Klare taal van de PS

De Standaard

PS annuleert alle rechtstreekse debatten met N-VA De Franstalige socialisten weigeren tijdens de verkiezingscampagne rechtstreeks in debat te gaan met de N-VA. Dat meldt De Tijd.

Veel commentaar moet daar niet bij.

Er is natuurlijk de angst voor de debater De Wever. Tot nu toe heeft nog niemand een openbaar debat met hem gewonnen.

Er is ook de ziekelijke aversie voor alles wat zich maar een beetje als Vlaams manifesteert.

Maar het toont ook duidelijk aan dat dit onland inderdaad niet meer aan elkaar hangt. Of wil iemand mij eens uitleggen wat het betekent als de twee grootste partijen van de twee landsdelen niet meer met elkaar willen praten ? Is er een betere illustratie mogelijk voor het feit dat we in twee verschillende democratieën leven ? Wie nu nog pleit voor de eenheid van dit onland, is duidelijk geen democraat, want hij verdedigt een aanfluiting van een democratie.

Waarom zou ik een andere regio moeten steunen, die mij minacht omwille van mijn culturele minderwaardigheid, mijn patois-taaltje ? Wat moet ik aan met franstalige leerlingen in het Brusselse Vlaamse onderwijs, die perfect Nederlands kunnen spreken, maar het met opzet doen met een franstalige tongval om maar duidelijk te maken dat ze geen Vlamingen zijn ? Wat moet ik met een Didier Reynders die als liberaal een wetsvoorstel steunt dat totaal tegen de liberale ideologie ingaat, en op een vraag daarover antwoordt: ja, ik ben daar wel tegen, maar het zijn toch de Vlamingen die betalen… ? Wat moet ik met een Onckelinx voor wie iedere Vlaming een fascist is ? 

Merk op dat ik het niet heb over de gewone Waal in de straat. Dat is ook maar een sukkelaar die door de PS in een afhankelijkheidspositie wordt gehouden omwille van de macht. Het gaat wél over de franstalige elite die dit onland heeft gesticht, in opdracht van een van de rijkste bankiersfamilies ter wereld, de Rothschilds, in samenwerking met een adellijke parvenu die zijn braaksel in koninklijke paleizen heeft mogen dumpen. (Later daarover meer.) En in het geheel van die constructie is Vlaanderen altijd een wingewest geweest. 

Nu is de idee van een onland niet nieuw. Al in 1912 schreef een Waalse socialistische politicus aan het braaksel van Laeken dat belgië geen natie was. Lees: ‘Ils nous ont pris la Flandre’

Het is dus goed dat de grootste Franstalige partij niet meer wil praten met de grootste Vlaamse partij: we hebben mekaar niets meer te zeggen. De franstaligen willen niet meer met ons praten, maar enkel nog van ons krijgen.