MO*
Waar liggen de grenzen van het democratische meningsverschil?
De gevaarlijkste mening is vandaag een uitgesproken linkse en inclusieve
Slaagt dat mens er dan nooit in om weg te geraken uit haar politiek correcte kerk ?
Ze vergelijkt de mensen die nu sympathie tonen voor Jürgen Conings – want daar heeft ze het concreet over – met een voetstampende peuter.
Om zover te geraken heeft ze zich al blijkbaar al moeten forceren: ze is er in geslaagd om te onderkennen dat het bij deze mensen niet om ratio, maar om gevoelens gaat.
Mag ik nu aan Bieke vragen hoe zij om gaat met een voetstampende peuter ?
Meer algemeen: ze pleit er voor om geen begrip te tonen voor die eenvoudige mensen die inderdaad ontsporen. Wil ze me dan nu eens vertellen wat ze met die mensen wil doen ? Ergens opsluiten ? Hun de mond snoeren ?
Wat wil ze met die peuter doen ? Hem een draai rond zijn oren geven, door mekaar schudden ? In de hoek zetten ?
Zegt ze nu dat de politiek correcten gewoon de macht moeten gebruiken die ze hebben door hun exclusief recht op geweld door de politie of het leger ?
Vindt ze dat de mensen die uit de bol gaan op facebook in hun steun voor Jürgen Conings voor de rechtbank moeten gedaagd worden ?
Helemaal gortig wordt het als Bieke begrip vraagt voor “minderheden, journalisten, activisten, middenvelders, openlijk progressieve burgers, wetenschappers en academici “. Die mensen voelen zich bedreigd !
Hoe wil je dat ik begrip toon voor een politiek correcte rijke elite als ik geen begrip mag tonen voor sukkelaars ?
Is Van Ranst de verpersoonlijking van die bedreigde elite ?
Ja natuurlijk mag niemand van Ranst bedreigen. Maar mag ik aan Bieke vragen welk begrip Van Ranst ooit heeft getoond voor de mensen die hij schoffeert, gewoon omdat ze een andere politieke overtuiging hebben dan de zijne ?
Van Ranst heeft het in een voordracht voor het Chatham House expliciet getoond: hij heeft diepe minachting voor het klootjesvolk dat er niets van begrijpt. Als je een pandemie wil bestrijden is de enige oplossing manipulatie van de domme massa, zegt Van Ranst met een cynisch lachje. Schuw daarbij de leugens niet voor het goede doel.
De liberale ( ! ) regeringen Wilmès en De Croo zijn volledig mee gestapt in dit verhaal en hebben de bevolking behandeld als kinderen, bedreigd met straf als ze niet deden wat meester Van Ranst wilde. Moet ik medelijden hebben of begrip tonen voor die Van Ranst ? Ja, ik moet voorkomen dat hij gemolesteerd word. Maar begrip tonen ? Welnu, dan toon ik liever begrip voor de mensen die zich door Van Ranst geschoffeerd hebben gevoeld.
Van Ranst is een hoogopgeleide welgestelde die rijker is geworden door de pandemie. Tegenover hem staan eenvoudige mensen, ja, soms primair. Voor wie moet ik als linkse kiezen ?
Dat deze Van Ranst figuur dan ook nog zijn boodschap als viroloog voor eenvoudige mensen onaanvaardbaar heeft gemaakt, is zelfs een grove professionele fout. Die man moet voor het gerecht !
Van Ranst zegt dat de mensen maar het onderscheid hadden moeten maken tussen de uitspraken van Van Ranst als viroloog en die van Van Ranst als privè-persoon. Ook hier toont hij onbegrip en minachting voor eenvoudige mensen.
Purnelle spreekt in naam van de “inclusieven”: mensen die iedereen willen insluiten in de samenleving. Van Ranst is een voorbeeld van een exclusieve.
Als Van Ranst een voorbeeld van linksigheid is, word ik rechts. Als van Ranst een echte Pvda-er is, wil ik met die partij niets meer te maken hebben.
Purnelle gaat aan de kant van die Van Ranst staan !
Ik walg er van als Purnelle voorbeelden aanhaalt van mensen uit haar kringen die zich bedreigd voelen door de haatspraak van de mensen die zij als fascisten ziet.
Ik lees geregeld de columns van Purnelle. Nog nooit heb ik haar horen aanklagen dat “vreemden” vrouwen of homo’s lastig vallen.
Het is een typisch verschijnsel: rechts klaagt de misdaden aan van allochtonen. Links klaagt de misdaden aan van “rechtsen”.
Welnu, wie écht politiek correct wil zijn, moet uit dat belachelijke denkkader en oog hebben voor de problemen van beide bevolkingsgroepen.
Is het nu zo moeilijk te begrijpen dat allochtonen het moeilijk hebben ? Hoe zou jij zelf zijn als je uit een achterlijk Berberdorp in een grootstad als Brussel belandt ? Je kent de taal niet, zoekt spontaan volksgenoten op, en je voelt je bedreigd in je identiteit. Alles wat vroeger klaar en duidelijk goed en slecht was, wordt in vraag gesteld, tot en met je hoofddoek. Dat dit leidt tot verstrakking van de identiteit is eigenlijk de gewoonste zaak van de wereld.
Aan de andere kant heb je de autochtone mensen die te maken krijgen met mensen wiens taal en gedrag ze niet begrijpen; die andere zaken goed en kwaad vinden…
Als het aantal van die “vreemden” een kritische massa bereikt groeit het gevoelen van onveiligheid, van onbehagen, van dreiging.
Purnelle kiest een kant. Daarmee polariseert ze. Ze wordt mede oorzaak van de miserie die voortvloeit uit een toestand die noch voor de migrant, noch voor de autochtoon acceptabel is.
Die toestand is gecreëerd door de kapitalistische wetmatigheid die goedkope arbeidskrachten nodig had en die arbeidskrachten hier dus heeft ingevoerd zonder de minste zorg voor de gevolgen voor de samenleving.
De dolgedraaide nuttige idioten van links hebben die toestand tot een soort ideaal uitgeroepen: de multiculturele samenleving.
Ik pieker over een uitweg. Daar kan ik hier niet op doorgaan.
Maar één zaak is zeker: Purnelle en consoorten maken het nog erger dan het al is. De gewone mensen die in de fout gaan hebben nog het excuus dat het gewone mensen zijn. Purnelle heeft dat excuus niet. Wat speelt er dan wel dat hoog opgeleide mensen met de beste bedoelingen (daar ga ik toch nog van uit) zo in de fout gaan ?
Het brengt geen oplossing, maar misschien wordt het tijd om types zoals Purnelle en Van Ranst verplicht op te nemen voor een grondige psychologische doorlichting.