Het opkomend fascisme en een menselijk links

Sampol

Jurgen Masure

De virulente comeback van het fascisme

We maken een virulente comeback mee van het fascisme. Dit fascisme, rechts-radicalisme en ‘blank’-ideologische essentialisme zijn politieke fenomenen die nooit echt verdwenen. Denkers zoals Albert Camus of Theodor Adorno bieden ons inzicht in hoe we dit best benaderen en aanpakken

Masure heeft gelijk: de dreiging van het fascisme is reëel. Ik heb in eerdere blogs al aangegeven dat je in vele opzichten de toestand van onze samenleving nu kan vergelijken met die van na de Eerste Wereldoorlog. Die toestand is een/de voedingsbodem voor fascisme en nazisme.

Daarbij denkt bij ons iedereen dadelijk aan het vlaams blok. Laat duidelijk zijn dat er ook in de N-VA nogal wat figuren zitten die sterk aanleunen bij dat gedachtengoed. Je vindt ze minder, maar ook, terug bij de CD&V.

Waar niemand het over heeft: Ecolo.

Ja ik weet het, bij Ecolo denkt iedereen dadelijk aan links. En natuurlijk zijn heel wat aanhangers van Ecolo ook links, of toch tenminste zo links als wat ik surrogaat- of neplinks noem. Maar waar halen we eigenlijk de overtuiging dat bezorgdheid om milieu en klimaat samenvalt met links ? Voor mij zijn milieu en klimaat thema’s die op zich niets te maken hebben met links: ook een pure liberaal kan inzien dat we onze planeet grondig om zeep helpen, en vinden dat we daar iets moeten aan doen. Wàt we er moeten aan doen is dan natuurlijk een andere zaak. Daar kan je wél een scheiding zien tussen links en rechts.

Er is dus geen enkele reden om Groen of Ecolo zo maar bij links te rekenen.

Ondertussen weten we dat er in Ecolo een sterke strekking actief is, die oerconservatief katholiek is en droomt van de afschaffing van de scheiding van kerk en staat en een terugkeer naar een staat en samenleving die gedomineerd worden door dat conservatief katholicisme. Die strekking heeft op dit ogenblik de bovenhand in Ecolo. Dat “geloof” leeft ook intens in “ons” koningshuis sinds kardinaal Suenens er in de tijd van Boudewijn kind aan huis is geworden en de geesten heeft verrot – voor zover dat natuurlijk nog erger kon.

Het is dan ook niet toevallig dat Ecolo zowat de meest royalistische partij in belgië is.

Lees in dat verband zeker de verwijzing naar het artikel van Apache : 

https://www.apache.be/2019/01/14/het-duistere-netwerk-achter-dries-van-langenhove

Het duistere netwerk achter Dries Van Langenhove

Boudewijn was de koning die als gelovige katholiek weigerde om de abortuswet te ondertekenen. Zijn huwelijk met Fabiola was door Suenens gearrangeerd en deze Fabiola stamde uit een al even oerconservatief katholiek adelijk en fascistisch Spaans nest, verbonden met de fascistische dictator Franco waarmee Boudewijn ook persoonlijk bevriend was.

Na hun orgiastische periode hebben ook Albert en Paola zich bij de sekte aangesloten. Apache geeft aan dat ook Philippe, koninklijke hark, maar blijkbaar niet zo onschuldig als hij er uit ziet, in het zelfde vuile bedje slaapt.

Misschien moeten de linkse mensen die zich zorgen maken over de weder opkomst van het fascisme ook wat meer oog krijgen voor dat soort katholicisme en voor wat er leeft in het kasteel van Laeken.

Nu kan je het vlaams blok natuurlijk niet verdenken van sympathie voor het koningshuis. Maar het artikel van Apache geeft wel aan dat het geen probleem heeft om in dat oerconservatieve katholicisme een bondgenoot te zien.

Er ontstaan zo soms rare bondgenootschappen: Ecolo ziet op dit ogenblik in de islam een bondgenoot om te ijveren voor de opheffing van de scheiding van kerk en staat en steunt dan ook met alle mogelijke middelen alles wat ook maar riekt naar islamofilie, tot en met de benoeming van extreem-islamitische elementen als een Ihsane Haouach tot Staatssecretaris voor Gelijke Kansen.

Meer inhoudelijk moeten we het hebben over identiteit.

Ik kan een ander pas ontmoeten als hij een ander is. Dat betekent dat zowel hij als ik een eigen identiteit hebben.

Van de ene kant betekent identiteit “afscheiding”, maar die afscheiding is voorwaarde voor ontmoeting.

Ieder mens heeft nood aan gemeenschap. Maar elke gemeenschapsvorming trekt ook een grens tussen de mensen die al dan niet lid zijn van een gemeenschap. Grenzen zijn nodig voor gemeenschapsvorming.

Een wereldgemeenschap van alle mensen is een utopie.

Zowel identiteit als gemeenschap zijn voorwaarden voor een gevoelen van veiligheid.

Dààr speelt het nieuwe fascisme op in als het de nadruk legt op Vlaamse identiteit, populistisch uitgedrukt door “eigen volk eerst”. 

Het succes van het vlaams blok steunt op een samenleving waarin de gewone man zich niet meer veilig voelt. Het gaat hier dan niet over relatief oppervlakkige gevoelens van onveiligheid van iemand in een stationsbuurt, maar om een sluimerend algemeen gevoelen te leven in een onoverzichtelijke samenleving met langs alle kanten onbekend en onbekenden, migranten, multiculturaliteit; milieu- en klimaatproblemen; veel te snel evoluerend, zowel technologisch als sociaal…

Neem daarbij de reclame en sociale media die de ontwikkeling van persoonlijke identiteit zwaar belasten (oorzaak van zoveel psychische problemen en wachtlijsten in de geestelijke gezondheidszorg).

In die samenleving hebben mensen nood aan gemeenschappen waarin ze zich veilig voelen. Daar spelen de fascisten op in.

Eigen volk eerst ? Ieder gewoon weldenkende mens  vindt dit de normaalste zaak van de wereld. En dan komt de linkse en roept: dat is fascisme ! De gewoon weldenkende mens zegt dan: wel, dan ben ik maar fascist ! Ik stel het simpel voor, maar daar komt het op neer.

De fascisten spreken de mens aan in zijn innerlijke kwetsbaarheid en dus in zijn menselijkheid. De linksen beloven hem een pensioen van 1500 €.

Links heeft de mens gereduceerd tot producent en consument. De fascisten richten zich tot de mens. Het is bedrog. Maar dat is geen verontschuldiging voor links.

Wat moet links doen ? Het antwoord is al gegeven: geef de mensen gemeenschappen waarin ze zich thuis en veilig voelen, zoals vroeger in de socialistische turnkring, fanfare of volkstehuis. Ja, dat schept grenzen. Leer dan de mensen vanuit hun veiligheid met open blik kijken naar mensen in andere gemeenschappen en in hen andere, maar ook mensen zien. Nodig de mensen van je gemeenschap uit tot samenwerken met anderen waar mogelijk, en vredelievend samenleven waar samenwerken niet mogelijk is. Maar blijf altijd opnieuw de eigen gemeenschap aanbieden als “thuis”.

Gezien de feitelijkheid van de mislukte multiculturele samenleving, zal het waarschijnlijk niet genoeg zijn om het fascisme de kop in te drukken. Maar zelfs dan blijft het op zich nog altijd waardevol. Want zo gaat links dan eindelijk op weg naar een echt links met een menselijk gelaat, met ogen die wat meer zien dan €-tekens.

 

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *