Is er in Gaza een nieuwe holocaust in de maak ?

De Wereld Morgen

Lode Vanoost

In volle corona-pandemie breekt Israëlische bezetter Palestijns noodhospitaal af

De ontslagnemende regering ‘in lopende zaken’ van Israël toont geen enkele intentie om de repressie van de bezetting van de Palestijnse gebieden te versoepelen. Een humanitaire ramp dreigt in de eerste plaats voor Gaza, dat door de WHO reeds als onleefbaar werd beschouwd voor de corona-pandemie. De bezetter weigert in te zien dat dit drama zich onvermijdelijk ook tegen de bevolking van Israël zal keren. Virussen erkennen immers geen grenzen, geen ideologie, geen religie. Toch gaat de repressie van de bezetting gewoon door. De klok tikt voor het onvermijdelijke

Nogal wat mensen denken dat de staat Israël is opgericht als reactie op de holocaust. Dat lijkt logisch omdat de oprichting van de onafhankelijke staat Israël dateert van 1948. Maar ook reeds enkele jaren na de eerste wereldoorlog werd het mandaatgebied Israël gesticht dat onder Brits gezag een soort staat voor de Joden werd. 

De echte oorsprong ligt in de zionistische beweging die reeds in de romantiek van de negentiende eeuw ijverde voor een eigen staat voor de Joden. Dat is van belang, want nog al wat mensen gaan zonder veel nadenken zo maar aan de kant van de Joden staan, precies omdat ze met de holocaust in hun achterhoofd zitten. Nu mag je van mij de holocaust een goede reden vinden om de Joden een land als toevluchtsoord te bieden, maar de oorsprong ligt niet daar. Ook voor de holocaust hebben de Joden al Palestijnen van hun land verdreven. Ik vind het niet eerlijk van de zionisten, ook in ons land, dat ze ons in feite proberen te bedriegen door altijd weer beroep te doen op de holocaust.

Tegen de staat Israël pleit ook het feit dat het een extreem volksnationalistische staat is, die je gerust racistisch mag noemen, want in feite is het volledige staatsburgerschap verbonden met het Joodse ras, waarbij de afkomst bepalend is. Op dat vlak lijkt de staat Israël op het Duitsland van Hitler waarin ook de afkomst maakte of iemand zich Duitser mocht noemen. Als je in dat soort zaken met stambomen begint, eindig je slecht.

Daarbij kan het niet ontkend worden dat bij de in beslag name van het Palestijnse land de Joden niet veel medeleven hebben getoond met de Palestijnen die ze verdreven. Ja, er zijn verhalen van vergoedingen, maar die zijn zeker niet algemeen gegeven, integendeel, en zelfs als je iemand wat toesteekt als je zijn huis en grond in beslag neemt, blijft dat toch een heikele zaak, gezien vanuit menselijk standpunt. 

Natuurlijk: waar er gehakt wordt, vliegen er spaanders in het rond. En ik heb alle begrip voor het psychologisch proces dat de Joden doorlopen hebben. Hun hele geschiedenis is er een van bezettingen en deportaties in ballingschap, die geëindigd is met de diaspora waarbij de Joden als volk over de hele wereld verspreid leefden. Zeker na de holocaust is er bij de zionisten een soort schuldgevoelen ontstaan: hoe is het mogelijk dat wij ons niet verzet hebben, en ons als tamme schapen naar de slachtban hebben laten leiden ? Dat leidt dan tot het voornemen: dat zal niet meer gebeuren: wie een vinger naar ons uitsteekt, zal een vuist in zijn gezicht krijgen. Daar vind je de verklaring voor het feit dat iedere Palestijnse raket die op Israël wordt afgevuurd, met een veelvoud van raketten wordt beantwoord.

Sta ik nu zo maar aan de kant van de Palestijnen ? Neen, want ook al heb ik alle begrip voor hun oorspronkelijke frustratie en daaropvolgende agressie omdat ze van hun land zijn verdreven, toch heb ik er geen begrip voor dat ze een oorlog blijven voeren die ze niet kunnen winnen, en die hun zoveel lijden en mensenlevens kost. Want de toestand in Gaza is inderdaad verschrikkelijk. En neen, ik heb geen bewondering voor helden die strijdend ten onder gaan. Op een bepaald punt moet een mens kunnen toegeven dat het over is, en proberen er het beste van te maken. Als de Palestijnen het geweld zouden afzweren zouden ze in de rest van de wereld zeker steun vinden voor een oplossing die niet ideaal zou zijn, en waarbij ze hun land niet zullen terugkrijgen. Maar die oplossing zou zeker beter zijn dan wat ze nu meemaken.

Het afzweren van sowieso nutteloos Palestijns geweld zou Israël ook een motief ontnemen voor agressie tegenover de Palestijnen. De wereldgemeenschap zou dan de huidige politiek van altijd maar meer nieuwe bezettingen niet meer kunnen aanvaarden vanuit het standpunt dat die nodig zijn voor de veiligheid van Israël, maar ontmaskeren als puur imperialisme.

Neen, wat ik hier stel is geen wonderoplossing. Er spelen nog zoveel andere factoren mee zoals de invloed van de rijke en machtige Amerikaanse Joodse lobby. Er is ook de hypocriete houding van de zogenaamde islamitische bondgenoten van de Palestijnen die geen enkele bereidheid tonen om Palestijnen in hun landen een plaats te geven.

Samenvattend: de basisoorzaak van het probleem ligt in de stichting van de staat Israël. Maar een realistische oplossing voor de toestand nu kan enkel als de Palestijnen hun islamitische manier van denken vanuit het verleden opgeven en realistisch naar de toekomst kijken.

Tenslotte: mijn cynische zelf denkt dat Van Oost zoals wel meer,  hier een beetje naïef is. Je kan er zeker van zijn dat de Israëli’s wél het gevaar zien van een virus dat geen grenzen kent. Maar er zijn grenzen en grenzen. En zij hebben de macht om de grens tussen hen de Palestijnen totaal te maken. Ze hebben al ervaring met muren bouwen. Ik denk dat ze als het coronavirus uitbreekt in Gaza, de boel daar zo sterk afsluiten, dat hun Palestijns probleem wel eens definitief opgelost zou kunnen zijn, wegens geen Palestijnen meer. En zo bereikt het cynisme de meest pijnlijke top: de slachtoffers van de holocaust worden de daders van een nieuwe holocaust.

 

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *