Uitpers
In eerdere blogs en op facebook heb ik gewaarschuwd dat we een geleidelijke toename gaan zien van berichtgeving over China die ons vijandig stemt tegen dat land. Wie een beetje aandachtig is, ziet het.
Het doel is duidelijk en het middel is beproefd: bereid de publieke opinie voor op een oorlog door de vijand te demoniseren.
Tot die oorlog is al onder Obama (met Biden als vice-president !) beslist: de VS kunnen de economische oorlog met China niet winnen. Als ze hun werelddominantie willen behouden moeten ze de militaire middelen inzetten.
Past dit artikel van Freddy De Pauw in deze oorlogspropaganda ? Ik hoop dat het niet zo bedoeld is, maar in feite…
Ik heb een viscerale aversie voor het Amerikaanse imperialisme met zijn primitieve cowboy-mentaliteit die bereid is om mensen kapot te schieten als dat goed uitkomt. Maar die aversie mag me niet blind maken voor de minpunten van China.
En inderdaad: ik denk dat ik niet in China zou willen of kunnen leven.
Wat de oorlog betreft is het voor mij dus klaar en duidelijk: ik wil niet dat de Amerikanen winnen, en ik wil evenmin dat de Chinezen winnen. Ik wil gewoon geen oorlog en de enige manier om die oorlog te vermijden is dat Europa zich neutraal opstelt, los van de VS en van de Navo; maar ook niet aan de kant van China of Rusland gaat staan.
Maar het is allemaal niet zo simpel.
Misschien zou ik wél in het China van Xi willen leven als ik een Chinees was ?
Wij – ook Freddy De Pauw – bekijken de wereld vanuit ons eigen verleden en cultuur, getekend door het Grieks-Romeinse denken, gecombineerd met het Judaïsme, het christendom en nu ook door het atheïstisch existentialisme. Onze geschiedenis en cultuur bepalen onze basisintuïties, onze manier van voelen en denken, en onze morele opvattingen over goed en kwaad.
Maar wie naar de wereld kijkt ziet dat een groot gedeelte van de planeet niét door onze cultuur is getekend. Afrika, en Azië zijn dat niet. Zelfs Rusland loopt niet helemaal met ons in de pas. Het is wel getekend door een vorm van christendom, maar ik heb de indruk dat de Grieks-Romeinse invloed er veel minder is. Neen, ik kan dat niet wetenschappelijk staven en ik sta open voor tegenspraak. Maar in ieder geval heeft Rusland geen “Franse” revolutie gekend die toch een belangrijke rol heeft gespeeld in de vorming van onze opvattingen.
De wereld is geglobaliseerd, maar dat betekent niet dat alle culturen in mekaar gevloeid zijn.
Mag ik er van uitgaan dat mijn cultuur de beste is ? Natuurlijk: ik kàn niet anders. Betekent dit dat ik moet pogen om mijn cultuur op te leggen aan de anderen ? Even zeer neen: anderen hebben recht op hun eigen cultuur.
Een cultuur is het resultaat van geschiedenis, van denkwijzen, van evoluties. Ze ontwikkelt een mensbeeld. Wel, voor dié mens is zijn cultuur de beste, net zoals mijn cultuur de beste is voor de mens die ik ben.
En dus moet ik respect opbrengen voor andere culturen. Of het nu over de islam, over Afrikaanse culturen of over de Chinese gaat: die mensen hebben recht op hun manier om tegen de zaken aan te kijken.
Dat respect is niet gemakkelijk.
De mensenrechten zijn voor mij een evidentie. Ik ben er zeker van dat ze universeel… Neen, ze zijn niet universeel. De Chinezen zien het anders. Ik kan hoogstens denken dat ze universeel zouden moeten zijn. Maar waar haal ik eigenlijk dat recht ?
Zou het niet kunnen dat Chinezen zich niet goed voelen in een samenleving die wordt bepaald door de mensenrechten ?
De mensenrechten zijn een puur individualistische aangelegenheid. Passen ze dan wel bij mensen wiens cultuur veel meer getekend is door zin voor gemeenschap ?
Ik verwerp het Amerikaanse materialistisch imperialisme. Maar hoe zit het met mijn cultuur-imperialisme ?
Laat ons dus stoppen met de kritiek op China, ingegeven door de mensenrechten. Zolang de Chinezen niet ons hier komen verplichten om te verchinezen, moet ik hun manier van samen leven respecteren.
Het is de beproefde en altijd terugkerende Amerikaanse tactiek: als ze een oorlog nodig hebben voor economisch imperialisme, beginnen ze die met een voorbereidende fase van cultuur- en moreel imperialisme: het is onaanvaardbaar dat “daar” de mensenrechten niet worden gerespecteerd en dus gaan we de mensen daar “bevrijden”.
Eigenlijk is het een vorm van fascisme: “eigen volk eerst”, fascistisch vertaald naar “eigen volk beter”
Maar misschien is het voornaamste en nooit vernoemde mensenrecht wel dat van de mens die geen boodschap heeft aan onze mensenrechten ?
In ieder geval is het kapot schieten van mensen en bombarderen van hun huizen en fabrieken een aantasting van àlle mensenrechten.
Misschien wordt het ook tijd om in te zien dat iemand die zijn eigen cultuur en morele opvattingen met geweld aan anderen wil opleggen, zichzelf als mens omlaag haalt. Hoe kan een beneden-menselijke nog spreken van mensenrechten ?
Waarom zou ik in naam van de vrijheid mee ten oorlog marcheren met Amerikaanse imperialisten, verraders van de mensenrechten ?
De oorlogspropaganda tegen Rusland met de persoonlijke demonisering van Poetin heeft getoond hoe gemakkelijk mensen – ook mensen met een hoger diploma – zich laten vangen en hun menselijkheid omlaag laten halen.
Lieve lezer, doe me een plezier en wapen je tegen de propaganda die nu tegen de Chinezen wordt gericht. Ik zou het onverdraaglijk vinden dat ook maar één van jullie in de val zou trappen.
PS En oh ja, voor wie me nu beschuldigt van postmodernistisch cultuurrelativisme waarbij ik, bijvoorbeeld, genitale verminking van vrouwen zou goedpraten: neen, ik heb de mensenrechten niet verworpen, en ik steun de vrouwen in Iran die nu in opstand komen tegen de hoofddoek en ook een Assita Kanko die ijvert tegen genitale verminking van vrouwen. Ik kan die strijd steunen, maar het is niet aan mij of aan onze samenleving om onze denkbeelden op te leggen.