MO*
Young, gifted & Afghaan in Antwerpen
‘Niet iedereen heeft de kracht om zijn zware rugzak te dragen’
Ja, ik ben bekeerd van voorstander van de multiculturele samenleving tot tegenstander. En dus vind ik dat de immigratie zoveel mogelijk moet beperkt worden. Het hoort tot de logica dat illegalen zo snel mogelijk moeten teruggestuurd worden naar hun land. Ik weet dat dit niet altijd mogelijk is omwille van de politiek van de thuislanden. maar het moet wel de bedoeling zijn.
Dat is het politieke luik dat zich op de eerste plaats moet bezig houden met het algemeen belang.
Maar er is ook de menselijke factor, en de feitelijkheid van jonge mensen die hier gekwetst en kwetsbaar aankomen met de enorme opdracht om een bestaan uit te bouwen. Ook voor heel wat “eigen volk” is het in deze tijden al moeilijk om op te groeien tot zelfstandige en menselijk en maatschappelijk waardevolle mensen. Hoe veel moeilijker is het dan niet voor deze jongeren die starten met een vreselijke handicap in een totaal andere cultuur, en met onvermijdelijk de strijd tussen aanpassing aan het nieuwe vaderland en trouw aan de oude eigenheid ?
De voorstanders van de multiculturele samenleving en de mensen die de migratie aanmoedigen, rechtsreeks of onrechtstreeks dragen een verpletterende verantwoordelijkheid.
Ja, ik weet het: je kan argumenteren dat die jongeren het hier dan toch maar beter hebben dan ginder. Maar is dat echt zo ? Zou het niet kunnen dat jongens die hier slagen ook ginder wel hun weg zouden gevonden hebben ?
In ieder geval is hun migratie geen oplossing voor de problemen ginder. Dit is geen verwijt: maar mag ik het misschien zo stellen dat ze eigenlijk de jongeren die in Afghanistan blijven, in de steek laten ?
Wat er ook van zij: je kan er niet omheen dat de toestand waaruit die mensen vluchten een gevolg is van een totaal perverse geopolitiek waarin zeker ook het Westen een grote schuld draagt.
Naast de concrete migratiepolitiek moet er dus zeker ook actie zijn op het geopolitieke vlak. Niet iedereen kan en moet alles aanpakken en een klein land kan weinig. Maar wat hebben Wilmès en haar voorgangers als minister van buitenlandse zaken al gedaan om in de Uno de Amerikanen ter verantwoording te roepen voor de smeerlapperij die ze in Afghanistan, Irak… hebben uitgehaald en achtergelaten. Overigens mét belgische militaire steun !
Breidt dit maar uit tot Syrië, Libië…
Francken heeft zich bezig als minister bezig gehouden met het migratie probleem. Afgezien van zijn electoraal geïnspireerde rotzooitaal heeft hij in de feiten een redelijke politiek gevoerd. Zijn pleidooi voor een efficiënt afstoppen van de immigratie is terecht. Maar als hij tegelijkertijd actief propaganda maakt voor de Navo en trouw aan de Amerikanen is dat wel een vorm van hypocrisie, want de vluchtelingenstroom die hij wil tegenhouden is zeker door de Navo en de Amerikanen veroorzaakt. Ik denk dat hij de samenhang niet ziet. Als dat wel zo zou zijn, is hij een ongelooflijke hypocriet en bedrieger.
Hoe zit het overigens met de Europese politiek op dit vlak ? En de rol van de belgen in dat Europa ? Hallo, Herman van Rompuy en Michel die aan de goed kant van de geschiedenis staat ? Hallo Reynders ? Hallo de belgische Europese parlementsleden ? Bij mijn weten heb ik jullie daarover nog niet gehoord.
Door zijn houding tegenover het Marrakeshpact heeft Michel zijn belgische regering onthoofd en het land in een politieke crisis gestort omwille van zijn persoonlijke ambities voor die Europese topjob. Wat staat er eigenlijk in dat Marrakeshpact over de rol van de grote mogendheden in het ontstaan van de vluchtelingencrisis ?
Terug naar de menselijke factor. Je kan er niet omheen: die jongeren zijn hier en ze zullen hier blijven. Dan kan ik politiek denken wat ik wil: het zijn mensen – kinderen – en die laat je niet in de steek.
Ik haat vlaams blokkers die haat preken tegen mensen die ze hier liever niet zouden zien. Ik zou ze hier ook liever niet zien. Maar mensen haat je niet. Zeker niet als die mensen zich fatsoenlijk gedragen en hun best doen om er iets van te maken. En ja, ze zullen niet in alles even goed slagen en fouten begaan. Maar dat doet het “eigen volk” ook, en het vlaams blok zet het er toe aan. Voor die Afghaanse kinderen moet hetzelfde begrip voor fouten en vergissingen bestaan als voor eigen volk.
Ik denk dat de Vlaamse overheid al geweldige inspanningen levert voor opvang, begeleiding, taal- en inburgeringscursussen, speciale inspanningen in het onderwijs… En de Vlaamse bevolking betaalt die inspanningen – soms wat morrend omdat bepaalde toestanden als onrechtvaardig worden ervaren. Ook dat is menselijk.
Maar in die inspanningen van onze overheid zit een geweldig probleem ingebakken: je vraagt aan die jongeren om vertrouwen te hebben in mensen die totaal vreemd zijn. En je vraagt aan de autochtone begeleiders om aansluiting te vinden bij een cultuur waarin ze onmogelijk echt kunnen doordringen.
Voor mij moeten die initiatieven van de overheid blijven bestaan. Tenslotte is de confrontatie van de twee culturen onvermijdelijk en noodzakelijk.
Maar als je die jongeren écht wil helpen, zal dat enkel kunnen komen van de Afghaanse gemeenschap zelf; van de Afghanen die hier al langer leven en ingeburgerd zijn. Enkel zij kunnen de vertrouwensband opbouwen die nodig is als basis voor een gezonde persoonlijke ontwikkeling die toelaat om de oude identiteit te verzoenen met de onvermijdelijke nieuwe identiteit in opbouw.
Gie Goris heeft het over de woonsituatie van deze jongens. Alleen of met vijf of zes samen. Dat kan niet gezond zijn.
Bestaat er een programma om deze kinderen een thuis te bezorgen in Afghaanse geïntegreerde gezinnen ?
Laat de Afghaanse cultuur dit toe ?
Zo ja, dan is financiële ondersteuning (met de nodige begeleiding en controle door sociale werkers) van deze gezinnen misschien een betere vorm van subsidiëring dan een dansschool van Sihameheksen ?