Uitpers
Wordt het niet tijd dat iedere weldenkende mens in een lach schiet als hij een politieke leider hoort spreken over democratie, vrijheid, welvaart, emancipatie, eenheid… Als een politieke leider die woorden uitspreekt is hij aan ’t liegen. Of het nu Biden, Ursula von, Michel of De Croo is. De Croo is de man die ik de laatste tijd die woorden het meest heb horen uitspreken. Hij is dus het meest aan ’t liegen.
Een goede leugenaar spreekt niet enkel de woorden. Hij weet ze ook te brengen met overtuiging. Daarin was Obama veruit de beste.
Kan jij je inbeelden dat een beetje journalist met kennis van zaken niet weet dat die politiekers liegen ? Hoe leg je me dan uit dat je in onze reguliere media nooit – nooit !!! – een journalist die woorden hoort relativeren of de leugen ontmaskeren ?
Biden trekt niet enkel de Amerikaanse troepen weg uit Irak, maar ook uit Afghanistan en wil ook af van de oorlogen in het Midden-Oosten.
Het is natuurlijk zo dat er nogal wat Amerikanen al die oorlogen beu zijn, maar er is in de US zeker geen vredesbeweging zoals in de tijd van Vietnam. Biden haalt zijn troepen dus niet weg om het Amerikaanse volk te plezieren. Een journalist presteerde het zelfs om te beweren dat Biden vrede wilde. Ik begrijp niet dat die mens niet dadelijk aan de deur is gesmeten. Of liever: ik begrijp het wel: onze media zijn in handen van grootkapitalisten. Het grappige daarbij is dat die banden hebben met het belgische koningshuis. Maar dat is niet het onderwerp van deze blog.
Biden uit op vrede ?
Biden is een extreme oorlogshavik: hij heeft als senator élke oorlog gesteund die de VS hebben gevoerd, ook al was zijn eigen partij tegen.
Hij is van bij het begin van zijn politieke carrière totaal verweven met het militair-economisch complex waarvoor na de Tweede Wereldoorlog president Eisenhower al waarschuwde. Eisenhower was de generaal die de geallieerde troepen leidde. Hij kon het dus weten.
Het militair economisch complex is een kluwen van beleidsmakers, wapenindustrieën, militaire instellingen, universiteiten en denktanks.
Ja, ook universiteiten. Als het van een universiteit komt, denken de meeste mensen dat het wel wetenschappelijk en objectief zal zijn. Niet dus. Er bestaat geen objectieve wetenschap meer. De wetenschap staat in dienst van het geld dat haar sponsort. De wapenindustrie heeft zeer veel geld.
Hét grote probleem van de wapenindustrie is de consumptie. Als er weinig consumptie is, stropt de wapenindustrie. Consumptie van wapens betekent oorlog. Die mensen streven dus naar oorlog.
Biden heeft zijn defensieploeg vol gestoken met mensen uit organisaties die worden gefinancierd door het Amerikaans militair-economisch complex.
De terugtrekking van troepen uit Afghanistan, Irak, het Midden-Oosten… laat het terrein vrij voor groeiende invloed van Rusland en China. Waarom incasseert Biden dit ? Het antwoord is simpel: je kan die oorlogen zien als onrechtstreekse strijd op vreemd grondgebied, Biden wil naar een rechtstreekse confrontatie met China. Normaal staan de Russen aan de kant van China. Biden heeft geprobeerd om de Russen daar weg te halen. Die diplomatieke poging is mislukt. Dat hij ook de Russen als tegenstander krijgt zal hem niet tegenhouden.
Je hebt dus het Amerikaans imperialisme dat door China wordt uitgedaagd als rechtstreekse aanleiding. Maar er is een diepere oorzaak van oorlog. En die ligt in de wetmatigheid van het kapitalisme.
Concurrentie verplicht de kapitalist om zo veel mogelijk zo goedkoop mogelijk te produceren. Door de industriële revolutie is dat “zo veel mogelijk” “enorm veel” geworden. Zo goedkoop mogelijk betekent dat de arbeider zo weinig mogelijk moet betaald krijgen. Maar als je de arbeider zo weinig mogelijk betaalt, kan hij niet genoeg consumeren en dus moet de productie terug gedraaid worden. Dat betekent te veel productiecapaciteit en die brengt werkloosheid. Werkloosheid betekent nog minder consumptie en dus minder productie die weer leidt tot meer werkloosheid. Er ontstaat een vicieuze cirkel die altijd maar sneller begint te draaien.
Je kan die cirkel vertragen door werkloosheidsuitkeringen, meer algemeen door een sociale zekerheid; door reclame; door consumptiegoederen te vervangen door wapens en een aantal werklozen op te vangen in de wapenindustrie; door plaatselijke oorlogen…
Al deze maatregelen werken in op één factor: ofwel de productiecapaciteit, ofwel op de werkloosheid.
Maar de feiten tonen aan dat deze maatregelen de cirkel niet stoppen: we sukkelen van de ene economische crisis in de andere; er is de kapitaalaccumulatie; de plaatselijke oorlogen hebben hun limieten bereikt.
Je kan een vicieuze cirkel niet stoppen door in te werken op een van de factoren, want die poging wordt teniet gedaan door de andere factor. De enige manier om de cirkel te stoppen is het oplossen op korte termijn van de twee factoren tegelijkertijd.
Samengevat: de cirkel leidt fundamenteel tot een enorm teveel aan productiecapaciteit en tegelijkertijd tot een enorm teveel aan arbeidskrachten.
Ik stel het nu wat versimpeld concreet voor: productiecapaciteit bestaat uit fabrieken; teveel aan arbeidskrachten betekent: teveel mensen.
We moeten dus tegelijkertijd af van die fabrieken en van die mensen; en dat mag niet te lang duren.
De enige manier om dat te doen is een oorlog. Na de oorlog zijn de fabrieken platgebombardeerd en de mensen kapot geschoten. Probleem opgelost.
Als het om een wereldwijde economische crisis gaat, gaat het ook om een wereldoorlog.
Er zijn marxisten die er van overtuigd zijn dat het kapitalisme zichzelf vernietigt. En ja: het kapitalisme sukkelt van de ene crisis in een nog grotere andere. Maar het heeft een fundamentele oplossing: de oorlog.
Na de oorlog kan het hele spel opnieuw beginnen tot er weer een volgende oorlog de oplossing moet bieden.
Eigenlijk moet dat niet verwonderen: de motor van het kapitalisme is de concurrentie. De oorlog is de ultieme vorm van concurrentie.
Voorwaar een mooi systeem !