Groene menstruatie-armoede

Sampol

Celia Groothedde

Wanneer heel Instagram plots over armoede praat

Hoe lang is het niet geleden dat er zo vaak én zo breed over armoede werd gepraat op sociale media als nu over menstruatie-armoede

Waarom word ik hier zo kwaad van ?

Als reactie op menstruatie-armoede doen Groen en de Sp-a in het parlement een voorstel voor gratis menstruatieproducten op school.

Wat is dat voor nonsens ?

Kijk, als je me voorhoudt dat beschikbaarheid van menstruatieproducten op school interessant of nodig is voor meisjes die onverwacht menstrueren, dan kan ik daar inkomen. Maar bij mijn weten werd daar al discreet oplossing voor gegeven door de secretariaten. Discreter dan de automaat waar sommige idioten voor pleiten. Maar als je het doet als reactie op armoede is het een verschrikkelijke vernedering voor die arme.

Ik heb respect voor de mensen die zich inzetten voor voedselbedeling. Bij nogal wat van deze goede mensen is het narcisme: ze hebben het nodig om zichzelf goed te kunnen vinden. Maar ik wil aannemen dat de motieven niet altijd echt zuiver moeten zijn. Het is het resultaat wat telt. Maar het feit dat die voedselbanken bestaan en dat mensen daarop beroep moeten doen is toch onaanvaardbaar ?

Wat is dit voor een samenleving als mensen zich moeten vernederen om geholpen te worden ?

Begrijp me niet verkeerd: ik vind dat die voedselbanken en bij uitbreiding die toegang tot menstruatieproducten nodig zijn. Maar als Groen en de Sp-a niet tegelijkertijd ook voorstellen indienen om iets te doen aan de armoede zelf, zijn het hypocrieten die proberen te scoren op een thema dat hip is.

De schrijfster van dit artikel is een prototype van deze hypocrisie. Ze verwijt de n-va dat die partij de nadruk legt op structurele maatregelen. Welnu, de n-va heeft gelijk. En weet je wat afschuwelijk is: als de n-va die structurele maatregelen wil invoeren, wordt ze door Groen en de Sp-a tegengewerkt.

Jambon zegt dat meer mensen aan het werk de oplossing is voor de armoede. Hij heeft gelijk.

Voor wat ik nep links noem, ligt de oplossing voor de armoede in solidariteit en uitkeringen. Welnu dat is zever. Werkloosheidsuitkeringen zijn bedoeld als tijdelijke hulp voor mensen die even door omstandigheden geen werk hebben. Als die mensen zo lang zonder werk blijven dat ze in de armoede terecht komen, worden ze niet  uit de armoede gehaald door uitkeringen. Uitkeringen zijn niet meer dan middelen om armen in leven te houden.

Automaten met menstruatieproducten op school, veranderen niets aan de menstruatie-armoede. Ze lossen een concreet probleem op. Maar die meisjes blijven even arm.

Normaal gesproken werkt een mens om zijn kost te verdienen. Even normaal is het dat die mens door zijn werk fatsoenlijk zijn kost verdient. Die mens is dan niet arm.

De enige manier om mensen uit de armoede te laten ontsnappen is hen toelaten om hun kost te verdienen.

Voor mensen die om een of andere reden daar niet toe bekwaam zijn (handicap…) is er solidariteit.

Maar natuurlijk is het in ons systeem niet zo simpel. De economie kent periodes van groei, stagnatie, recessie. Recessie gaat samen met werkloosheid. Werkloosheid brengt mensen dan in armoede. In Europa wordt die armoede dan draaglijk gemaakt door een uitkering, opgebracht door solidariteit.

Maar het komt er op neer dat in ons systeem armoede onvermijdelijk is. Dan heb ik het er nog niet over dat zelfs in periodes van groei de kapitalisten proberen te beknibbelen op de lonen om de winst te verhogen.

Dat wordt stilaan duidelijker zichtbaar in onze tijd: de voedselbanken, de kinder-armoede, de menstruatie-armoede… zijn een signaal dat ons systeem van sociale zekerheid de armoede niet oplost. Wij hebben in de tijd van buitengewone economische groei na de tweede wereldoorlog misschien de indruk gehad dat onze sociale zekerheid de armoede oploste, maar in deze fase van de kapitalistische economie klopt dat niet meer. Goedbedoelende mensen pleiten er dan voor om de mazen in het net van onze sociale zekerheid te dichten. Maar dat lijkt toch wel wat belachelijk in een tijd dat die sociale zekerheid geleidelijk maar zeker wordt afgebroken. 

Ik hoor het De Wever nog zeggen: er moet bespaard worden en de enige sector waarin er daarvoor nog ruimte is, is de sociale zekerheid. Het erge is dat hij gelijk had. Dat doet niets af aan de hardheid van zijn uitspraak.

Maar de afbraak van de sociale zekerheid ligt niet in het verlagen van de uitkeringen of het tijdelijk maken er van. De afbraak van de sociale zekerheid ligt in de flexi-jobs, de uitzendarbeid, de jobs van mensen die full-time werken en niet rond komen… De afbraak van de sociale zekerheid ligt in allerlei vormen van verloning die ontsnappen aan de sociale bijdragen. In de groepsverzekeringen, in de bedrijfswagens.

Is het niet grappig dat een vakbond de promotie van een kaderlid betaalt met een bedrijfswagen ? Neen, eigenlijk vind ik dat niet grappig. Het is schandalig en van een stuitende hypocrisie. 

Die vakbond wil het land plat leggen omdat de kapitalisten niet meer dan 0,4% loonopslag willen geven. Die 0,4% is inderdaad een belediging. Maar wat gaat die vakbond uit de brand slepen ? 1% ? Die 1% zal dan als een overwinning worden voorgesteld, terwijl ze even goed een belediging is. Ondertussen ondergraaft die vakbond met zijn bedrijfswagens de financiering van de sociale zekerheid.

Welnu, aan die afbraak van de sociale zekerheid doen de vakbonden niets. Ze kunnen het ook niet, want onze economie kàn niet meer zonder die flexi-jobs en uitzendarbeid.

Of nog: in ons systeem is armoede onvermijdelijk. Groen en de Sp-a proberen triomfantelijk de indruk te geven dat ze iets doen aan de armoede door in scholen automaten te plaatsen met maandverbanden en tampons. Dat is gewoon misdadig: ze trekken de aandacht weg van de enige échte strijd: de strijd tegen het systeem.

Maar nogmaals: op zich heb ik niets tegen voedselbanken. Maar ik heb alles tegen “enkel voedselbanken”.

 

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *