Doorbraak
Elio Di Rupo is een gedegenereerde koboldische satraap.
Het is goed mogelijk dat hij in de normale omgang een aimabel mens is. Ik geloof het niet, maar ik gelukkig ken hem niet persoonlijk, en dus mag ik het niet uitsluiten. Maar als bestuurder is het een monster.
Je kan stellen dat hij al dertig jaar de machtigste man van Wallonië is en de richting van dat gewest heeft bepaald. Het is een ramp, gekenmerkt door twee elementen: voortdurend de aankondiging van grootse plannen voor vooruitgang met als resultaat achteruitgang.
Ooit was Wallonië dank zij steenkool en staal een van de rijkste streken van de wereld. Maar rond 1950 – 1960 begon de neergang van die industrie. En dus ook de stijgende werkloosheid.
… Volgens statistieken uit 2007 is 43 % van de Walen tussen de 15 en de 64 jaar werkeloos. Volgens Verbeken waren veel gezinnen in Wallonië al drie generaties werkeloos. Dit houdt in dat zowel de grootouders, ouders en kinderen geen betaalde baan hebben. Bij mijn weten is de toestand er ondertussen niet spectaculair op verbeterd.
Dank zij de massa arbeiders in de steenkool – en staalindustrie hadden de Waalse socialistische vakbond en de Socialistische partij er een overweldigende machtspositie. Om die machtspositie te behouden hebben de socialisten de steenkool- en staalindustrie jarenlang kunstmatig in leven gehouden.
Terwijl Vlaanderen inzette op de ontwikkeling van de havens van Antwerpen en Zeebrugge en een sterk netwerk van kmo ’s ontwikkelde, bleef Wallonië onder impuls van de machtsgeile socialisten vasthouden aan een ondergaande industrie.
Tenslotte was ook de massa werklozen een machtsbasis, want die mensen waren afhankelijk van de staat – en dus van de socialisten aan de macht – voor hun uitkeringen.
Een en ander leidde tot een explosie van het aantal ambtenaren. In 2012 waren bijna 62% van die ambtenaren socialisten… Daar moet verder geen tekeningetje bij.
De Waalse socialisten hebben dus omwille van hun machtspositie het Waalse werkvolk in de werkloosheid geduwd en gehouden en hun gewest tot een economische paria gedegradeerd.
En de Vlaamse linksen hebben die verarming in naam van de solidariteit gefinancierd.
Dàt is het Wallonië van nu. En Di Rupo is verbijsterend medeschuldig.
En nu komt die misdadiger met zijn zoveelste plan: hij gaat het Waalse nationalisme aanzwengelen.
Dezelfde man die de Vlamingen altijd hun Vlaams nationalisme verweten heeft, gaat nu een kunstmatig Waals nationalisme tot leven brengen.
Alleen is het ook met dit plan hetzelfde als met al zijn vorige plannen: het zal niet slagen.
Bij zijn vorige – economische – plannen kon je denken dat ze kans hadden tot slagen. Dat ze toch telkens mislukten hebben sommigen geweten aan het Waalse, Zuid-Europese, onvermogen om efficiënt te organiseren, ook vanuit een mentaliteit van “het zal wel goed genoeg zijn zeker”, en van “genieten van het leven”. Ik denk dat we ons moeten afvragen of Di Rupo zijn plannen niet met opzet heeft doen mislukken, juist om zijn machtsbasis bij de armen en werklozen in stand te houden. Ben ik nu te cynisch ? Als er in belgië iemand uitblinkt in cynisme is het Di Rupo. Buiten nog wat andere smerigheid, druipt het cynisme er zo van af.
Vergeet dus het Waalse nationalisme. Het is er niet en het zal er niet komen. Geudens heeft gelijk: er is geen basis voor.
Sinds 1830 probeert een pervers koningshuis, gesteund door een rabiaat Franskiljonse “elite” een belgische nationalisme te ontwikkelen. Buiten wat opgefokt valse emotionaliteit rond een voetbalploeg, wat coureurs en pedofiele gevoelens voor de heilige maagd Elisabeth, kroonprinses en fanaat van wapens en militaire actie, bestaat er geen belgisch nationaal gevoel. Als je dan nog even bedenkt dat je bij de gelukte sporters met een vergrootglas op zoek moet naar Franstaligen, weet je genoeg. Bij de Waalse sporters zal Di Rupo geen soelaas vinden. Onze zeikhondstrouwe belgicistische media hebben het altijd maar over de belgen om dat belgisch nationalisme aan te wakkeren, maar in een oprecht nationalisme zou er toch een klein beetje evenwicht moeten zijn. En ja, die Vlaamse sporters spelen het spel mee en blijven maar herhalen dat ze het gedaan hebben voor het vaderland. Het is niet omdat je snel kan fietsen of ver kunt pissen dat je ook intellectueel niveau haalt.
Als ik zo tekeer ga, krijg ik altijd te horen: maar er zijn toch geen Waalse of Vlaamse sporters, het zijn toch allemaal belgen.
Tja, wie daarmee afkomt is ofwel vanuit belgicisme ter kwader trouw en miskent bewust de werkelijkheid, ofwel is het gewoon domheid, resultaat van de manipulatie door de media en, niet te vergeten, de vaderlandse geschiedenis in ons onderwijs die een aanfluiting is van wat geschiedenis zou moeten zijn.
Dàt is natuurlijk het voordeel van het Waalse nationalisme van Di Rupo: hij haalt alle grond weg onder de voeten van de mensen die het enkel over belgië willen hebben en die Vlaanderen verwijten dat het belgië afbreekt door zijn eigen nationalisme.
Het is nu officieel: in belgië zijn er twee nationalismes (ik laat het Brusselse gedrocht even buiten beschouwing), en dus twee naties.
Noteer dat ik tegen àlle nationalismes ben, zowel het Vlaamse als het Waalse als het belgische.
Nationalisme is in se niets anders dan een emotionele basis om de mensen tot trouw aan een overheid te manipuleren.
Welnu, zelfs als die overheid democratisch verkozen is, blijft ze een machtsinstituut. Trouw aan macht is van een onmenselijk diepe dwaasheid.
Laat ons dus stoppen met dat nationalistisch gedoe. Wat Di Rupo nu propageert is regressie; opnieuw regressie zoals zijn hele economische en sociale politiek ziekelijke regressie was.
Geudens heeft gelijk: Vlaanderen kan als onafhankelijke staat perfect functioneren binnen Europa. De belgische constructie is totaal overbodig. Wallonië is niet bekwaam om een aparte staat te bouwen. De toekomst van Wallonië ligt in Frankrijk.
Nogal wat Walen weten dat. Het enige wat Wallonië tegenhoudt om richting Frankrijk te gaan is de perverse drang naar macht van de Waalse leiders die binnen Frankrijk hun machtspositie zouden verliezen.
Het zou allemaal een klucht kunnen zijn om mee te lachen. Maar dat is het niet, want het gaat om de gewone Jean met de casquette dans la rue. Het is zo triestig dat die mens het slachtoffer moet zijn van de diep benedenmenselijke machtsgeilheid van Di Rupo en consoorten.