Van vrijheid naar het onvermogen van de politiek

Knack

‘Betekenis van het begrip vrijheid raakt de laatste tijd totaal verwrongen’

Peter Van Rompuy (CD&V) 

‘Het debat over onze vrijheiden dreigt te ontsporen’, schrijft Vlaams parlementslid Peter Van Rompuy (CD&V). ‘Nog te vaak krijgen onze vrijheden een individualistische invulling.’

Als ik de naam Van Rompuy hoor, word ik wantrouwig. Maar die Peter heeft hier wel gelijk.

Frank Vandenbroucke heeft nogal wat stommiteiten gezegd, maar dé stommiteit was zijn uitspraak over “het rijk der vrijheid”. Daarmee heeft hij het hele coronagebeuren in een totaal verkeerde context gezet en munitie gegeven aan de dwazen die nu in opstand komen in naam van de vrijheid. In de logica van Vandenbroucke hebben ze gelijk: als het los laten van de maatregelen vrijheid is, is het handhaven er van onvrijheid…

En nu moeten ietwat ernstige mensen dus aan de onnozele bende gaan uitleggen wat vrijheid eigenlijk is.

Ondertussen doen de uitspraken van die andere opblaaskop Conner er ook al geen goed aan en blijven de professionele leugenaars zoals De Croo en de mismeesterden Vandenbroucke, Verlinden… de communicatiefouten opstapelen. 

Als de overheid zoals Vandenbroucke de zaak in een verkeerde ideeënwereld trekt en daarbij door gebrek aan contact met de bevolking er niet in slaagt om een juiste uitleg te geven, moet je niet verwonderd zijn dat de mensen het vertrouwen in die overheid verliezen.

Tegenwoordig wordt leggen de mensen dat samen met de inflatie, de energieprijzen… waar de overheid geen fatsoenlijke oplossingen voor te bieden heeft.

De betogingen tegen corona behelzen een amalgaam van thema’s, maar komen neer op een uiting van ontgoocheling en wantrouwen tegenover de overheid.

Dat is niet goed voor een democratie en voedt dus de politieke strekkingen die niet betrokken zijn bij het beleid en dus onverantwoordelijkheid kunnen pleiten, en tegelijkertijd is de opstand der horden geen zaak van ideeën of ideologieën. Die opstand is eigenlijk puur emotioneel. Door dat emotionele wordt de mens ook naar de extremen geleid. Lees verder “Van vrijheid naar het onvermogen van de politiek”

Hoe goede wil het migratieprobleem mismeestert

Doorbraak

Maarten Hertoghs

Gooi de grenzen dan maar helemaal dicht

Schrijnend tekort behoorlijke huisvesting migranten blamage voor goede integratie

Migratiebeleid is al enkele jaren een hot topic en het zal niet snel afkoelen. Het blijft de gemoederen van links tot rechts beroeren. De Europese Commissie legde in september 2020 een nieuw migratiepact op tafel, maar ook in België gebeurt een en ander. Op 4 februari 2022 werd de conceptnota voor het Migratiewetboek goedgekeurd door de ministerraad

Laat ons hopen dat Maarten Hertoghs niet goed beseft wat hij hier neerschrijft. Als hij dat wél beseft is er iets goed mis met hem. Nu ook natuurlijk.

Maarten is voorganger in de Evangelische Kerk. Ik ga er dus van uit dat hij gedreven is door een zeker idealisme. Als dat idealisme de oorzaak is van zijn blindheid, is hij daarmee natuurlijk niet alleen. De wereld loopt tegenwoordig vol met mensen die het goed menen en zo gefixeerd zijn op één goed doel dat ze het algemene kader uit het oog verliezen en finaal meer slecht dan goed doen. Ze zijn ook gemakkelijk voor karren te spannen en verpoppen dan tot nuttige idioten. Tegenwoordig zou je ze wokers kunnen noemen, maar als je stelt dat wokers ook gekenmerkt worden door agressiviteit, moet je Hertoghs daar niet bij rekenen. 

Kijk, ik vind het mooi dat Hertoghs de woontoestanden aanklaagt van de mensen die hier asielrecht krijgen.

Hij klaagt aan dat deze mensen terecht komen in het lagere segment van de huurmarkt en zo ook bij de “cowboys” voor wie een huurder een melkkoe is die hij zo weinig mogelijk te eten wil geven. Of nog: die mensen komen terecht in woningen waarin jij en ik niet willen wonen. Lees verder “Hoe goede wil het migratieprobleem mismeestert”

Discriminatie op de huurmarkt

Logia

Maarten Hertoghs: ‘Om discriminatie op huurmarkt weg te werken, zullen enkel oplossingen op de lang termijn volstaan’

‘Ik ben verbolgen over wat er in onze maatschappij gebeurt, in onze maatschappij waar wonen nota bene een recht is’, schrijft predikant Maarten Hertoghs. Hij is actief in een vzw die werkt rond huisvesting voor erkende vluchtelingen

Neen, ik heb niet de oplossing !

Gewoon omdat er geen fundamentele oplossing is. Het fundamentele probleem is de multiculturele samenleving en daarvoor is er geen oplossing: ze is er en ze zal niet zo maar verdwijnen.

Die multiculturele samenleving brengt mensen samen van allerlei verschillende afkomsten, culturen… Kortom: ze importeert het vreemde in een samenleving.

Nu kan het vreemde een exotische aantrekkingskracht hebben, maar dat geldt enkel bij rijken die de middelen hebben om dat vreemde uit hun leven te bannen als dat vreemde hen de strot uitkomt. 

Neen, het vreemde wekt wantrouwen, angst… en dat is de normaalste zaak van de wereld. Lees verder “Discriminatie op de huurmarkt”

Vooruit in het leven

Knack

Katrien Schryvers

‘Kunnen we het geluk een handje helpen?’

‘Ja, vooruit willen in het leven is belangrijk. Wat daarbij te vaak vergeten wordt, is dat niet voor iedereen willen genoeg is. Je moet immers ook kunnen. En daarmee is ook de nodige dosis geluk gemoeid’, schrijft Vlaams volksvertegenwoordiger Katrien Schryvers (CD&V)

Armoede. Ik ben het zo beu om mensen te horen zeggen dat slagen in het leven een kwestie van willen is.

Soms is het pijnlijk: een topsporter die door een ongeval in een rolstoel terecht komt, dan toch nog kampioen wordt en zegt dat waar een wil is, een weg is.

Neen, zo simpel is het niet. Want die topsporter is begaafd met die wil. Niet iedereen is dat. Overigens is het een belachelijke ambitie om topsporter te willen zijn. Maar daar wil ik nu niet verder over doorgaan.

Weet je wat grappig is ? Als je anderen verwijt dat ze niet slagen door gebrek aan wilskracht ben je zelf dom. Voor mij is die domheid veel erger dan dat gebrek aan wilskracht. Dat die domme wilskrachtige mens het wél kan maken in het leven toont enkel aan hoe verkeerd onze samenleving in mekaar steekt.

Ook wilskracht is een aangeboren talent. Je kan iemand dus niet verwijten dat hij het niet heeft. Natuurlijk kan en moet je ook dat talent ontwikkelen en zou je kunnen stellen dat wie dat niet doet tekort schiet. Maar wie gaat uitmaken hoe groot het aangeboren talent is en dus ook in hoeverre die mens tekort schiet bij de ontwikkeling er van ?

Laat ons eindelijk stoppen met anderen te oordelen en te veroordelen. Waar haal ik eigenlijk die pretentie ? Lees verder “Vooruit in het leven”

De Vlaamse woonzorgcentra

Knack

Johan Staes

‘Er is geen structureel kwaliteitsprobleem in de Vlaamse woonzorgcentra’

‘Om de residentiële ouderenzorg nog beter te maken, moeten een aantal fundamentele problemen aangepakt worden’, schrijft Johan Staes van VLOZO

Die Johan Staes hoort in de bak. “Nog beter” ? De zorg in zijn centra is fundamenteel slecht !

Gisteren berichtten de kranten dat in Geraardsbergen de politie is binnengevallen in een “zorgcentrum” en de bewoners heeft geëvacueerd en naar ziekenhuizen heeft gevoerd omdat die ouderen niet de zorg kregen die een mens mag verwachten. 

Als er geen structureel probleem is in de Vlaamse woonzorgcentra, is dat dank zij de openbare voorzieningen.

In de sector van de commerciële woonzorgcentra is er wél een duidelijk structureel probleem: hun doel is niet om zorg te verlenen, maar om winst te maken. Dat is structureel en een probleem, want het kàn niet anders of het winstbejag leidt tot besparingen op de zorg. Ook al zijn er zeker commerciële instellingen die ernstig hun werk doen, structureel zit de zaak dus fout. Mistoestanden zijn onvermijdelijk. Lees verder “De Vlaamse woonzorgcentra”

De wereld van nep

Streven

Nynke Van Uffelen

NFT: n.v.t.? Een kleine kunstfilosofische uitleg

Wat is kunst? Dat wat duur is en in het museum hangt, dat wat schoonheid heeft, dat wat gemaakt is door een kunstenaar? Deze klassieke filosofische vraag levert gegarandeerd een leuke conversatie op in het klaslokaal of op café. Maar sinds kort is het vraagstuk nog ingewikkelder geworden, en dat komt door een nieuwe technologische ontwikkeling: NFT’s.

Ik beken: ik had er nooit van gehoord. En nu ik er wel van gehoord heb, zou ik willen dat ik er nooit van had kunnen horen omdat het niet bestaat. Maar het bestaat dus en het erge is dat het zo duidelijk onnozelheid is, maar toch aanvaard door onze wereld. Nog erger: dat die onnozelheid eigenlijk misdadig is.

Nynke Van Uffelen vindt dat het niet problematisch lijkt, maar wel is omdat het veel energie verbruikt. Was het dat maar. Nynke Van Uffelen is een gediplomeerde filosofe vooral bezig met energie-rechtvaardigheid in een combinatie van klimaat-ethiek en politieke filosofie. Ik vind het erg dat ze in deze beschouwing blijft steken in haar filosofisch eigen hoekje. Natuurlijk kan je in een kort artikel geen wetenschappelijk doorwrochte algemene filosofie op tafel leggen, maar een beetje meer had toch moeten kunnen.

Nynke haalt het zelf aan: de schaarste is artificieel. De hele boel is nep. Als het nep-gehalte van onze samenleving zich tot de NFT’s zou beperken, zou je er mee kunnen lachen. Maar de neppigheid is in onze samenleving zo diep en algemeen doorgedrongen dat het onrustwekkend wordt. NFT’s zijn op zich misschien geen probleem. Wat kan het mij schelen of een of andere idioot een bom geld wil neerleggen voor een uniek stuk waar er ontelbare van bestaan in een zeepbel die vroeg of laat toch barst zodat de idioot geconfronteerd wordt met zijn idiotie ? Op zich is dat geen probleem, maar de NFT’s zijn wel deel van het echte probleem: de neppigheid in onze wereld, en vooral: deze neppigheid wordt zelfs niet meer als zodanig ervaren, integendeel, we zijn ondertussen zo ver dat er mensen zijn die beweren dat hun virtuele wereld echter is dan de echte wereld. Lees verder “De wereld van nep”

Kansarmoede in ons onderwijs

Knack

Vrijdaggroep

Beleidsplatform voor jongeren van zeer diverse pluimage dat ondersteund wordt door de Koning Boudewijnstichting.

‘Tijd voor een boosterprik tegen ongelijkheid in het onderwijs

Ondanks vele concrete beleidsinitiatieven is de gelijkekansenkloof in het Belgische onderwijs nog steeds niet gedicht. Naar aanleiding van de Dag van het Onderwijs eerder deze week pleit de Vrijdaggroep voor een boosterprik tegen onderwijsongelijkheid. De groep stroopt zelf ook de mouwen op en lanceert binnenkort voorstellen om onderwijsongelijkheid te bestrijden en tegelijkertijd de algemene kwaliteit van het onderwijs te verbeteren

Google “Vrijdaggroep”; noteer de namen van de leden, en mijdt die als de pest. De hele bende is vals: het is een vehikel van het belgicisme dat zich voordoet als bedoeld om de samenleving te verbeteren. Met samenleving bedoelen deze intellectuele bedriegers dan het belgische staatsbestel en de belangen van het belgische grootkapitaal rond het koningshuis. Al de rest over sociale bewogenheid en zo is schone schijn.

Waar halen ze het om te spreken van het belgische onderwijs ? Er is geen belgisch onderwijs. Er is Franstalig en Vlaams onderwijs en de situaties in dat onderwijs verschillen totaal, zowel qua peil als qua cultuur. 

Als een hoger opgeleide het belgisch onderwijs vergelijkt met onderwijs in het buitenland is hij een bedrieger, want als hoger opgeleide weet hij dat die vergelijking niet op gaat.

Maar goed. Het gaat hen om gelijke kansen in het onderwijs. De Vrijdagmeute geeft daarbij drie elementen: het niveauverschil tussen scholen; kansarmen die in het bijzonder onderwijs terecht komen; en de waterval.

Ik heb niet zoveel woorden, laat me het dus enkel over die waterval hebben.

Het gaat er om dat jongeren beginnen in het aso. Als ze daar niet slagen zakken ze af naar het tso en velen daarna ook nog naar het bso. Dat is nefast, bijvoorbeeld voor het zelfbeeld van die jongeren. En dus willen de sociaal bewogen nep linksen de structuur veranderen en moeten de “schotten” tussen aso, tso en bso weggewerkt worden. Als iedereen dezelfde richting volgt, is er ook geen waterval meer. Natuurlijk beseffen zelfs sociaal bewogen nep linksen dat het volledig wegwerken van die schotten niet mogelijk is, maar ze willen ze toch zoveel mogelijk weg.

Wordt het niet tijd dat de ideologische blinden de ogen open trekken en willen inzien dat het probleem niet bij de structuur ligt, maar bij een algemeen verspreide mentaliteit. Wat is er eigenlijk mis met tso of bso ? Dat leerlingen van richting veranderen wordt pas problematisch als er bij die leerling (en zijn ouders) is ingeprent dat de overgang van aso naar tso een degradatie is. En dat is het omdat het tso als minderwaardig wordt beschouwd. Hetzelfde geldt voor het bso. Welnu, het tso en bso zijn niet minderwaardig. Ze zijn gewoon anders. 

De structuren moeten niet veranderen, maar de opvatting dat aso boven tso en bso staat,  moet veranderen. Dat is in het kapitalisme natuurlijk nogal moeilijk, want iemand met een bso-diploma zal normaal gesproken veel minder verdienen en is dus minder waard. Maar dat is een ander onderwerp. Maar in ieder geval: dààr zou links moeten mee bezig zijn en niet met het afbreken van schotten.

Er is geen “hogere” richting. Er is enkel de juiste richting voor die leerling. Als we daarvan vertrekken is zelfs de waterval, het afzakken van aso naar tso of bso, geen probleem mee, want dan is het geen afzakken, maar gewoon zoeken naar de juiste richting.

De ongelijkheid ligt niet in het onderwijs, maar in de samenleving.

Dat er een probleem is in de samenleving, is de Vrijdagmeute niet ontgaan. Ze heeft het over 40% van de kinderen in kansarmoede in sommige grootsteden.

Ik ben het er mee eens dat het onderwijs een belangrijke factor kan zijn om de kansarmoede in de samenleving te verminderen.

Een jongere uit een gezin met financiële problemen, maar vooral met culturele problemen (die ook financiële problemen veroorzaken), kan in het onderwijs een kans en stimulans vinden om met een diploma een goede job te vinden en zo uit de armoede weg te geraken. 

Als Vlaming besef ik zeer goed de kracht van het onderwijs. De emancipatie van de Vlaamse Beweging is sterk bepaald door de onderwijzers van toen. En de eisen voor Nederlandstalig middelbaar, hoger en universitair onderwijs zijn essentieel geweest.

Ons onderwijs moet dus met man en macht inzetten op een aangepaste aanpak om leerlingen met problemen “bij te werken”. Wat er in het Franstalig onderwijs op dat vlak gebeurt, weet ik niet. Maar in het Vlaamse onderwijs worden er al grote inspanningen geleverd op dat vlak. Voor mij mag het meer zijn, maar er zijn ook grenzen aan wat een school aankan.

Maar in geen geval mogen we de oude linkse weg op: het peil van het “normale” schoolgebeuren mag niet verlagen om die “zwakke” leerlingen mee te slepen.

Ondertussen is het wel duidelijk dat de oorzaak van het probleem niet in het onderwijs ligt, maar bij de thuissituatie van de leerlingen. Dat betekent dat elke inspanning van het onderwijs aan effectiviteit verliest en terug wordt afgebroken. Bij “normale” leerlingen ondersteunt de thuissituatie de school. Bij de kansarme leerlingen zal ze dikwijls het werk van de school terug afbreken.

Dat betekent niet dat de school niéts kan opbouwen. Ze moet het dus doen. Maar het betekent wel dat wie écht begaan is met die kinderen ook eens gaat nadenken over manieren om iets aan die thuissituatie te doen.

Laat me de zaken zeggen gelijk ze zijn: niet alle, maar vele problemen situeren zich in de migratiebevolking met daarbij een grote groep moslims.

Bij het werk aan die thuissituatie is de medewerking van de eigen cultuurgemeenschap belangrijk. Buitenstaanders staan machteloos. Ik zit dus te wachten op initiatieven van de moslimexecutieve, de moskeeën en de imams om moslimjongeren te helpen en te stimuleren om te functioneren in ons onderwijs.

Ik hoor de sociaal bewogen nep linksen nu al huilen dat ons onderwijs zich ook moet aanpassen aan die vreemde culturen. Klinkt logisch, maar als die culturen precies oorzaak zijn van achterstand, lijkt me dat geen goed idee. Dan komen we terug bij het verlagen van de lat.

Misschien moeten we aan de imams maar eens vragen om aan te tonen dat ze buiten hun moskee bekwaam zijn om te functioneren in onze samenleving ?

Maar ik geef toe dat ik met deze opmerking mijn slecht karakter even heb los gelaten uit zijn kooi.

Wat wél blijft: die jongeren zijn de moeite waard. Alle jongeren zijn de moeite waard !

Een reden te meer om de ideologische oogkleppen af te werpen.

Nieuwe technologie en ethiek

Sampol

Tim Christiaens

23 oktober 2001, de dag dat de wereld voorgoed veranderde

De lancering van de iPod, meer dan twintig jaar geleden, startte het tijdperk van het iPod-kapitalisme

De laatste zinnetjes zijn de belangrijkste: 

“Mensen kunnen zich op de bus, op het werk of in de zetel comfortabel wentelen in een cocon van hun eigen gelijk. Het geluid van de wereld kan deze echo’s steeds minder overstemmen.”

De hedendaagse technologie met in de eerste plaats de sociale media laat de mens toe om zijn info over de wereld te selecteren en naar eigen goesting op te bouwen. Daarmee is deze technologie naast een openheid op de wereld, meer nog een geslotenheid tegenover de wereld.

