Wat moet een linkse met het klimaatprobleem ?

Grenzeloos

Herman Michiel

Een alternatief voor het neoliberaal klimaatbeleid

De meeste commentatoren beschouwen de voorbije klimaatconferentie COP26 in Glasgow in mindere of meerdere mate als een mislukking. De conferentie had de concrete invulling moeten zijn van het klimaatakkoord van Parijs (2015), en had het vertrouwen moeten versterken dat de klimaatopwarming tegen 2050 de 1,5°C niet zou overschrijden. Glasgow is echter grotendeels tot verklaringen en intenties beperkt gebleven

Herman Michiel slaat de spijker op de kop: de top in Glasgow leert het: de klimaattransitie is niet aan de gang.

Stop nu even met je dwaas geraas en laat dit tot je doordringen: de klimaattransitie is niet aan de gang !

Waar is de wakkere burger dan mee bezig als hij pist onder de douche en in weer en wind met zijn fietsje met vallen en opstaan het vlakke land doorkruist, eigendom van Jacques Brel ?

En: hoe is het eigenlijk mogelijk dat zoveel burgers er van overtuigd zijn geworden dat die klimaattransitie nodig is ? Vergis je hierbij niet: de mensen die in de feiten de klimaattransitie verraden, zijn dezelfden als zij die ons voorhouden dat die transitie nodig is en ons een schuldgevoelen aanpraten als we zelf niet enthousiast onze pis ophouden tot het douche-tijd is.

Ja, ik weet natuurlijk ook wel dat de overgrote meerderheid van de klimaat-activisten het oprecht meent. Dat geldt misschien zelfs voor Anuna. Maar waar halen zij hun informatie en wie stuurt hen zonder dat zij dat beseffen ?

Klinkt dat raar ? Mag ik er dan op wijzen dat het IPCC waarop alles steunt, een kapitalistisch, liberale organisatie is van het zelfde kaliber als het IMF of de Wereldbank. Geen enkele linkse heeft een goed woord over voor dat IMF of die Wereldbank, maar als het over het IPCC gaat, is plots alles groene koek en ei. Nochtans is het IPCC onderdeel van dezelfde vereniging als het IMF en de Wereldbank.

Mag ik ook wijzen op de rol van onze reguliere media die zonder enige reserve de klimaatpropaganda ondersteunen ? Die media zijn in handen van pure kapitalisten. Nog niet zo lang geleden verklaarde Matthias Döpfner, CEO van het Duitse mediabedrijf Axel Springer, ongegeneerd dat hij van zijn journalisten verwacht dat die zijn liberaal-kapitalistische boodschap uitdragen. Wie dat niet wil, moet niet voor hem komen werken. Als die media de klimaatpaniek helpen verspreiden, dan is dat omdat die paniek in de kaart speelt van de grootkapitalistische eigenaars van die media.

Neem het IPCC en die kapitalistische media samen, en je hebt al een groot gedeelte van de informatie waarop de meeste klimaatactivisten steunen.  

Ik vind het verschrikkelijk als ik het voor de zoveelste maal moet herhalen: de idealisten die zich tegenwoordig links wanen zijn nep linkse politiek correcte nuttige idioten. En neen, dat is geen scheldwoord, maar een term van Lenin die juist weergeeft waar het over gaat: mensen die zich met de beste bedoelingen, zonder het te beseffen voor een kar laten spannen die ze eigenlijk niet zouden willen trekken.

Mag ik verwijzen naar mijn blog van gisteren waarin ik de “klimaattransitie” in verband bracht met de “economische” transitie die het kapitalisme nodig heeft omwille van de uit de hand gelopen kapitaal-accumulatie ?

Glasgow leert ons dat die economische transitie inderdaad wél bezig is, maar dat dit niet zo is voor de klimaattransitie. De klimaattransitie is gewoon de manipulatie die nodig is om de gewone burger zo ver te brengen dat hij de kosten van de economische transitie op zich wil nemen.

Dàt is de feitelijke toestand. Dàt is wat er nu bezig is.

Zeg ik nu dat er geen klimaatprobleem is en dat er geen klimaattransitie nodig is ? Neen ! Ik zeg gewoon dat het hele thema door het kapitaal is gekaapt en dat elke actie van klimaatactivisten feitelijk in dienst staat van het kapitaal en niets bijbrengt tot de oplossing van het klimaatprobleem.

Ga ik zo ver dat ik beweer dat er eigenlijk geen klimaatprobleem is en dat het klimaatprobleem is uitgevonden door het kapitaal als manipulatiemiddel ?

Ik weet niet of er al dan niet een klimaatprobleem is. Ik heb geen enkele betrouwbare bron van informatie hier over. Maar ik wil ook geen risico nemen en vind dus dat de klimaattransitie wel nodig is.

Als later zou blijken dat ik die elektrische auto voor niets heb gekocht omdat er geen opwarming is, of omdat de menselijke CO2 er eigenlijk niet toe doet, zal ik niet in huilen uitbarsten, net zoals ik dat niet doe als ik voor een rood stoplicht sta en er geen enkele andere auto het kruispunt op rijdt.

Maar als ik dit zelfs zeer sceptische standpunt over het klimaat ernstig neem, moet ik wel in huilen uitbarsten als ik naar Glasgow kijk en naar de verbijsterende houding van de klimaatactivisten die schreeuwen dat hun actie tot nu toe nog niets heeft uitgehaald, en tegelijkertijd ook vrolijk zingend naar huis trekken omdat politici hebben verklaard dat ze het nu echt toch wel begrepen hebben en dat de volgende top anders zal zijn. Dat noemen ze “blij zijn met een dode mus”. Van mij mogen ze blij zijn, maar het resultaat is wel dat Anuna aankondigt dat ze kinderen zal blijven aanzetten om te spijbelen en dat opa’s hun fietsen klaar zetten om de kleinkinderen naar de hageschool te begeleiden. En daar drinken ze dan een glas, pissen een plas en alles blijft zoals het was. De coaches van Greta hebben waarschijnlijk al een alternatieve kreet voor blablabla in gedachten, maar alles wat Greta uitkraamt is pas echte blablabla, ook als het waar is wat ze zegt.

Laat het dus duidelijk zijn: wie het klimaatprobleem ernstig neemt, moet naar andere actievormen, met macht die zich kan stellen tegenover de macht van het kapitaal.

Herman Michiel heeft daarin gelijk als hij stelt dat het nu aan de vakbonden is en aan het werkvolk, en niet meer aan schoolkinderen en opa’s en oma’s.

Maar vergis je niet en stel er niet te veel hoop op: de top van de internationaal overkoepelende vakbonden is verkocht aan het kapitaal. Het zal van onderuit moeten komen, en wie gaat dat op gang brengen ?

En tenslotte: als de confrontatie tussen de macht van de arbeid en die van het kapitaal niet leidt tot de totale vernietiging van de macht van het kapitaal, zal elke overwinning van de arbeid een pyrrusoverwinning zijn: een uitstel, maar geen fundamentele oplossing.

Binnen het kapitalisme is er geen enkele oplossing mogelijk, voor geen enkel wereldprobleem.

 

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *