Berichten

Geplaatst op

De verborgen agenda van Kevin Smets

Knack

Kevin Smets

‘Waarom we niet zomaar moeten geloven wie dé Vlaming is’

Media en opiniemakers besteden geen aandacht aan de tekortkomingen van opiniestudies in het algemeen én nemen de resultaten ervan te gretig over om grote claims te maken over dé Vlaming, zegt Kevin Smets

Kevin Smets is docent aan de VUB. En hij schrijft hier een artikel waarin ik niets leer. Ik heb geen sociologie gestudeerd, maar alles wat hij hier schrijft als kritiek op de studie van De Vadder in het bijzonder, en de moeilijkheden, inherent aan elke enquète of statistiek, had ook ik kunnen schrijven. Waarom pleegt hij dan dit artikel ?

Het zou kunnen dat het ijdelheid is en Kevin wil tonen dat hij ijverig gestudeerd heeft en de leerstof kent. Maar gezien hij docent is, lijkt dat niet waarschijnlijk. Wat is dan wél zijn verborgen agenda ?

Laat me vooraf toch duidelijk maken dat ik verborgen agenda’s haat. Ze zijn een vorm van bedrog. Kevin Smets heeft er bij mij voor altijd gelegen. Als ik nog ooit een artikel van hem lees, zal het met veel wantrouwen zijn.

Ik denk dat de verborgen agenda te vinden is in de uitspraak die we tegenkomen in de titel. Kevin schaart zich bij de meute van politiek correcten die ontkennen dat er een Vlaamse identiteit is. Mijn indruk na het lezen van de titel wordt bevestigd wanneer hij stelt: “dat misschien niet zozeer België maar wel Vlaanderen verdeeld is”. Dat is geen ideologische blindheid meer, maar ideologische dwaasheid, die enkel kan voorkomen bij belgicisten. Lees verder “De verborgen agenda van Kevin Smets”

Geplaatst op

Het belgische grootkapitaal en Congolese kinderen

MO*

Candice Domingo

Het bedrijf schendt al meerdere jaren de mensenrechten

Grootbanken pompen 9 miljard euro in mijnbouwbedrijf Glencore, waar kinderen werken voor een hongerloon

Volgens een rapport van Fairfin investeren BNP Paribas, ING, Deutsche Bank en KBC 9 miljard euro in Glencore. De mijnbouwmultinational wordt ervan beschuldigd milieuregels en mensenrechten niet na te leven. Dit eiste het leven van Congolese kinderen, die in erbarmelijke omstandigheden in mijnen werken

In eerdere blogs heb ik het al gehad over de schandalige toestanden in de Congolese mijnindustrie in Oost-Congo, het vroegere Katanga.

Toch even er aan herinneren dat bij de onafhankelijkheid van Congo, de nieuwbakken eerste minister van dat land, Lumumba, een marxistische koers wilde varen. Daarbij was hij natuurlijk een bedreiging voor de financiële belangen van het belgische koningshuis en het belgische grootkapitaal. Op dat ogenblik was de ei zo na heilig verklaarde Boudewijn koning der belgen. De voornaamste maatschappij van het belgische grootkapitaal was de Société Génerale. Het is niet verwonderlijk dat BN Paribas Fortis betrokken is bij Glencore, want BNP is een afsplitsing van die Société Génerale. Een recente naam in de geschiedenis van de Société Générale is Maurice Lippens. Lippens was ook betrokken bij de Rothschildsgroep – ja de Rothschilds die de stichting van belgië op hun geweten hebben. Die Lippens is ook schuldig aan de instorting van Fortis, het vroegere ASLK. Als je Lippens noemt, dan verschijnt ook Etienne Davignon. Kortom het hele Brusselse establishment is er bij betrokken, met tentakels in de loge, de administratie, zelfs de top van de vakbonden. En natuurlijk ook in de politiek met daarbij in een hoofdrol de liberalen. Denk daarbij aan De Gucht, De Croo, Michel. Maar ook de socialist Willy Claes was niet vies van een vakantie aan de Côte d’ Azur in de villa van Albert Frère. Lees verder “Het belgische grootkapitaal en Congolese kinderen”

Geplaatst op

Gie Goris stelt Singapore als voorbeeld

MO*

Gie Goris

Coronacrisis noopt tot overleg, een sterke staat en internationale samenwerking

Het Westen moet opnieuw leren van het Oosten hoe belangrijk de staat wel is

De curve zit in eigen land dicht tegen de bodem, maar als we niet opletten zijn we straks alle lessen van de coronacrisis weer vergeten. Eerste les, zegt ex-diplomaat Kishore Mahbubani uit Singapore: investeer in een sterke overheid. Azië wist dat, Europa was het vergeten. Tweede les, zegt Chandran Nair uit Hongkong: vertrouw niet enkel op de markt

Kijk, van zoveel nonsens word ik kwaad. Gie Goris moet beschaamd zijn. Hij ziet zichzelf als links, maar blaast hier zonder gene de loftrompet van puur kapitalistische staten zoals Singapore.

Hoezo, hij wil een sterke staat naar het voorbeeld van Singapore ?

Singapore is formeel een democratie, maar in feite een dictatuur. Ja, dat is natuurlijk een sterke staat.

Gie Goris en consoorten klagen de groeiende ongelijkheid hier aan. Terecht. Maar Goris moet toch ook weten dat Singapore een van de rijkste landen is met de grootste ongelijkheid.

Singapore telt een kleine 5 miljoen inwoners. Daarvan zijn er ongeveer 1,4 miljoen arbeidsmigranten. Die mensen leven in de slechts mogelijke omstandigheden. De Tijd bericht over enorme complexen, waar soms tot 20.000 mannen samenleven. Ze hokken er vaak met 20 samen in kamers met gedeelde keuken, toilet en douche. De omstandigheden zijn er erbarmelijk, met een schrijnend gebrek aan hygiëne. Voorwaar, Singapore is een voorbeeld van een sterke staat dat we zeker moeten navolgen.

Ik heb het in eerdere blogs al verteld: ooit voerde ik een gesprek met een Singaporees die bij hoog en bij laag beweerde dat er geen arme Singaporezen zijn. Maar toen haalde ik de aap uit zijn mouw en kwam het er op neer dat de massa arbeidsmigranten weliswaar in vreselijke omstandigheden leven, maar geen Singaporezen zijn. Ze worden dus niet meegeteld. Lees verder “Gie Goris stelt Singapore als voorbeeld”

Geplaatst op

Het soefisme. Hoop voor de islam ?

Bruzz

Heidi Verdonck

In de ban van het soefisme: ‘Voor eigen deur vegen’

Het islamitische soefisme krijgt steeds meer aanhangers in Brussel en roept moslims op tot meer verantwoordelijkheid. “Kijk eerst naar jezelf en dring anderen je mening niet op.” [1 reactie] Nadat de voorbije decennia de orthodoxen het voor het zeggen hadden in de islam, is het soefisme aan een inhaalbeweging bezig. Vooral de Marokkaanse broederschap van de Boutchichiya zit in de lift. Niet alleen Brusselse moslims, ook steeds meer niet-moslims voelen zich aangetrokken tot deze islam made in Morocco.

Multiculturalisten weigeren de problemen te zien die verbonden zijn met de islam in onze samenleving. Een van hun argumenten dat altijd terugkomt is de pluriformiteit van de islam. 

