Uitpers
Die Fransen toch ! Er gaan in Frankrijk nu wel stemmen op die Napoleon van zijn heldensokkel halen, maar de overgrote meerderheid van de Fransen koestert nog altijd een belachelijke bewondering voor het Corsicaanse genie.
Corsica is een eiland dat altijd bezet is geweest door vreemde mogendheden. De laatste daarvan is Frankrijk. Nu hebben de Fransen de gewoonte om grondgebied dat ze veroveren dadelijk in te lijven bij Frankrijk en tot Frans grondgebied te verklaren. De Corsicanen werden zo Fransen, maar de overgrote meerderheid van de Corsicanen heeft die bezetting van het eiland nooit aanvaard en tot vandaag zijn er geregeld opflakkeringen van verzet tegen Frankrijk, tot en met bomaanslagen.
Dan komt er dus die kleine Corsicaan die zich baas maakt over Frankrijk. Hij was zo slim en de Fransen zo dom dat ze niet beseften dat de rollen eigenlijk omgekeerd waren: de Fransen waren niet meer baas over Corsica, maar een Corsicaan veroverde Frankrijk.
Na Frankrijk veroverde hij nog zowat gans Europa.
Ik hou niet van het woord veroveren.
De Fransen stellen het graag zo voor alsof Napoleon aan het hoofd van het Franse leger Europa veroverde. Ze koesteren het beeld van dappere Fransen, superieur aan de Untermenschen in de rest van Europa. Dat is natuurlijk dikke zever. In ieder land dat hij veroverde voerde Napoleon de dienstplicht in. Zijn leger bestond dus uit een samenraapsel van allerlei nationaliteiten. Hendrik Conscience heeft een roman geschreven over zo ’n dienstplichtige: de Loteling.
Dat is dus waar de Fransen goed in zijn: pluimen van anderen op hun hoed steken: een Corsicaan aan het hoofd van een leger van vooral niet-Fransen verovert Europa. En Frankrijk glorieert.
En Frankrijk glorieert ? Omdat het andere volkeren heeft overwonnen; hun grondgebied bezet; er de jonge mannen, en dus vitale arbeidskrachten heeft weggehaald zodat de bevolking in armoede terecht kwam… ? En dat door de machtswellust van een geniale zot ?
Inderdaad: als je er over doordenkt komen de gelijkenissen tussen Hitler en Napoleon echt wel naar boven. Denk daarbij ook aan het feit dat beiden hun tanden hebben kapot gebeten op Rusland.
Hitler had dan nog de verdienste dat hij het met zijn eigen Duitse soldaten deed. De inbreng van wat verlopen belgische Oost-fronters is verwaarloosbaar.
Mag ik het opnieuw invoeren van de slavernij door Napoleon vergelijken met de houding van Hitler tegenover de Joden ?
Weet je wat ook grappig is, en typisch voor de Fransen ? Ze vereren een verliezer. De Vlamingen vieren in de Guldensporenslag tenminste een oorlog die ze gewonnen hebben. Maar een Fransman blijft zich superieur voelen, zelfs als hij verliest. Onze Waalse vrienden lijden ook aan die ziekte. Geef me dan maar de Duitsers.
Als je het zo bekijkt en je aanvaardt de verering van de Fransen voor Napoleon, zou je ook moeten aanvaarden dat de Duitsers een statig monument oprichten om de gedachtenis aan de grote Führer Hitler levend te houden. Ik zie Merkel al een bloemenkrans gaan leggen aan dit monument.
Laat me het zeggen zoals het is: Napoleon was een krapuul, net zoals Hitler, Stalin, en Leopold II.
(Miel Cools, Tekst: Louis Verbeeck)
Een soldaat van Napoleon de Grote was het leger grondig beu. Hij had gestreden, gevochten en geschoten, il voulait bien être à deux En op een morgen was hij niet op het appel en de sergeant riep razend kwaad : mille tonnerre maar alle andere soldaten wisten ’t wel, ze zegden droevig : “Hij is naar zijn pauvre mère” Leipzich, Moskou, Petrograd, zijn heel mooie namen, maar ik weet een kleine stad, waar wij nog nooit kwamen, Zeven eenden in de vijver, zeven banken op de markt, en het standbeeld van een schrijver, en het meisje van m'n hart. Links, rechts, één, twee, leve de sergeant en ze wuifde met haar hand Een soldaat van Napoleon de Grote lag te slapen in het gras. Hij had nog net een liedeke gefloten waarvan 't de tekst vergeten was. En hij droomde dat hij stierf voor ’t vaderland, en hij kreeg postuum wel honderd dekoraties, en ieder jaar werd er voor hem een vlam gebrand, en zijn oude moeder leefde praktisch gratis. Leipzich, Moskou, Petrograd, zijn heel mooie namen, maar ik weet een kleine stad, waar wij nog nooit kwamen, Zeven eenden in de vijver, zeven banken op de markt, en het standbeeld van een schrijver, en het meisje van m'n hart. Links, rechts, één, twee, leve de sergeant en ze wuifde met haar hand Een soldaat van Napoleon de Grote die ontwaakte van de kou. In de buurt werd er plotseling geschoten, hij zei een akte van berouw. En hij strikte uit gewoonte aan zijn das maar toen floot er iets en alle vogels zwegen, en er was een heel klein gaatje in zijn jas en een klokje klepte ergens tien voor negen. Zeven eenden in de vijver, zeven banken op de markt, en het standbeeld van een schrijver, en het meisje van z'n hart. Links, rechts, één, twee, leve de sergeant ze had nog steeds geen ring aan de hand.