Natuurlijk leefden de mensen in de tijd van de zuilen ook in een beperkte denkwereld. Een socialist pakte pinten in het socialistisch café, speelde trombone in de socialistische fanfare en las de Volksgazet, de krant van de socialisten. Een katholiek leefde in zijn eigen zuil. Maar er is een fundamenteel verschil met nu: die zuilen waren emanaties van op zich niet-commerciële wereld- en mensbeelden. Nu leven we nog in één zuil: die van het winstbejag en het kapitalistische mensbeeld, want zowel de reguliere media als de sociale media zijn totaal in handen van kapitalisten die hun eigendom gebruiken om de massa te laten denken,- en voelen ! – en dus ook handelen, zoals dat in hun winstgevende kraam past. Lees verder “Nieuwe technologie en ethiek”

Worden de mensenrechten de morele verantwoording voor de derde wereldoorlog ?

Doorbraak

Philippe Clerick

Het verschil tussen de welvaartsstaat en de ‘aansprakenstaat’

Het ‘geschiedenislesje’ van Bart De Wever en Annelien De Dij

Ja het is interessant om dit soort overwegingen te lezen. Niet dat ik het boek van De Dijn gelezen heb of zal lezen. Ik lees nu eenmaal niet veel  en al zeker geen ernstige literatuur. Veel te vermoeiend. En neen, dus, ik heb noch het artikel van De Dijn, noch dat van De Wever gelezen en ga dus volledig verder op wat Clerick hier schrijft.

Laat me maar dadelijk met de deur in huis vallen: wat zowel De Dijn als De Wever, als Clerick vertellen is volledig naast de kwestie: ze vergeten de factor economie.

Ze hebben het over ideeën die dan de staat zouden vorm geven. Maar de staat wordt niet vorm gegeven door ideeën, maar door machten en dus door economie. belgië is een duidelijk voorbeeld: het is opgericht door de bankiersfamilie de Rothschilds om hun financiële macht te beschermen.

De staat neemt de vorm aan die nodig is voor de macht en de economie, of die het gevolg is van de economie. Lees verder “Worden de mensenrechten de morele verantwoording voor de derde wereldoorlog ?”

Kinderen slapen op straat

VRT NWS

Marjan Temmerman, Lara Richir

“5 slaapplaatsen voor 200 kinderen op straat”: wie zijn de niet-begeleide minderjarige vreemdelingen in België?

Na de reportage van VRT NWS over niet-begeleide minderjarige vreemdelingen in Brussel zijn er nog heel wat vragen. Wie zijn deze vaak erg jonge jongens? En waarom vragen ze geen asiel aan en willen ze vooral onder de radar blijven?

Ja, ik kom ze tegen op facebook: de mensen die over deze jongeren niets anders weten te vertellen dan dat het drugsverslaafd krapuul is dat zo snel mogelijk moet verwijderd worden. En ik beken: ik hou mijn dochter weg van de plaatsen waar deze jongens rondhangen.

Maar ik probeer ook om een beetje menselijke mens te zijn en mijn hart bloedt als ik dit lees en ik me deze jongens voorstel zoals ik “onze” jongens zie: rondhuppelende vrolijke toekomst.

Natuurlijk zal die toekomst in vele gevallen niet echt zo vrolijk zijn, maar ze stralen wel die toekomst uit.

Ik lees wel niets over meisjes. Zijn ze er niet in onze straten ? Als ze hier wél in het land zijn, waar zijn ze dan ? En als ze “ginder” gebleven zijn, zitten ze daar dan vast in het leven dat die jongens ontvlucht zijn ? 

Een bloedend hart begint dan na te denken over oplossingen. Over opvang en begeleiding. En het wordt verontwaardigd als het moet vast stellen dat er daarvoor niet genoeg middelen zijn en de overheden tekort schieten, ook al maakt het feit dat de meeste van die jongens niet durven om zich te laten helpen dat de toestand hopeloos is. Lees verder “Kinderen slapen op straat”