De Morgen
Laat me het hypocrietsel maar met naam noemen: Patrick Dewael (Vld), Wouter Devriendt (Groen), bouillonblok DeBlock(Vld), Monica De Coninck(SP), Nahima Langjri (cd&v).
Van Waalse kant is er CdH’er Georges Dallemagne. Die vroeg een parlementaire onderzoekscommissie naar de zaak. Om daarmee te beginnen: hij zwaait met een mail die beschuldigend is voor Francken, maar niemand heeft die mail ontvangen. Nu kan er wel ergens een verkeerd adres zijn ingegeven, maar niet bij alle Europarlementsleden aan wie die mail gericht zou geweest zijn. Ik zie daarbij twee mogelijkheden: ofwel is die mail een fake news productie van die Dallemagne. Van een Waalse politicus kan je dat verwachten. Ofwel hebben die Europarlementsleden die mail wél ontvangen, maar er niets mee gedaan. Dan zijn ze in hetzelfde bedje ziek als dat van Francken en waar ze hem op aanvallen: hij wist er van en heeft er niets aan gedaan. Het kan dat Dallemagne liegt. Waarschijnlijker is dat die Europarlementsleden niet alleen zelf schuldig zijn aan het verzuim waar men Francken van beschuldigt, maar daarbij ook nog liegen als ze beweren die mail niet te hebben ontvangen. Maar nogmaals: dat is wat me het meest waarschijnlijk lijkt. Misschien moet ook dat eens onderzocht worden. Want kan iemand ons nog in het Europese parlement vertegenwoordigen als hij een leugenaar is ?
Francken wordt aangepakt over een zaak waarvan de feiten nog niet zijn bewezen. Rechtuit gezegd: ik geloof niet dat die Melikan Kucam onschuldig is, maar we leven in een rechtstaat, en daarin is iemand onschuldig zolang zijn schuld niet bewezen is. Het zojuist opgesomde hypocrietsel gaat daar vrolijk aan voorbij. Als ik Francken of Kucam zou zijn, en Kucam wordt vrijgesproken, dan zou ik het hypocrietsel voor het gerecht brengen wegens smaad en eerroof en of Kucam nu schuldig is of niet: zolang zijn schuld niet bewezen is, kan je Francken niet op die manier aanvallen.
En dan heb ik een déja vu. We hebben hetzelfde gezien bij de affaire over de teruggestuurde Soedanezen. Nog voor de resultaten van het onderzoek bekend waren, werd Francken door hetzelfde hypocrietsel ongenadig hard aangepakt in de Kamer. Later bleek Francken onschuldig, maar de mediapropaganda had haar werk van beschadiging gedaan. Nu gebeurt opnieuw hetzelfde: de waarheid interesseert het hypocrietsel niet. Het ziet een kans om Francken in verkiezingsstrijd te beschadigen, en grijpt die onbeschaamd en gewetenloos.
Ik ben voor een parlementaire onderzoekscommissie in deze zaak. De waarheid heeft haar rechten, maar wat ook de uitslag is van dat onderzoek: wat nu gebeurt is schandalig omdat het vooruit loopt op die uitslag. Ook nu weer wordt Francken gestenigd voor zijn schuld vaststaat.
Heeft Francken fouten begaan ? Ik denk van wel. Is Francken politiek verantwoordelijk ? Waarschijnlijk wel. Al heb ik daarbij toch wel een bedenking. Maar die fouten en politieke verantwoordelijkheid staan pas vast na het gerechtelijk en parlementair onderzoek. En daar gaat het krapuul vrolijk aan voorbij. De winst in de verkiezingscampagne is sowieso binnen.
En, om duidelijk te zijn: ik ben geen fan van de n-va. Ik ben het met hen eens als het gaat over de Vlaamse onafhankelijkheid, of liever nog over de afbraak van het onland belgië. Maar ik ben geen nationalist, en ik ben het niet eens met hun sociaal-economische politiek. Je zal me dus niet horen oproepen om te stemmen voor de n-va. Maar ik roep wel op om te stemmen tegen het hypocrietsel Patrick Dewael (Vld), Wouter Devriendt (Groen), bouillonblok DeBlock(Vld), Monica De Coninck(SP), Nahima Langjri (cd&v), en de partijen waarvan ze de woordvoerder zijn. Ik weet het, dan schiet er niet veel over. Voor het Vlaams Blok kan geen enkel menselijk denkende mens stemmen. En ik ben het zeker niet eens met de ideologie van de pvda. Maar de pvda is – tot nu toe – wel het minst intellectueel oneerlijk geweest. Tot nu toe. Maar natuurlijk: voor de pvda is de n-va veel minder belangrijk als concurrent bij de verkiezingen. Van die stemmenvoorraad moet de pvda sowieso niets verwachten. Ben ik nu cynisch ? Ja, natuurlijk, maar is er nog een andere houding mogelijk ?
Diepergaand is dit voor mij het zoveelste bewijs dat een democratie met een partijsysteem – veel partijensysteem of één partijsysteem maakt niet uit – nooit een echte democratie kan zijn. Maar dat veel partijensysteem is natuurlijk wel volledig compatibel met het kapitalisme waarin de concurrentie de motor is. En daar past dus een concurrentie tussen partijen bij.