Lieve lezer, vriend of vijand, zelfs Charles moet soms afhaken. Ik ga de actualiteit dus even laten voor wat ze is: de Ronde van Frankrijk en het offensief van roi et reine om de belg te misleiden en zichzelf als beminnelijk voor te stellen. Een en ander in dienst van het belgische grootkapitaal en voor de redding van het onland.
Ondertussen wil ik jullie wel niet helemaal zonder intellectueel superieur leesvoer laten, en dus vind je de volgende dagen een aantal fragmenten uit mijn ongemeen interessant bedenksel “Eutopia”, het boek dat je op deze website onder de rubriek “publicaties” gratis kan lezen en/of downloaden. Aan allen: een mooie vakantie !
Uit het voorwoord
Een filosoof probeert na de denken over de werkelijkheid zoals ze is in al haar facetten.
Een wiskundige abstraheert, en ontdoet de werkelijkheid van alle facetten behalve het kwantitatieve.
De filosoof is gedoemd om te mislukken, want vermits de mens deel is van de werkelijkheid is het gewoon niet mogelijk voor de mens om die integraal te bevatten. Wie op het schilderij staat, kan het niet zien, en zeker niet overzien.
De wiskundige is dus wel slim in die zin dat hij het zich gemakkelijk maakt, maar dom omdat de filosoof slimmer is.
Natuurlijk is wiskunde nuttig. Als ik een taart wil bakken, is het handig dat ik de hoeveelheid suiker kan uitdrukken in grammen.
Maar in deze tijd en dit systeem hebben we de neiging om àlles uit te drukken in getallen. En dat is een kwalijke zaak. Hoe kan je een leerkracht (of leerling) evalueren met een getal? (Ook nu weer: bijna iedereen aanvaardt dat dit wel zo kan. Is dat omdat het juist is, of omdat het materialistisch kapitalistische denken diep in de mens is doorgedrongen?)
Wat klinkt het beste: “mijn liefde voor je is een 7 op een schaal van 10” (Ah ja, want ik houd toch ook van mezelf, mijn ouders en vrienden.) Of: “jij bent het zonnetje dat mijn ochtenddauw wegtovert…”?
Een van de uitwassen van het kapitalisme (en communisme) is precies de obsessie om alles uit te drukken in getallen. Dat is eigen aan het materialisme. Materie kan je uitdrukken in getallen, geest niet. Dit materialisme is een essentieel element van het kapitalistische denken. Het kapitalisme gaat over niets anders. Maar het is ook een van de grote tekortkomingen van het marxisme dat er niet in slaagt om in zijn alternatief dit materialisme te overstijgen.
Eutopia zal geen materialistische onderneming zijn, maar een geestelijke. Het materiële zal in dienst staan van het geestelijke. Het zal belang hebben, want Eutopia is ook een economische onderneming, maar die is niet de hoofdzaak. De hoofdzaak is de gemeenschapsvorming, en die zal toelaten en opdragen om het materiële eerlijk te verdelen. Maar die eerlijke verdeling is slechts een gevolg van de gemeenschapsvorming.
Nog anders en algemener gesteld.: zowel het kapitalisme als het marxisme verengen de mens tot de homo economicus. In Eutopia zal “het systeem” ook aandacht hebben voor de homo ludus (de speelse mens), culturalis, sociologicus, sportivicus, familialis, spiritualis…
Ik beweer niet dat in de huidige toestand er géén aandacht is voor deze homo’s, maar het is allemaal vercommercialiseerd, zodat men spreekt van de vrije-tijds- en ontspanningsindustrie. Het kapitalisme heeft geen aandacht voor sport, cultuur… enz., maar enkel voor wat die kunnen opbrengen: voor de winst die ermee kan gemaakt worden. In Eutopia zal dat anders moeten zijn.