Als belgicisten de grondwet verdedigen, tiert de leugen

Knack

B Plus

Pluralistische drukkingsgroep die pleit voor een federaal, solidair en efficiënt België

‘Onafhankelijkheid: binnen de rechtsstaat als het kan, zonder als het moet?’

In een recent interview met de Krant van West-Vlaanderen pleit N-VA-voorzitter Bart De Wever ervoor om desnoods te breken met de Grondwet om een nieuw ‘confederaal’ België tot stand te brengen. Dat de N-VA hiermee (opnieuw) de rechtsstaat de wacht aanzegt, is verontrustend, schrijft ondervoorzitter Frédéric Amez van B Plus

Is wat De Wever zegt verontrustend, zoals Frédéric Amez beweert ? Voor hem en zijn belgisch-nationalistische vrienden natuurlijk wel. Voor mij niet.

Wat Amez hier doet is natuurlijk in de retoriek zo oud als de straat: neem een  uitspraak van iemand, verbuig de betekenis daarvan in een richting die je gemakkelijk kan aanvallen…

In de retoriek is het een smerig trucje. Het kan natuurlijk ook gewoon domheid zijn. belgicisme gaat nu eenmaal samen met domheid. Voor mijn part stel je met even veel recht dat flamingantisme dom is. Maar domheid is het.

Let om te beginnen op het woordgebruik. Volgens Améz zelf gebruikt De Wever het woord “passeren”. Maar Améz heeft het over “breken. Breken klinkt agressiever dan passeren. Dat kan je als een onbeduidend detail zien. Belangrijker dan de betekenis op zich, is dat hier de smerigheid van Améz duidelijk wordt.

Erger wordt het als “de grondwet passeren” wordt gelijkgesteld met “het breken met de rechtstaat”. Of denk je nu echt dat De Wever de grondrechten van de burger wil aantasten, en bijvoorbeeld de vrije meningsuiting wil afschaffen ? Nochtans is het dat wat Améz suggereert. Hij wéét dat De Wever dat niet wil. En dus pratikeert hij een vorm van liegen.

Améz argumenteert dat 60% van de Vlamingen voor meer belgië is. Waar haalt hij dat ? Uit enquetes ? Nu zijn bevragingen totaal onbetrouwbaar om de mening van een bevolking te weten te komen. Het hangt er maar van af wie die bevraging uitvoert en hoe de vragen zijn geformuleerd. Dat is ook de reden waarom de beslissingen in een democratie niet op basis van enquetes worden genomen, maar op basis van de uitslag van verkiezingen in een vertegenwoordigende democratie waarbij de verkozenen zelfs niet verondersteld zijn om slaafs de mening van hun kiezers te volgen, omdat de meeste  beslissingen die moeten worden genomen zoveel dossierkennis vragen dat het voor de overgrote meerderheid van de “gewone” mensen niet mogelijk is om die dossierkennis te vergaren. Zelfs binnen het parlement specialiseren verkozenen zich omdat het niet mogelijk is om met kennis van zaken in alles mee te beslissen.

Als Améz de beslissing over belgië wil baseren op de uitslag van een bevraging, breekt hij met de grondregels van onze democratie. Dat is even ongrondwettelijk als wat De Wever voorstelt.

Maar ja, in een democratie worden de beslissingen genomen door verkozen politiekers en laat nu in Vlaanderen een overgrote meerderheid van die politiekers géén voorstander zijn van een unitair belgië, en een meerderheid voorstander zijn van confederalisme. Twee partijen willen de splitsing van belgië. Bij de laatste verkiezingen hadden ze samen ei zo na 45% van de stemmen. Alle bevragingen ( ! ) wijzen er op dat dat getal bij de volgende verkiezingen nog zal stijgen. Wat er ook van zij: als je er de politiekers bijtelt van de andere partijen die inzien dat niet meer, maar minder belgië, de oplossing is, kom je snel bij een meerderheid om belgië verder te ontmantelen. Vermits er niet veel meer te ontmantelen is…

Nu zal dat wel een krappe meerderheid zijn. Voor mijn part moet een beslissing tot confederalisme genomen worden met een beduidende meerderheid. Ik vind dus niet dat een kleine Vlaamse meerderheid voor splitsing volstaat.

Maar Améz zwijgt geniepig over de Waalse kant.

Want ook in Wallonië zijn er nogal wat mensen die belgië beu zijn.

Er is een levende Waalse beweging, met regionalisten en rattachisten (aanhangers van aanhechting bij Frankrijk). Die beweging wordt in onze reguliere media die fanatiek belgicistisch zijn doodgezwegen.

Maar ook Magnette is belgië beu. Hij is het beu dat door het confederale niveau het rechtse Vlaanderen, het linkse Wallonië afremt in zijn linkse koers.

De enige reden die deze mensen nog bindt aan belgië zijn de jaarlijkse miljardentransfers vanuit Vlaanderen naar Wallonië.

Maar ondertussen zijn die mensen er van overtuigd geraakt dat ze stilaan uit de Waalse put kunnen kruipen. Er groeit een nieuwe fierheid die gelooft dat Wallonië het zonder Vlaanderen kan. Staatssecretaris Dermine is daarvan een exponent. Het is niet voor niets dat Magnette hem in de federale regering heeft gedropt.

Als De Wever er in slaagt om aan Wallonië een aanvaardbaar uitdovingsplan van de transfers voor te stellen, zal hij in die Waalse beweging een bondgenoot vinden. Het gaat er gewoon om dat Wallonië nog zo lang beroep kan doen op het Vlaamse geld, als het nodig acht om zijn eigen weg te kunnen gaan. Daarover kan je onderhandelen.

Als je die Waalse beweging samentelt met de Vlaamse beweging krijg je wél een democratisch voldoende belgische meerderheid voor het confederalisme.

Maar dan duikt de grondwet op met daarin de grendels en de twee derde meerderheden, zowel over gans belgië als in de taalgroepen. En die grendels en meerderheden kunnen beletten dat een grote meerderheid van de belgen door de grondwet wordt belet om te doen wat ze nodig acht. Dàt is het passeren van de grondwet waar De Wever het over heeft. Want de perversie ligt er in dat je voor de afschaffing van deze grendels die meerderheden nodig hebt… Een kleine, democratisch onbeduidende, groep kan dus alles blokkeren.

Als je het in sensu stricto bekijkt wordt het passeren van de grondwet nodig voor een echte democratie.

Maar Améz is niet geïnteresseerd in de democratie. Hij is een vazal van het belgische grootkapitaal en het daarmee verbonden koninklijke profitariaat. 

 

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *