MO*
Het bedrijf schendt al meerdere jaren de mensenrechten
In eerdere blogs heb ik het al gehad over de schandalige toestanden in de Congolese mijnindustrie in Oost-Congo, het vroegere Katanga.
Toch even er aan herinneren dat bij de onafhankelijkheid van Congo, de nieuwbakken eerste minister van dat land, Lumumba, een marxistische koers wilde varen. Daarbij was hij natuurlijk een bedreiging voor de financiële belangen van het belgische koningshuis en het belgische grootkapitaal. Op dat ogenblik was de ei zo na heilig verklaarde Boudewijn koning der belgen. De voornaamste maatschappij van het belgische grootkapitaal was de Société Génerale. Het is niet verwonderlijk dat BN Paribas Fortis betrokken is bij Glencore, want BNP is een afsplitsing van die Société Génerale. Een recente naam in de geschiedenis van de Société Générale is Maurice Lippens. Lippens was ook betrokken bij de Rothschildsgroep – ja de Rothschilds die de stichting van belgië op hun geweten hebben. Die Lippens is ook schuldig aan de instorting van Fortis, het vroegere ASLK. Als je Lippens noemt, dan verschijnt ook Etienne Davignon. Kortom het hele Brusselse establishment is er bij betrokken, met tentakels in de loge, de administratie, zelfs de top van de vakbonden. En natuurlijk ook in de politiek met daarbij in een hoofdrol de liberalen. Denk daarbij aan De Gucht, De Croo, Michel. Maar ook de socialist Willy Claes was niet vies van een vakantie aan de Côte d’ Azur in de villa van Albert Frère.
Recent nog hebben Wilmès, De Croo en De Crem een bezoekje gebracht aan Congo. Opvallend daarbij zijn twee zaken: ze brachten dat bezoek in naam van een regering in lopende zaken, terwijl het helemaal niet over een lopende zaak ging en ze dat bezoek helemaal niet mochten brengen. Maar ook: eigenlijk zou dit bezoek buiten de bevoegdheid van de ministers, een politiek schandaal moeten ontketend hebben. Niet dus. Het belgische grootkapitaal en het koningshuis regeren nog altijd de NV belgië en de belgische media. Ik zit te wachten op het moment dat de pvda niet meer zomaar over een rijkentaks spreekt, maar de aanval inzet, specifiek op het belgische grootkapitaal.
En dat krapuul wordt dus nog altijd rijker door de schandelijke en schaamteloze uitbuiting van de zwaksten op onze planeet.
Nu publiceert MO* dus dit artikel. En wat zal er veranderen ? Niets ! Net zoals er niets zal veranderen na mijn bewonderenswaardige inspanning om deze blog te schrijven.
Een aantal mensen die dit lezen zullen verontwaardigd zijn. Waartoe zal die verontwaardiging leiden ? Gaan ze hun geld weghalen bij de BNP Paribas Fortis ? Gaan de vakbonden stakingen organiseren uit solidariteit met de onaanvaardbare lonen en werkomstandigheden in onze vroegere kolonie ? Onze zwartjes komen af en toe naar voor met de eis dat belgië zich verontschuldigt voor het leed aan de Congolezen aangedaan door de kolonialisatie. Misschien zou belgische solidariteit met de kinderen in de mijnen van Katanga een vorm van verontschuldiging zijn ? Maar daarmee moet ik oppassen. Want de zwartjes die je in deze zaken aan het woord hoort, zijn ook niet allemaal kapitalisme-vrij. Nog niet zo lang geleden liep er hier een rond die Thisekedi heette en nu premier is van Congo.
Gaat eindelijk iemand de koninklijke hark eens confronteren met de rol van zijn oom en voorganger Boudewijn die de moord op Lumumba heeft bevolen ? Rare gast die Boudewijn: zijn geweten belette hem om de abortuswet te ondertekenen. Maar een moord kon dus wel. Overigens, is het nog wel van deze tijd dat een wet slechts geldig wordt als ze door een hark is ondertekend ? Om die documenten ondertekend te krijgen vliegt er een militair vliegtuig dagelijks over en weer naar verre streken als de koning het daar plezanter vindt dan hier. Maar ja, voor royalisten mag een koninklijke handtekening iets kosten.
Uit linkse hoek komen altijd maar weer verhalen over onrecht en armoede. Met schrijnende verhalen kan je verontwaardiging opwekken. Peter Mertens doet de laatste tijd niet anders dan de mensen om de oren slaan met de graaicultuur; met de rijken die geen belastingen betalen… Het draait allemaal rond verontwaardiging. Maar verontwaardiging is een emotie. Je kan die hoog laten oplaaien. Als het om kinderen gaat, kan je die kinderen een gezicht en een naam geven. Je krijgt dan de hele wereld in beweging om een foto van een verdronken jongetje op een strand. En dan ? Niets meer.
Het eigene aan emoties is dat ze komen en gaan. Als de emotie is weggeëbd, is ook de dadendrang verdwenen.
Als links écht vooruitgang wil maken, zal het een middel moeten vinden om de mensen ook na de emotie nog in beweging te krijgen. Ik heb ooit een mooie bepaling gelezen van wat wilskracht is: wilskracht is de kracht die toelaat om de beslissingen te blijven uitvoeren als de emotie weg is die je tot die beslissingen heeft gebracht. Hoe geven we de mensen linkse wilskracht ? Hallo, studiedienst van de pvda ? Neem niet enkel sociologen, economen en communicatiedingesen in dienst, maar ook psychologen. Niet dat ik iets afweet van de samenstelling van die studiedienst. Maar in ieder geval is dit een basisprobleem van links: linksigheid vraagt volgehouden daadkracht. Voor rechtsigheid volstaat het om je te laten gaan.
Terwijl ik dit schrijf lacht de koninklijke hark zich rot. Want in mijn laptop zit het kobalt dat hem rijk maakt. Ik kan hem niet aanvallen zonder dat hij er rijker van wordt. Dàt is het kapitalisme.
Hallo, Francken ? Neem nu nog dat er rijken zijn die lijden onder de coronacrisis. Durf jij dat lijden vergelijken met dat van die kinderen in Congo ? Jouw uitspraak is geen dwaasheid meer, maar een misdaad.
PS Voor wie zich afvraagt wat Wilmès met het grootkapitaal te make heeft: Wilmès is een dochter van Philippe Wilmès, professor economie aan de UCL en aan het MIT, regent bij de Nationale Bank van België en PSC-vertegenwoordiger in diverse bestuursraden.