Europese vluchtelingkampen: een verloren generatie

MO*

Ula Idzikowska

Kinderen en jongeren in vluchtelingenkampen op de Griekse eilanden

Een verloren generatie

Zijn ze verloren, de kinderen die opgroeien in de vluchtelingenkampen op de Griekse eilanden? Ze gaan niet naar school en kampen met de opgelopen trauma’s. Hoe gaan deze kinderen en jongeren kunnen integreren, in welke maatschappij dan ook? MO*journaliste Ula Idzikowska vroeg het aan psychologen in de kampen op Samos en Lesbos

Ik hou er niet van als men kinderen opvoert om medelijden te wekken om een ideologische of politieke agenda verkocht te krijgen.

Maar hier merk ik niets van die agenda. En dus kan ik ongeremd zeggen: dit is toch onaanvaardbaar ?  ! 

Jullie weten wat ik denk over de opvang van vluchtelingen en migranten. Met alle goede wil en bereidheid tot menselijkheid is het toelaten en opnemen van deze mensen in onze samenleving géén oplossing.

Nu kan ik een dikke boom opzetten over de schande van het Amerikaanse imperialisme en de Europese medeplichtigheid, maar voor het feit dat onze wereld wordt geleid door krapuul in een krapuleus systeem is er geen nabije oplossing, en dus zullen oorlogen mensen op de vlucht blijven jagen, en zullen mensen blijven proberen uitzichtloze armoede in hun thuislanden te ontvluchten.

Op korte termijn bestaat er geen fundamentele oplossing voor het probleem.

Dus wat nu ?

Wie ben ik om een oplossing te bedenken als andere, slimmere, mensen er niet zo dadelijk een vinden ? Maar toch, en wie iets beter weet: welkom ! 

Misschien het belangrijkste: er moet voor deze mensen altijd het vooruitzicht levend blijven dat ze ooit terug naar huis kunnen, en dat het daar dan beter zal zijn. Tenslotte is terugkeren naar huis de meest menswaardige oplossing.

Daarbij aansluitend: er moet aan deze mensen duidelijk worden gemaakt dat Europa hen geen toekomst kan bieden. De voorstanders van een wereld zonder grenzen en een ongeremde multiculturele samenleving die zelfs propaganda maken voor migratie dragen een verpletterende verantwoordelijkheid; ze zijn even medeschuldig aan het lijden van deze mensen in miserie als de mensensmokkelaars.

Een en ander brengt mee dat de opvang zo dicht mogelijk bij het thuisland moet gebeuren.

Uiteraard moet die opvang menswaardig zijn. Het gaat dan over huisvesting, voeding, ziekenzorg, scholing… maar ook over ordehandhaving. Die opvang kost geld.

Dat geld is een Europese verantwoordelijkheid. In principe is dat een gezamenlijke verantwoordelijkheid van alle Europese landen. Europa probeert nu om vluchtelingen billijk te spreiden. Dat leidt tot verdeeldheid. Sommige landen weigeren hun deel te doen. Misschien moeten we aanvaarden dat ze dat recht hebben. Maar ze hebben niet het recht om te weigeren om hun deel bij te leggen in de financiële pot, want hun argument dat de aanwezigheid en opname van vluchtelingen hun samenleving ontwricht, gaat dan niet meer op. Als Europa géén nieuwe vluchtelingen meer op het grondgebied toelaat, moet het mogelijk zijn de verdeeldheid op te heffen.

Belangrijk hierbij is dat Europa zélf de organisatie van die hulp ter plekke op zich neemt. Geld geven aan de staat waarop de vluchtelingenopvang gebeurt is niet aangewezen. Negen kansen op de tien verdwijnt het in onpeilbare zakken.

Menswaardige opvang loopt het gevaar vluchtelingen te verleiden tot permanente vestiging in zo ’n kamp. Dat is niet de bedoeling.  Als terugkeer mogelijk is, moet die dus ook gebeuren. Daarbij moeten terugkeerders geholpen worden door Europa bij de wederopbouw van hun samenleving. Dat is iets anders dan individuele hulp die een nieuwe toestroom van vluchtelingen zou kunnen veroorzaken. Maar denk hierbij aan een soort marshallplan. Voor mijn part mag dit marshallplan, net zoals dat van de Amerikanen na de Tweede Wereldoorlog zelfs nog kansen en voordelen brengen voor Europese ondernemers. Bij de uitvoering van dat marshallplan moeten de terugkeerders prominent ingeschakeld worden.

Samenvattend:

opvang en opname van een massale vluchtelingenstroom in Europa is geen optie. Normaal gezien zou opvang en opname van enkelingen geen probleem mogen vormen, maar gezien het door de ideologische blinden ontkende, maar onmiskenbare aanzuigeffect, is in deze fase ook opvang van enkelingen niet meer aangewezen.

De opvang zo dicht mogelijk bij “huis” moet menswaardig zijn.

De terugkeer naar huis moet vergezeld zijn van een marshallplan.

Ja, dat kost geld, véél geld. Maar door deelname aan de oorlogen draagt Europa ook medeverantwoordelijkheid. Voor de rest is het gewoon een toepassing van de door rechts zo bejubelde eigen waarden ! 

Voor oorlogsvluchtelingen geldt overigens dat de hoofdverantwoordelijkheid bij de Amerikanen ligt. Bij mijn weten heeft Europa nog niet geëist van de Amerikanen dat ze bijdragen tot de financiering van opvang en marshallplan. Het wordt tijd dat dit wél gebeurt. Ga er maar van uit dat de Amerikaanse reguliere media de bevolking niet concreet duidelijk maken wat hun oorlogen in de wereld betekenen. Misschien moeten dus de sociale media eindelijk eens nuttig worden ingeschakeld zo dat de gewone Amerikaan in the middle of his nowhere eens te horen krijgt wat zijn leiders overal in de wereld aan rotzooi veroorzaken.

Ik zou het grappig vinden dat de belgische atlantici de Amerikanen in dit thema onder druk zetten door de betaling van de nieuwe F-35 jagers te koppelen aan de bijdrage van Amerika.

Of nog: waarom zou Europa bondgenoot van Amerika  moeten worden in zijn oorlog met China en Rusland, als het daarna in de steek wordt gelaten met het opruimen van het menselijke puin .

Merk daarbij op dat Europa eigenlijk geen belang heeft bij die oorlog. Die oorlog gaat om de handhaving van de Amerikaanse overheersing over de wereld. Als Europa gaat meevechten, vecht het eigenlijk tegen zijn eigen belang, want het steunt zijn overheerser. Het is mogelijk en onaanvaardbaar maar lang niet zeker dat het opheffen van de Amerikaanse overheersing automatisch leidt tot een Chinese overheersing. Maar dat is een ander thema.

Ter overweging van Decroo en consoortelijke dienaars van misdadige bezoekers van belastingparadijzen: misschien moet belgië een vluchtelingenkamp openen op de luchtmachtbasis van Kleine Brogel. Of in de tuinen van het koninklijk paleis ? Maar hier word ik een populist.

Overigens, wist je dat een van de rijkste families van belgië die genoemd wordt in de Pandorapapers, nauwe banden heeft met het koningshuis ?

 

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *