Knack
Topman ziekenfonds: ‘De ambities van De Block waren goed, maar de uitvoering was lamentabel’
Maggie, het bouillonblok, is een liberale. En eigenlijk is alles daarmee gezegd. Nu moet ik oppassen met zo’n uitspraak, want de woorden liberaal en liberalisme kunnen op verschillen manieren geïnterpreteerd worden.
Ik kan hier geen boek schrijven en ga dus even (heel) kort door de bocht.
Liberalen zijn oorspronkelijk mensen die in opstand kwamen tegen de onvrijheid van de gewone man die onderdrukt werd door adel en kerk. Dat culmineerde in de Franse revolutie die wij te gemakkelijk vereenzelvigen met “ liberté, egalité, fraternité”, maar die tegelijkertijd ook een economische herverdeling inhield. De rijkdom van adel en kerk werd verdeeld onder de burgers. Daar kan niemand behalve het braaksel van Laeken iets op tegen hebben. Precies door die herverdeling werd de gewone man in zekere mate bevrijd van adel en kerk.
Het begrip vrijheid van de Franse revolutie kadert dus in een sfeer van economische herverdeling. En is dus in feite in contradictie met de vrijheid waar de huidige liberalen het over hebben, namelijk de vrijheid om op basis van bezitsrecht zich te verrijken door de arbeid van anderen. In het huidige liberalisme is vrijheid verworden tot egoïsme. En dat is het liberalisme van Maggie.
Eigenlijk is het nonsens dat zo iets als liberale Maggie een sociaal departement als gezondheidszorg mag beheren.
De uitspraken van Callewaert van het socialistisch ziekenfonds gaan over drie zaken: 1. er is te weinig geld voor psychologische begeleiding. Daarover wil het niet hebben. Het is mogelijk dat er inderdaad te weinig geld is. Maar de twee volgende items, zijn wél terzake. Want in feite komt het er op neer dat Maggie er voor zorgt dat 1. haar collega’s artsen zich meer mogen verrijken op kap van de patiënten, en 2. dat ook de farmaceutische bedrijven dat kunnen doen. En zo is Maggie dan een echte liberale. En ter attentie van Callewaert: ja, de intenties van Maggie waren goed, maar niet voor de patiënten.