Doorbraak
Greenpeace-stichter uit geschiedenis gewist
Medestichter van Greenpeace Patrick Moore slaat hard terug
Nog maar eens een aanwijzing voor de zwendel van de eenentwintigste eeuw. Ik gebruik met opzet het woord aanwijzing omdat het feit dat er geen bewijs is dat menselijke CO2 iets te maken met de opwarming van de aarde, niet bewijst dat de menselijke CO2 niet te maken heeft met die opwarming.
In mijn artikel “Hallo, zogenaamde klimaatwetenschapper Van Yperdinges” van zaterdag 23 maart, haal ik de Dwarsligger aan, die het heeft over de Wet van Lambert Beer. Die wet zou aantonen dat CO2 onmogelijk iets kan te maken hebben met de opwarming van de aarde. En als ik dat lees, lijkt me dat correct. Maar de scepticus in mij wil toch nog wel verdere bevestigingen. Daarom zou ik het zo interessant vinden dat zoiets als Van Yperdinges zou antwoorden op de stelling van de Dwarsligger. Maar tot nu toe heeft die zich daar niet toe verwaardigd. Nu ja, hij is dan ook van adel.
Maar ik ben er ondertussen dus wel van overtuigd dat er geen bewijs is voor het verband tussen menselijke CO2 en de opwarming, en dus moet op zijn minst de hele heisa in vraag worden gesteld. Wat Van Yperdinges, Anuna en consoorten doen is dus in ieder geval fout. En als je dan in het artikel dat ik vandaag becommentarieer, leest wat er bij Wikipedia is gebeurd, en hoe schaamteloos we worden belogen en bedrogen, is dat zéér verontrustend. Sta je me toe om wantrouwig te worden tegenover de hele klimaatpropaganda ? Of wil je nog altijd ontkennen dat er een wereldwijde propaganda aan de gang is ?
Als je met goede argumenten de stelling rond de Wet van Beer zou verwerpen, zou je nog het voorzichtigheidsprincipe kunnen inroepen: het is wel niet bewezen, maar we willen er wel voorzichtig mee omspringen. Ik ben dus niet tegen het terugdringen van de menselijke CO2. Maar als er niets bewezen is, kan je niet verantwoorden dat je daarvoor de hele samenleving met paniek probeert op te zadelen en buitengewoon drastische maatregelen op te leggen.
Voor mij is het duidelijk dat wij met te weinig respect omgaan met moeder aarde. De consumptie- en afvalmaatschappij is een schande op zich. Het mooiste beeld van die maatschappij vind je op de camping van Pukkelpop nà de duur geconsumeerde muzikale nonsens van het festival. Maar wie daar echt iets wil aan doen, moet wel het kapitalisme bestrijden, want de consumptie-en afvalmaatschappij is rechtstreeks verbonden aan dat economisch systeem van een nooit voldoende groeiende productie, die dan weer niet zonder de consumptie kan, en ondertussen in een fase zit waarin de consumptie de productie niet kan volgen. Want die consumptie kost geld, en de kapitalisten kunnen, omwille van de concurrentie, niet anders dan hun werkvolk zo weinig mogelijk betalen, zodat die dan weer niet genoeg geld hebben om hun productie zelf ook te consumeren. Nu zal de uiteraard slimme economist opwerpen dat de productie automatisch zal verminderen als de consumptievraag daalt. Maar 1. als de productie de consumptie voorafgaat, en de consumptie daalt blijft er altijd een overschot aan productie. Je hebt dus onvermijdelijk een afvalmaatschappij. En 2. door dit aspect van het systeem kàn het kapitalisme niet anders dan altijd opnieuw en altijd meer inzetten op groei van de consumptie. De reclame is daar het beste voorbeeld van. Het kapitalisme zal altijd weer proberen, zo nodig via (zo klein mogelijke) loonsverhogingen groei van de consumptie mogelijk te maken. Het blijft dus een consumptie- en afvaleconomie creëren. En in ieder geval legt de steeds maar groeiende productie onvermijdelijk een last op de draagkracht van onze planeet, zelfs als die productie meer “groen” zou zijn. Het kapitalisme is een aanbodseconomie en het kàn dus niet anders dan de planeet belasten. Met andere woorden: respectvol omgaan met onze aarde is gewoon onmogelijk binnen het kapitalisme.
Ik stel dus voor dat we ons niet concentreren op een tot mislukken gedoemde paniekerige poging om iets te doen aan iets waaraan misschien niets moet gedaan worden. Maar wel dat we ons concentreren op een economisch systeem dat gericht is op behoeftebevrediging, en niet op winst. Laat ons enkel produceren wat de mensen nodig hebben om fatsoenlijk te kunnen leven. Dan zal onze CO2 automatisch dalen, en mogen voor mijn part ook de klimaatidioten gelukkig zijn. En nu ook weer voor de slimme economist: in een vraag-economie zal de productie altijd achterlopen op de consumptie. Maar ook in een vraag-economie kan en moet er gestreefd worden naar altijd nieuwe verbetering van het fatsoenlijk leven. Maar die groei zal traag en beheerst gaan, en een beperkt tijdelijk tekort maakt dan niets uit voor mensen die toch al fatsoenlijk kunnen leven.
En voor de gelovigen onder jullie: in het paradijsverhaal (Gen. 2) plaatst God de mens in de tuin van Eden, het AARDS paradijs. Hij wil dat de mens op aarde gelukkig is. En Hij geeft de mens de opdracht om die tuin te bewerken en te verzorgen… Als we die opdracht tot verzorgen ernstig hadden genomen, was de hele paniek nu niet nodig.