De Wereld Morgen
De Europese Unie wil Biden’s IRA achterna
Dit artikel biedt veel waardevolle informatie. Ik wil sommige zaken in een breder kader plaatsen.
- Zowel de Amerikaanse als de Europese Green Deal zijn puur economische programma’s gericht op het aanzwengelen van de economie. De groene waarde er van is op zijn minst twijfelachtig. Laat me de zaken zeggen zoals ze zijn: het groene etiketje is bedoeld om de Deal door de strot te rammen van de gewone mensen die de boel gaan betalen. En er is veel te betalen. Het gaat immers altijd opnieuw over subsidiëring door de overheid, en die subsidies worden opgehoest door de belastingbetaler. Nergens in de wereld betalen de rijken eerlijke belastingen. Wie er nog aan zou twijfelen dat het groene slechts een promotiepraatje is moet maar bedenken dat het Amerikaanse schaliegas dat Europa nu massaal invoert klimaatonvriendelijker is dan olie of steenkool.
- Er wordt aangehaald dat de Amerikaanse economische politiek afbraak betekent van het Europese economische weefsel. Daartegenover wordt gesteld dat het wel niet zo ’n afbraakvaart zal lopen als de Europese industriëlen het voorstellen, want hoe meer paniek, hoe meer overheidssteun. Of het nu zo ’n vaart zal lopen of niet maakt eigenlijk niets uit: het is duidelijk dat de Amerikanen niet alleen enkel aan eigen belangen denken, maar dat ze die belangen ook niet meer gediend zien door een “bondgenootschap” met Europa. De handel met Europa interesseert hen niet meer. Als ik naar de geopolitieke context kijk met daarin de voor de Amerikanen al zekere derde wereldoorlog, klopt dat ook: in die oorlog zal Europa zeker grotendeels vernietigd worden. Waarom zouden de Amerikanen nog samenwerken met een economie die toch vernietigd zal worden ? Ondertussen blijven ze natuurlijk wel zo lang mogelijk geld uit Europa binnenrijven met hun schaliegas.
- De Europese leiders pleiten voor het inrichten van Net-Zero Industry Academies’ om de publiek-private samenwerking te bevorderen. Ik heb in eerdere blogs al aangegeven dat die publiek-private samenwerking wel wordt voorgesteld als een win-winsituatie, maar in feite gewoon een poging is om de uit de hand gelopen dodelijke kapitaalaccumulatie af te remmen of op te lossen. Ze heeft niets vandoen met winst voor de publieke sector, maar enkel met de oplossing voor een economisch probleem. Overigens kan ieder klein kind berekenen dat op langere termijn er totaal geen winst is voor de publieke sector. De winst gaat naar de private sector.
- Natuurlijk kan de migratie niet buiten beeld blijven. Ik heb het er nog niet zo lang geleden nog over gehad. De Europese migratiepolitiek heeft niets vandoen met menselijke opvang van sukkelaars en het Fort Europa is enkel bedoeld om tot selectie te kunnen komen van wie er wordt binnengelaten. Ook nu weer: niet in dienst van de mens, maar in dienst van de economie. Als een top-politieker het woord mensenrechten uitspreekt, is hij aan ‘t liegen. Het beroep op de mensenrechten is voor een Europese politieker gewoon een manier om de weldenkende burger zo ver te krijgen dat hij de aanvoer van goedkope arbeidskrachten ondersteunt.
- Er is sprake van het Europees Verbond van Vakverenigingen, een organisatie, bedoeld om de gearriveerde leiders van de nationale vakbonden een pluche zeteltje en een nog dikker pensioen te bezorgen. Dat vakverbond zegt van zichzelf dat zijn voornaamste activiteit bestaat uit lobbyen voor een sociaal Europa. Kan het duidelijker ? Dat verbond is opgericht in 1973. 50 Jaar gelobby heeft niets uitgehaald. Wil iemand me eens uitleggen waarom dat Europees Verbond nog nooit ook maar een aanzet heeft gegeven tot een poging om op Europees niveau een vakbondsactie op poten te zetten ?
Ben ik een zure mens als ik dit allemaal neerschrijf ? Wel, ik denk dat het ongelooflijk belangrijk is dat we oog hebben voor al het goede dat gewone mensen voor mekaar doen. Ja, er is het kwade, en dat trekt natuurlijk meer aandacht, maar er is zeker meer goed dan kwaad bij gewone mensen. Laat ons dat goede opmerken, koesteren, en er mekaar in steunen.
Maar met de beste wil van de wereld kan ik geen goed vinden in het omhooggeparachuteerde of – gekropen broedsel dat aan de top van onze piramide resideert.
Er is iets grondig mis met een mensheid die altijd opnieuw mensen aan de macht brengt die uit zijn op macht en die bereid zijn om anderen op te offeren voor die macht.
We zijn er fier op dat we, in tegenstelling tot autoritaire regimes, in een democratie leven. Welnu er is iets mis met een democratie die altijd opnieuw de verkeerde mensen aan de macht brengt.
Of mensen nu op autoritaire manier aan de macht zijn gekomen of via onze democratie, maakt niets uit. Of ze autoritair macht uitoefenen, of via democratische instellingen, maakt niets uit: ze leiden de wereld naar de ondergang. Dat er hier of daar ooit wel eens een uitzondering aan de macht komt, verandert niets aan het totaalplaatje.
Tijd om daar over na te denken.
Maar verwacht van de machthebbers geen steun in dat denken. Hoe dikker de mestkever, hoe beter hij zich voelt op de mesthoop.