordt dat een nonsensverhaal, waarbij de Joden teruggaan tot de tijd van Jezus en als je wil, tot Mozes. Als je dat op onze streken toepast kunnen de Romeinen zelfs aanspraak maken op belgië.
Ondertussen zijn de feiten wat ze zijn: de Joden bezetten een bepaald gebied en het ziet er niet naar uit dat er iemand hen daar binnen afzienbare tijd kan weg jagen. Wat Hamas doet is misdadig: het offert generaties op voor een ideaal dat niet bereikbaar is. Er is slechts één redelijke oplossing: het loslaten van rechten op Israël en het aanvaarden van een eigen Palestijnse staat met alle mogelijkheden om een welvarend land op te bouwen.
De Israëlische fascisten zullen zich daartegen verzetten, maar daar is nog wel iets aan te doen.
Waarom Hamas dat niet wil, is een andere vraag, voor een andere blog.