De Wereld Morgen
“Blijf de Nakba herinneren, ook de Nakba van vandaag”
Met hoeveel zijn ze, de Joden die het niet eens zijn met de oprichting van de Israëlische staat of toch niet met de manier waarop die staat vorm heeft gekregen ? Ik vrees dat het er niet veel zijn.
Een goede lezer heeft het woordje “ vrees” opgemerkt in mijn vorige zin. Het maakt duidelijk dat ik het met hen eens ben: de Israëlische staat is een vergissing.
Nu moet ik eerlijk zijn: nog niet zo lang geleden vond ook ik dat de Joden recht hebben op een eigen staat. Er is veel te zeggen voor de oprichting van zo ’n staat. En als je aan de holocaust denkt is het zelfs volkomen begrijpelijk dat Joden voor een eigen staat hebben geijverd.
Voorstanders van de migratie halen graag aan dat de migratie van alle tijden is. Daarin vinden ze een motivering om de migranten van hier en nu te steunen. Ik vind dit van een grandioze belachelijkheid, maar wie toch op dat denkspoor zit, moet zich wel niets aan trekken van het lot van de Palestijnen, want dat lot is het gevolg van een migratie van Joden naar Palestina. Hij moet ook zijn mond houden over de uitgeroeide Indianen in Amerika en over de aboriginals in Australië. We kunnen het ook even over Zuid-Afrika hebben en in naam van de migratie de apartheid gaan verdedigen.
Maar terug naar Israël.
Willen de fervente tegenstanders van de N-va en van het volksnationalisme nu ook even rechtstaan en de oprichting verwerpen van Israël ? Want Israël is een pure volksnationalistische verwezenlijking. Dat zou even goed gelden voor de oprichting van een Palestijnse staat. Wordt het niet vermakelijk als plots de verdedigers van de Palestijnen zich in hetzelfde kamp als de N-va bevinden ?
Ik heb al gezegd dat ik begrip kan opbrengen voor de Joden die een eigen staat wilden vanuit de ervaring van de holocaust.
Maar ondertussen ben ik er van overtuigd geraakt, dat ook vanuit dat standpunt Israël een vergissing is. Je kan er immers niet omheen dat de Joden over het algemeen als religie en als volk door de eeuwen heen stand hebben gehouden mét hun tradities en identiteit. Ze hebben daarvoor geen eigen staat nodig gehad. Toegegeven, hun aanwezigheid bij plaatselijke bevolkingen is niet altijd probleemloos geweest en dikwijls zelfs ronduit pijnlijk met periodieke vervolgingen. Dat heeft natuurlijk te maken met het fenomeen van de vreemde eend in de bijt waarnaar gebeten wordt.
Nu wordt ik cynisch: eigenlijk is dat dus “natuurlijk”, eigen aan het dier. Ter attentie van mensen die propageren dat de mens zich niet boven het dier mag verheffen: de consequentie van hun narcistische dwaasheid is dan wel dat ze de vervolging van de Joden in de geschiedenis en een vervolging van de moslims nu bij ons, als een natuurlijk fenomeen moeten aanvaarden. Om duidelijk te zijn: dat is niet mijn opvatting.
Maar eigenlijk kan je de aanwezigheid van de Joden in de diaspora dus zien als een soort vooruitgeschoven multiculturaliteit. Wie daar voorstander van is moet zich op zijn minst afvragen waarvoor een eigen staat Israël dan nog nodig is, zeker als die staat zelf de multiculturaliteit totaal afwijst.
Brengt Israël Joden, verspreid over de planeet, bescherming tegen een nieuwe holocaust ?
Laat me duidelijk zijn: overal in de wereld versterken de tendensen van agressiviteit tegen “vreemden”. Naast een soort natuurlijke reflex van de massa tegen de aanwezigheid van vreemden, zijn er natuurlijk de ideologieën, bewegingen en partijen die deze reflex ontwikkelen en aanscherpen. Neem daarbij het nog lang niet uitgeroeide fenomeen van de zondebok en de tactiek van machthebbers om de problemen op zwakkere groepen af te wentelen, en zo de eigen onmacht te verbergen, en ik denk niet dat nieuwe uitbarstingen van geweld en vervolging uit te sluiten zijn.
Maar is het bestaan van Israël daarvoor een oplossing ? Zouden de Duitse Joden massaal naar Israël gemigreerd zijn ? Veronderstel dat de geschiedenis zich zou herhalen, zouden ze dat nu doen, met de kennis van het verleden ? Zou Israël een nieuwe holocaust kunnen voorkomen door een oorlog met Duitsland of welk ander Jodenvervolgend land ook ?
Ik beken dat ik niet dadelijk antwoord heb op deze vragen. Maar in ieder geval blijven we zitten met het probleem dat Israël als oplossing door de toestand van de Palestijnen hetzelfde soort probleem stelt als wat het wil oplossen.
Overigens zou iedere ietwat ernstig religieuze Jood toch eens moeten nadenken. Want de staat Israël is een aanfluiting van een van de grondthema’s van het Jodendom: het messianisme.
In het Jodendom moet de redding van het Joodse volk van God komen die daarvoor een messias moet zenden. Ik zie in Netanyahu niet zo dadelijk een voortzetting van een vleesgeworden messias. Of nog: de staat Israël heeft God opzij geschoven en verklaard dat de Joden God niet nodig hebben, en dat ze het zelf wel klaarspelen.
Overigens is de verhouding van de Joden met hun Jahweh er ook een waarbij Jahweh zijn volk straft als het hem ontrouw is. In de bijbel bestaat die bestraffing dan uit ballingschap en wegvoering naar Babylon en andere onzalige oorden. De verspreiding van de Joden in de wereld kan in die context enkel gezien worden als een straf van God. Hoe zit het dan met de holocaust ? Is dat ook een straf van God wegens Völkische Untraue ?
Als de stichting van de staat Israël een daad van ongeloof en gebrek aan vertrouwen tegenover de reddende Jahweh is, kàn Jahweh niet anders dan vroeg of laat de Joden straffen voor deze schending van het Verbond. Rare gasten die Joden.
Tenslotte vind ik het van het grootste belang om te benadrukken dat ik het niet heb over de inwoners van Israël, of de Joden als persoon. De overgrote meerderheid van die mensen proberen ook maar te overleven in een beetje fatsoenlijke omstandigheden. Ik ben er van overtuigd dat je zelfs de mensen die stemmen voor Netanyahu niet zo maar persoonlijk verantwoordelijk kan stellen voor de misdaden van het Joodse volk tegenover het Palestijnse volk. Voor de meeste mensen stijgt dit soort problemen ver uit boven hun intellectuele, mentale en menselijke vaardigheden.
En daarbij: mijn God is niet zoals Jahweh. Maar als ik daarop doorga zit in een blog voor zondag.
In ieder geval: klak af voor de Joden die achter dit artikel op De Wereld Morgen staan !