Er zijn vele vormen van islam. En dus mag je geen kritiek hebben op de islam. Dat is natuurlijk nonsens. Om die kritiek te voorkomen spreek ik meestal over “de islam zoals die zich hier bij ons voornamelijk voordoet.” Ik moet dat misschien nuanceren: “zoals die zich hier meer en meer voordoet.” Dat helpt natuurlijk niet. Multiculturalisten zijn niet vatbaar voor argumentatie. Diezelfde multiculturalisten zijn meestal heidenen, en ze sparen hun kritiek niet op het katholicisme. Nochtans zijn er vele vormen van katholicisme. Een van die vormen wordt beleefd door de Trappisten. Ja, die van West-Vleteren, West-Malle, Orval… Je zou die trappisten extremisten kunnen noemen. Alleen zijn ze extreem in verdraagzaamheid en vredelievendheid. Dat is bij het extremisme in de islam wel anders. Sorry: in de islam zoals die zich bij ons meer en meer voornamelijk voordoet.

Maar natuurlijk hebben de multiculturalisten gelijk: er zijn vele vormen van islam. Ik ben blij dat een van dezer vormen, het soefisme, aan aanhang wint. Lees verder “Het soefisme. Hoop voor de islam ?”

Geplaatst op

George Floyd

Gerard: Vuile zwette !

Dieumerci: smerige rosse !

Gerard: rosse hemme betere seks !

Dieumerci: die van zwette is langer !

Racisme ? Neen, pestgedrag. Een pester zoekt een opvallend kenmerk van zijn slachtoffer. Zwart zijn is (nog) redelijk opvallend in onze streken…

En toch lees ik nu weer in onze kranten artikels waarin hoog opgeleide zwarte vrouwen (het zijn altijd vrouwen) getuigen dat ze te maken hebben gehad met racisme in Vlaanderen. Daarbij halen ze dan situaties aan zoals ik hierboven beschreven heb. Racisme !

Nu kan je mijn stelling dat dit geen racisme is bestempelen als een semantische discussie. Het gaat niet om de strikt juiste betekenis van het woord racisme. Toch is het woordgebruik belangrijk. Want die Gerard ziet helemaal geen graten in zijn gedrag. Voor hem is dat volstrekt aanvaardbaar. Als je hem dan vertelt dat dit racisme is, zal hij niet het besluit trekken dat zijn gedrag niet aanvaardbaar is, maar wel dat racisme aanvaardbaar is. En zo heb je van een pester een racist gemaakt. Als hij later geconfronteerd wordt met echt racisme zal ook dat voor hem aanvaardbaar zijn.

Ik begrijp de gevoeligheid van deze zwarte mensen die gepest worden. Maar ik denk dat er in dit geval twee zaken moeten gebeuren: je moet een pester laten inzien dat pesten niét ok is; en je moet aan de zwarte duidelijk maken dat dit wel pesten, maar geen racisme is. Lees verder “George Floyd”

Geplaatst op

De coronacrisis sluit aan bij de armoede- en de klimaatcrisis.

Grenzeloos

Tristan Colette

Een externe schok? De coronacrisis en marxistische economie

Het coronavirus heeft over de hele wereld gezorgd voor enorme maatschappelijke ontwrichting. De volksgezondheidscrisis loopt inmiddels over in een ongekend zware economische crisis. Volgens mainstream-economen komen de economische problemen uitsluitend door externe factoren. Op welke manier kunnen marxistische economische theorieën de huidige crisis helpen begrijpen

Marxisten hebben de neiging om alle problemen toe te schrijven aan het kapitalisme. Dus ook de coronacrisis.

Al ben ik antikapitalist, toch wil ik mezelf zeker geen marxist noemen. Het marxisme is een nodig element in het denken over deze wereld. Je kan onze wereld niet begrijpen zonder enige kennis van de marxistische analyse. Maar alle denken vraagt om voortzetting. Plato heeft een groot aandeel gehad in ons denken. Maar ons denken is niet gestopt bij Plato. Zo mag ons denken ook niet stoppen bij Marx.

