MO*
We hebben een ander soort activist nodig dan de gis-en-misser
Tom de Herdt is een verstandig man, want ik ben het grotendeels met hem eens. En toch speelt hij vals.
Ik denk inderdaad dat de mens niet in staat is om de hele werkelijkheid in zijn denken te vatten, en dus ook niet dat hij een totale greep op die werkelijkheid kan krijgen. En dus is een louter “bedachte” samenleving niet mogelijk. En voor mij ook niet wenselijk, want ik ken niemand die een betere samenleving kan bedenken dan ik zelf. Een samenleving is het resultaat van een organisch proces, en dat is goed zo.
Maar ik geloof ook niet dat de geschiedenis een zuiver wetmatig gebeuren is. Onze geschiedenis wordt getekend door menselijke beslissingen. Die bepalen niet de totale loop van de geschiedenis, maar kunnen ze wel sturen. Daarbij kan ik in mijn handelen ook de loop van de geschiedenis tegengaan, of integendeel die bevorderen. Ik geloof dat de mensheid evolueert van een oorspronkelijke totaal dierlijke mens, naar een meer menselijke mens. In het scheppingsverhaal van de bijbel wordt de mens opgeroepen om mens te worden naar Gods beeld en gelijkenis. Dat kan je laten samenvallen met totale menselijkheid. En die menselijke samenleving zal niet de kapitalistische zijn, want dat is die van de “homo homini lupus” – een mens is een wolf voor de andere mens. Ik kan het kapitalisme niet omverwerpen, en ik zou het ook zo maar niet willen, want dat zou veronderstellen dat ik een blauwdruk heb voor een alternatief. Ik heb zojuist al aangegeven dat zo’n blauwdruk als resultaat van menselijk denken onmogelijk en ongewenst is. Ik rijd nu tegen mijn eigen kar, want daarmee zet ik mijn boek Eutopia (op deze website gratis te lezen en of te downloaden) op de helling. Maar ik wil wél zo leven dat mijn handelen de evolutie naar die echt menselijke samenleving bevordert. Mijn boek moet je in dat kader benaderen.
Ik sluit me dus aan bij de vorm van activisme waar Popper voor kiest: de stapsgewijze aanpak. Daarbij wil ik wel opmerken dat de evolutie nooit rechtlijnig is. Je hebt periodes van opgang, en periodes van neergang. Zolang de volgende opgang hoger gaat dan de vorige, is er geen echt probleem. Ook gebeurt de evolutie niet aan gestadig tempo. Er zijn periodes van snelle, en andere, van trage vooruitgang. En altijd opnieuw zijn er ‘sprong”momenten waarbij plots naar een verdieping hoger wordt gesprongen. De Franse revolutie is daarvan een voorbeeld. Het komt er op aan om die momenten te herkennen en dan de geschiedenis een duwtje in de rug te geven. De niet genoeg te misprijzen Charles Michel, gelukkig ex-premier, heeft zichzelf tot zo iemand benoemd toen hij stelde dat hij aan de goede kant van de geschiedenis stond. Ondertussen had hij de belgische democratie vrolijk genegeerd in functie van zijn jacht op een Europese topjob. Dat hij die gekregen heeft is een stiekem mopje van de geschiedenis.
En toch: het zou geen artikel op MO* zijn als er geen belgicistisch addertje onder het gras zou schuil. Want MO* is niet enkel een vehikel van de nep linkse politiek correcte nuttige idiotie, maar ook van het belgische koningshuis en belgisch groot kapitaal.
Het addertje zit goed verstopt.
Ik citeer: “…Neem nu een Brexit, een onafhankelijk Vlaanderen,of het afschaffen van het kapitalisme…” Welnu, het afschaffen van het kapitalisme hoort thuis in de grote projecten van opbouw van een samenleving. Dat is niet zo voor de brexit of een onafhankelijk Vlaanderen. Het is gewoon belachelijk om de stap naar een onafhankelijk Vlaanderen in één rijtje te zetten met de stap naar een alternatief voor het kapitalisme.
Uiteraard is de brexit een grandioze vergissing, ingegeven door de belangen van het grootkapitaal die van Engeland een belastingparadijs willen maken, naar het model van Singapore. En dat paradijs zal een hel zijn voor de niet-kapitalist. Maar de brexit verandert het samenlevingsmodel niet, want dat blijft kapitalistisch, het wordt enkel wat radikaler kapitalistisch. De brexit is géén ontwerp van een nieuwe samenleving.
Ook een onafhankelijk Vlaanderen is dat niet. Het is gewoon een relatief kleine wijziging in de politieke constellatie binnen Europa. Het bestaan zelf al van Europa verkleint de concrete impact van de onafhankelijkheid. Een onafhankelijk Vlaanderen zal zeker geen alternatief Vlaanderen zijn. Ik zou het misschien wel willen, maar zelfs ik krijg niet altijd mijn zin.
De Herdt geeft aan dat in zijn theorie van het activisme een brexit of onafhankelijk Vlaanderen niet mogen omdat niet alle gevolgen zo maar kunnen worden ingeschat. Maar als je dat doortrekt, neem je geen enkele belangrijke beslissing meer. Dan kan je even goed mensen aanraden om niet te huwen of te gaan samenleven.
De Herdt is dus een valsspeler.