Neen, covid is geen Vlaams-Waalse tegenstelling

Doorbraak

Koen Tanghe

Covid-19: Vivaldi ontkent de confederale realiteit

Waarom hebben we nog steeds geen operationele coronabarometer? Midden september was het voorbereidend werk ervoor al klaar. De toenmalige premier Sophie Wilmès (MR) stuurde het echter terug naar de tekentafel

Laat me al maar dadelijk duidelijk zijn: ik ben het niet eens met Tanghe als hij aanklaagt dat Waalse of Brusselse patiënten zullen moeten opgevangen worden door Vlaanderen. Zelfs als er morgen een echte staatsgrens zou zijn zou het niet meer dan normaal zijn dat Vlaanderen ter hulp schiet. Solidariteit mag geen grenzen kennen. Dat de Franstaligen persoonlijk losser met een en ander omspringen of dat de Franstalige overheid op een misdadige manier in de fout is gegaan, is hierbij niet terzake: elke patiënt heeft recht op hulp. Je kan een Brusselaar toch niet in de steek laten omdat de Brusselse minister president, een Parti Socialiste creatuur, een omhooggetrokken crimineel is ?

Tanghe heeft wél gelijk als hij aanklaagt dat de federale regeringen en de Vlaamse intelligentsia en media obstinaat weigeren om rekening te houden met de verschillen tussen de beide landsgedeelten.

Wanneer op de VRT het onloochenbare verschil in de cijfers van Vlaanderen en Wallonië ter sprake kwam werd er, onder andere door Van Ranst, dadelijk benadrukt dat dit niets te maken had met een verschil in cultuur. De vraag waaraan het verschil dan wél te wijten was, werd vakkundig uit de weg gegaan. Ondertussen heeft Bouchez de voorzitter van de MR zélf aangegeven dat de Franstaligen minder doordrongen zijn van de ernst van de situatie. Hiermee maakt hij de Vlamingen die dit niet wilden zien, eigenlijk belachelijk.

Ondertussen leven we dus in een land dat geleid wordt door een elite die nog liever mensen nutteloze belastingen laat betalen, bedrijven laat failliet gaan, en zelfs mensen laat sterven dan toegeven dat dit land fundamenteel verdeeld is. De Croo en zijn regering is de huidige politieke belichaming van deze elite.

Overigens ben ik het niet eens met de mensen die vinden dat het verschil in cijfers tussen Franstalig belgië en Vlaanderen zou moeten leiden tot het openhouden van de Vlaamse horeca. Als je de zaken strikt bekijkt, is het natuurlijk niet correct om op basis van verschillende cijfers gelijke maatregelen te nemen. Maar op zich kan je de sluiting van de horeca al verdedigen op basis van de Vlaamse cijfers. Als je die redenering doortrekt zouden de maatregelen in Franstalig belgië nog veel strenger moeten zijn.

In het geheel van het covid-probleem zie ik twee niveau’s. Eerst gaat het over persoonlijke gezondheid: mijn verantwoordelijkheid voor mezelf en voor de mensen die ik ontmoet. Dan hebben we het over handen wassen, afstand houden, masker dragen waar die afstand niet mogelijk is; en van anderen eisen dat ze dat ook doen als ze met mij in contact komen.

Een tweede niveau is dat van de pandemie. Daar speelt natuurlijk de persoonlijke houding ook in mee, maar er komen wel andere factoren bij: het aantal contacten, opsporing van kernen van besmetting, kortom, alles wat te maken heeft met het indijken van een besmettingsgolf.

Bij het indijken van een besmettingsgolf zijn er ook weer twee niveau’s: een algemeen afremmen van het aantal contacten, en het inwerken op specifieke plaatsen van besmetting.

Bij deze specifieke plaatsen kan je het onderscheid maken tussen situaties en grondgebonden besmettingshaarden. Bij situaties hebben we het dan over scholen, horeca, winkels, openbaar vervoer ( ! )… 

Een mooi voorbeeld van ingrijpen op een grondgebonden besmettingshaard waren de maatregelen rond Antwerpen. Bij mijn weten is dit ook de Chinese aanpak. Het gaat er dan om dat je een bepaalde zone (straat, wijk, stad, provincie…) in volledige of toch zware lockdown zet. (De avondklok van Cathy Berx.) In Antwerpen heeft het gewerkt. Waarom eigenlijk is niet hetzelfde gebeurd in Brussel en in Luik ? Voor mij is het duidelijk: de plaatsgebonden aanpak is veel efficiënter dan de situationele, al was het maar omdat de controle veel gemakkelijker is. In die aanpak zou je dan in heel belgië de horeca kunnen openhouden, behalve in die ene wijk die je dan volledig afsluit zowel voor binnenkomers als voor uitgaanders.

Dat zou dan veronderstellen dat er een redelijk fijnmazig net van opsporing van besmettingen is waardoor je zo snel zou kunnen ingrijpen dat de omvang van de lockdown zeer beperkt is. Als je die kan beperken tot een wijk, is dat natuurlijk beter dan dat je op het niveau van een stad moet gaan. Dat netwerk bestaat eigenlijk al: je vindt alle gegevens bij de huisartsen. In die grondgebonden aanpak zou het verschil tussen landsgedeelten totaal geen rol meer spelen.

Voor mijn part wordt de grondgebonden aanpak zo nodig aangevuld met de situationele. Beide sluiten mekaar niet uit.

Waarom wordt er nu enkel nog gefocust op de situationele aanpak ? Waarom weigerde Vervoort zelf maatregelen te nemen voor Brussel en verschool hij zich achter het uitblijven van federale maatregelen ?

Ligt het antwoord misschien bij het feit dat je bij de grondgebonden aanpak uitkomt bij wijken met sociale achterstand ? Of bij wijken met een grote migranten bevolking ? Is er de angst dat die bevolking dan zal krijsen dat ze weer wordt geviseerd en dat dat gekrijs zal overgenomen worden door de nep linkse politiek correcte idioten ?

Is er de angst dat je daardoor munitie zou geven aan de extreem rechtsen die van de daken zullen huilen: zie je wel dat “die” hier buiten moeten ? Ja, natuurlijk zal dat fascistisch gehuil dan losbarsten. Maar dat kan toch geen reden zijn om een efficiënte aanpak achterwege te laten ? Dat fascistische gehuil komt er toch, wat links ook doet. Als links zich door dat gehuil laat tegenhouden om problemen op te lossen, speelt het precies in de kaart van de fascisten. Eigenlijk is het simpel: het vlaams blok leeft van situaties waar geen goede kant aan is. Als je de migranten met de vinger wijst, bewijs je dat de blokkers gelijk hebben. Als je dat niet doet, laat je je eigen volk in de steek. Welnu, in zulke situaties mag slechts één vraag tellen: wat is het juiste om te doen ? Hoe los ik het probleem op ? Het probleem oplossen is de enige manier om de fascisten te ontwapenen. Op een of andere manier slagen de belgicisten en hun objectieve bondgenoten, de nep linkse politiek correcte nuttige idioten er niet in om tot dit nochtans simpele inzicht te komen. Triestig !

 

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *