Dwarsliggers
TIME FLIES’..…, ONZE HERINNERING OOK?
Interessante terugblik op het nabije verleden en de betekenis daarvan voor onze huidige wereld.
Ik leer hier uit dat “het Westen”, en daarbij vooral de USA een onbetrouwbare factor zijn in de organisatie van een vreedzame wereld.
Het is duidelijk dat de USA streeft naar een unipolaire wereld waarin ze de macht heeft en de zaken bepaalt. Eigenlijk komt dat er op neer dat de USA zich het recht toeëigent om de rest van de wereld uit te buiten.
Ieder weldenkend mens moet dit een beangstigend idee vinden. Zelfs als wij zou stellen dat we liever onder het Amerikaanse juk zouden leven, dan onder dat van – ik zeg maar wat – het Chinese, blijft het onaanvaardbaar.
Dat Europa ervoor kiest onder dit Amerikaanse juk te leven is een vorm van lafheid. Al moet ik eerlijk zijn: na de tweede wereldoorlog hebben de idioten gemeend de Amerikanen te moeten begroeten als onze bevrijders, terwijl ze eigenlijk gekomen zijn om hier de baas te worden. De Europese leiders mogen af en toe wel eens blaffen naar hun Amerikaanse baas, maar als het er op aankomt trekken ze hun staart tussen hun achterpoten en janken “Ja, grote meester !”
Maar die unipolaire wereld is gewoon niet meer mogelijk. China is een macht geworden die de Amerikanen het vuur aan de schenen legt. Vroeg of laat moet dit leiden tot een beslissende strijd. En die strijd – de derde wereldoorlog – zal niet de schuld zijn van de Chinezen of de Russen, want tot nader order streven die slechts naar een multipolaire wereld – een wereld waarin zij ook een plaats krijgen – naast de Amerikanen. De schuld van de oorlog zal liggen bij het aloude streven van de Amerikanen naar een unipolaire wereld waarin zij het voor het zeggen hebben.
Let in het voorgaande op de woorden “tot nader order”. Het kan natuurlijk zo zijn dat ook de Chinezen na verloop van tijd gaan streven naar een wereld waarin enkel zij de baas zijn. Maar dit streven lijkt op dit ogenblik niet duidelijk aanwezig. De Chinezen duiken overal op, maar tot nu kan men dit interpreteren als een streven om een plaats te vinden, en nog niet als een streven naar wereldwijde dominantie, zoals dat wel duidelijk is bij de Amerikanen.
In het geheel van deze situatie, en van uit de bekommernis om die derde wereldoorlog te voorkomen, is een onafhankelijk Europa, één met Rusland beslissend belangrijk. Buiten Europa is er geen enkele “macht” sterk genoeg om op te treden als buffer tussen de Amerikanen en de Chinezen.
Maar de toekomst ziet er somber uit, want ook de meest recente gebeurtenissen tonen aan de de Europese leiders zichzelf verkocht hebben aan de Amerikanen. Ik geef daarvan slechts één voorbeeld: belgië dat de nieuwe Amerikaanse gevechtsvliegtuigen gaat kopen, en daarmee eigenlijk het enige belangrijke deel van zijn defensie in handen geeft van de Amerikanen die door hun technologie zelf kunnen beslissen of die vliegtuigen mogen vliegen of niet.
Maar eigenlijk is alles wat ik hier geschreven heb zelfs onbenullig. Want de derde wereldoorlog is gewoon een economische noodzaak binnen het kapitalisme. Het kapitalistische economische systeem leidt altijd tot een fase waarin enkel de vernietiging van productiemiddelen (machines en mensen) een oplossing is voor de overproductiecapaciteit. Om de zoveel jaar heeft het systeem die oorlog nodig. En het is duidelijk dat we nu weer in zo ’n fase beland zijn.
En dan komt weer dat interessante fenomeen in de geschiedenis naar voor: het samenvallen van economische noodzakelijkheden en het denken van de mensen. Ik geef daarvan slechts één voorbeeld uit het verleden: na de tweede wereldoorlog was er grote nood aan arbeidskrachten. Veel mannen waren gesneuveld. En zo werden vrouwen noodzakelijk op de arbeidsmarkt. Op het zelfde ogenblik kwamen de feministen tot het besluit dat het voor de onafhankelijkheid en persoonlijke ontwikkeling van de vrouwen nodig was, dat ook zij “mochten” gaan werken. Het “moeten” van de economie, viel al dan niet toevallig samen met het “mogen” van de ideologie. Raar. En ook nu herhaalt zich dit fenomeen: de economie heeft een oorlog nodig, en de mensen vinden dat het voor hun vrijheid nodig is om zich tegen anderen te verdedigen.
Al is het natuurlijk duidelijk dat in dit geval niet de feministen, maar de kapitalisten dit denken van de mensen aanvuren.