Een van de verdiensten van Marx bestaat er in dat hij de factor economie heeft binnengebracht als essentieel element om de maatschappij te verstaan. Ik lees voortdurend analyses van toestanden en problemen waarin de fout wordt gemaakt om enkel, bijvoorbeeld, de menselijke psyche in rekening te brengen, en waarbij de factor economie wordt veronachtzaamd. Ik zal altijd op zoek gaan naar die factor economie. Dikwijls zal die als verklaring voldoende zijn. Maar niet altijd. Lees verder “De coronacrisis sluit aan bij de armoede- en de klimaatcrisis.”

Geplaatst op

Zijn transfers solidariteit ?

Doorbraak

Geert Jennes en Klaas Staal

Een transferunie voor de eurozone?

Liever een mini-VS dan een maxi-België

De gebrekkige economische integratie en de grote culturele verschillen tussen de lidstaten van de eurozone pleiten tegen substantiële inkomensverzekering op het niveau van de eurozone. Het zou het Belgische model van permanente solidariteit tussen noord en zuid kopiëren naar een hoger niveau

Voortdurend stel ik vast dat nogal wat mensen eigenlijk niet weten wat het woord solidariteit betekent en het verwarren met liefdadigheid.

Ik wordt getroffen door de armoede in Afrika en wil er iets aan doen om die mensen te helpen. Dat is liefdadigheid. Essentieel daarin is dat ik niets terug verwacht van die armen. Ik kan natuurlijk verwachten dat ze mijn geld goed gebruiken. Ik kan hen leren vissen in plaats van hen vis te geven. Als ik bij hen een waterpomp heb geïnstalleerd, verwacht ik natuurlijk dat ze die onderhouden. En als ik moet vaststellen dat mijn/hun pomp er na een jaar verroest en niet meer werkbaar bijlig, kan ik mijn hulp ontgoocheld stopzetten. Maar ik verwacht geen tegenprestatie die mij ten goede komt. Dat is liefdadigheid. Lees verder “Zijn transfers solidariteit ?”

Geplaatst op

Ja ! De vakbonden moeten hun rol spelen in het coronabeleid. Maar…

Minerva

Maarten Hermans & Stan De Spiegelaere

Beter coronabeleid met de vakbond aan tafel

Deze week zijn duizenden werknemers terug op hun werkplek aan de slag gegaan. Spanningen over gezondheid en veiligheidsmaatregelen zijn in deze periode onvermijdelijk, maar het Belgische systeem van sociaal overleg heeft troefkaarten in de hand om hier constructief mee om te gaan. Het is de kwestie deze in bedrijven te benutten: de positieve effecten van vakbonden op gezondheid en veiligheid op het werk kunnen we in een pandemie goed gebruiken

In een echt menselijke samenleving zouden vakbonden overbodig moeten zijn, omdat er geen tegenstelling is tussen kapitaal en arbeid. Kapitaal en arbeid vallen er samen.

Als er iets geproduceerd wordt, dan zijn daarvoor fabrieken of ateliers nodig die op gronden staan; er zijn werktuigen, machines, robots; die moeten aangedreven worden door energie; er zijn grondstoffen nodig… en er moet gewerkt worden. Al die factoren samen leveren producten af.

In het kapitalisme zijn die factoren opgesplitst in twee gescheiden elementen. Van de ene kant de arbeid, van de andere kant de gronden, gebouwen, werktuigen, energie, grondstoffen… Die noemen we het kapitaal. Aan de andere kant staan de werkmensen, de arbeid.

Die twee elementen zijn gescheiden doordat het kapitaal eigendom is van andere mensen dan het werkvolk. Het werkvolk heeft geen macht over het kapitaal. De eigenaar – kapitalist – doet er mee wat hij wil. Dat brengt met zich mee dat hij ook beslist over de arbeidsprocessen; over de manier waarop er gewerkt wordt, over de organisatie van de arbeid. En daar nijpt het kapitalistische schoentje: dat een eigenaar macht heeft over zijn dingen is normaal. Maar in het kapitalisme heeft hij via de macht over zijn dingen, ook macht over mensen; over zijn werkvolk. Hij bepaalt in welke omstandigheden er moet gewerkt worden, tegen welke snelheden; hij werft aan wie hij wil, en ontslaat wie hij wil.

De liberalen hebben daar geen probleem mee. Ze staan aan de kant van de kapitalist. Lees verder “Ja ! De vakbonden moeten hun rol spelen in het coronabeleid. Maar…”

Geplaatst op

Het is allemaal goed bedoeld, maar niet genoeg !

Oikos

Dirk Holemans

3 lessen die de coronacrisis ons leert om het klimaat te redden

Dirk Holemans trekt drie lessen uit de coronacrisis waarmee we het klimaat kunnen redden. Hij stelt dat we dit momentum moeten grijpen. Want de bereidheid tot verandering bij de bevolking kan snel omslaan in brede frustratie als de samenleving, met de politiek voorop, nu geen toekomstperspectief biedt en dat hard maakt. In het Canvas-programma “Nachtwacht” diept hij zaterdagavond z’n visie verder uit

Bij mijn weten telt belgië een vijftiental denktanks. Twee daarvan zijn nationaal gericht. Twee daarvan richten zich op Wallonië en Brussel. De anderen zijn Vlaams. Geen haar op mijn hoofd dat er aan denkt om te beweren dat er in Wallonië en Brussel minder wordt gedacht.

Slechts twee Vlaamse denktanks kan je expliciet links noemen: Sampol en Minerva. Daarbij maakt Sampol nog deel uit van Minerva.

Oikos kan je bezwaarlijk rechts noemen, maar de focus ligt op de ecologie. Als ik artikels van Oikos lees, is mijn eerste reactie: dit is links. Maar er is iets raars aan de hand: op een of andere manier is de klimaat-en milieuproblematiek in het linkse hokje terecht gekomen. Klimaatontkenners en -sceptici zijn dan weer rechts. Ik heb dat nooit begrepen. Wat is er links aan een duurzaam kapitalisme ? Wat is er links aan de redding van het klimaat op zich ? Lees verder “Het is allemaal goed bedoeld, maar niet genoeg !”

Geplaatst op

Terechte kritiek op de Vlaamse regering leidt naar een fundamenteel probleem

De Wereld Morgen

Thomas Decreus

Zwijgen, de expert spreekt!

Waarom relancecomités vanuit democratisch oogpunt problematisch zijn

Ik heb vroeger al artikels van Decreus besproken. Decreus was toen echt niet mijn beste vriend. Het zal je dus misschien verbazen dat ik het nu hier en daar wel met hem eens kan zijn.

Ik denk dat hij gelijk heeft als hij zegt dat de samenstelling van het economisch relancecomité eenzijdig neoliberaal is. Bijvoorbeeld: dat de vakbonden ontbreken is een regelrechte fout.

Maar dat is het standpunt van Decreus en van mij, en dat standpunt heeft op dit ogenblik geen democratische meerderheid in Vlaanderen. De Vlaamse regering is nu eenmaal samengesteld uit n-va, vld en een cd&v, waarin de rechtervleugel de plak zwaait. Als er een regering zou zijn met de sp-a en de pvda, zou dat comité er natuurlijk anders uitzien – meer naar mijn voorkeur – maar die regering is er niet. Volgens ons democratisch systeem is de huidige rechtse Vlaamse regering perfect legaal. Daar moeten we dus niet over zeveren. Je kan natuurlijk kritiek gaan geven op ons huidig democratisch systeem, maar dan verzeilen we in ideologische discussies die de band met de huidige werkelijkheid kwijt zijn. Nu heb ik niets tegen dat ideologisch denken – ik doe (bijna) niets anders – maar hier geeft het even geen pas. Lees verder “Terechte kritiek op de Vlaamse regering leidt naar een fundamenteel probleem”