Op zondag probeer ik altijd een thema te behandelen dat (soms van ver) iets te maken heeft met religie. Je zou het niet altijd zeggen als ik mijn verontwaardiging vrije baan geef en dus ook mijn agressiviteit, maar ja, ik ben dus gelovig.
Natuurlijk is mijn geloof persoonlijk – elk geloof is persoonlijk – en zit ik dus zeker in vele zaken op een ander spoor dan dat van onze godsdienstlessen van de tijd van toen. Maar als ik naar jonge mensen luister die het hebben over de godsdienstlessen van nu, hoor ik toch ook nog altijd een vorm van achterlijk denken. Vroeger werden de heikele thema’s nog aangepakt met al dan niet vernuftige gedachtenconstructies om het onmogelijke toch waarheidsgehalte te geven. Nu worden die thema’s zorgvuldig vermeden. In ieder geval vallen de gedachtenconstructies van nu even goed door de mand als die van vroeger. Onze godsdienstlessen brengen niet tot geloof of zelfs niet tot het inzicht dat het geloof rationeel aanvaardbaar is of iets bijbrengt voor een gelukkig leven. Hier en daar redt een inspirerende figuur nog wat meubelen. Maar gezien de aard van het volkje dat godsdienstwetenschappen gaat studeren zit daar niet veel inspirerends tussen. Lees verder “Bestaat de hemel ?”