Het belang van de lijn van de geschiedenis

Als het grootkapitaal de macht heeft, in belgië kan het dan niet de loop van de belgische geschiedenis naar splitsing tegen houden ?

Welnu, je moet in je denken het onderscheid maken tussen het kapitaal en de kapitalisten. Het kapitaal is een factor in het systeem. De kapitalisten zijn mensen die binnen die factor ageren. En ze vallen er niet helemaal mee samen.

Een goed voorbeeld hiervan is de milieuproblematiek waar we het over hadden en die door het kapitaal wordt gebruikt om het neokapitalisme te verwezenlijken en het systeem te redden.

Laat het duidelijk zijn dat de milieuproblematiek het systeem – en dus het kapitaal – goed uitkomt, maar dat dit niet zo is voor alle kapitalisten. De kapitalisten die met hun geld in de olie-industrie zitten, werken de kapitalisten tegen die in de windmolen-industrie zitten. Maar dat is de kracht van de geschiedenis en het systeem: de windmolens zullen de strijd winnen tegen de olie, want de windmolens staan aan de kant van het systemische kapitaal. 

Je kan het kapitaal zien als een wereldwijd netwerk van kapitalisten, maar binnen dat netwerk kan je onderscheid maken tussen groepen kapitalisten. Ik gaf al het voorbeeld van de olie- en de windmolen kapitalisten. Maar je kan ook nationale groepen kapitalisten onderscheiden. Zo bijvoorbeeld is er in Europa nog altijd een Frans – en een Duits kapitalisme of liever: Franse kapitalisten die met mekaar verbonden zijn, en Duitse die meer met Duitse kapitalisten verbonden zijn dan met Franse. Het Engelse kapitalisme is er van overtuigd dat het best afstand neemt van de rest van het Europese kapitalisme. Dit komt ook mooi tot uiting in de telkens opnieuw opduikende oproep van het belgische kapitalisme voor loonmatiging omdat “wij” daarzonder de concurrentiestrijd tegen de Duitsers verliezen.

Op dit ogenblik kan je in belgië een onderscheid zien tussen het belgische kapitalisme en een Vlaams kapitalisme dat het resultaat is van de economische expansie van Vlaanderen vanaf de jaren 1960.

Neen, dus, de belgische kapitalisten zullen belgië niet bij mekaar kunnen houden, want de loop van de geschiedenis speelt in het voordeel van het Vlaamse kapitalisme. Maar wat er ook gebeurt, of Vlaanderen onafhankelijk wordt of niet, het kapitaal zal de baas blijven.

Toch nog even doordenken over de loop van de geschiedenis en de rol van de mens hierin.

Heeft Napoleon Bonaparte de loop van de Europese geschiedenis veranderd ? Ja, en neen. Napoleon heeft enkel kunnen doen wat hij gedaan heeft omdat de tijd (de geschiedenis) er rijp voor was. Als Napoleon twintig jaar vroeger zou geboren geweest zijn, zou zijn verhaal er heel anders uitzien, en zouden we misschien nooit van hem gehoord hebben. Mensen die succes hebben zeggen soms: ik was op het juiste moment op de juiste plaats. Maar het zijn niet zij die dat moment gecreëerd hebben. En als zij niet op dat moment op die plaats zouden gestaan hebben, zou iemand anders het succes behaald hebben. Altijd opnieuw produceert de geschiedenis de juiste mensen op het juiste moment op de juiste plaats.

Gaat Trump een oorlog met Iran beginnen ? Veronderstel dat hij dat inderdaad doet, dan zullen de meeste mensen Trump verwijten dat hij een oorlog heeft ontketend. Maar Trump is slechts een werktuig van de geschiedenis. Als die oorlog er komt, dan is die eigenlijk al beslist voor Trump het bevel geeft. 

Dat de geschiedenis iemand als Trump in deze tijd op de juiste plaats heeft gebracht, is een aanwijzing dat die oorlog er effectief zit aan te komen.

Wie de geschiedenis wil begrijpen moet dus niet enkel kijken naar de beslissingen van mensen, maar ook in welk kader die mensen aan bod zijn gekomen.

Neen, ik ontken niet dat de beslissingen van mensen een rol spelen. Maar die beslissingen zijn niet zomaar het resultaat van het zijn en denken van die mensen, want dat zijn en denken past precies in de loop van de geschiedenis.

Als je kijkt naar de geschiedenis van Europa zie je een verhaal van groei naar eenmaking. Die eenmaking gaat natuurlijk niet zomaar in een rechte lijn, maar met op en neer. Karel de Grote, Napoleon waren al pogingen die min of meer lukten. Hitler heeft het gepoogd, maar zijn duizendjarig rijk heeft niet lang geduurd. Nu leven we opnieuw in een fase van relatief grote eenheid. Als je het geheel bekijkt zie je duidelijk een lijn van grote versnippering naar grotere eenheid. De grote landen, Frankrijk, Duitsland zijn ooit totaal versnipperd geweest, maar die streken zijn naar mekaar toegegroeid, en nadat op die manier Frankrijk en Duitsland zijn ontstaan, zijn ook die twee naar mekaar toegegroeid. 

Het kan zijn dat er nu een periode komt van terug uit mekaar vallen. De brexit zou daarvoor een aanwijzing kunnen zijn. Maar dat doet er niet toe: de lijn van de geschiedenis is duidelijk: na een terugval zal er weer een grotere eenheid komen. Voor mijn part zal dan ook Rusland tot het ene Europa horen. 

Maar in belgië zie je een geschiedenis van uit mekaar groeien. Ik heb al gezegd dat het uit mekaar groeien er al ingebakken zat bij de stichting van dit onland. Er is geen enkele fase te bespeuren waarin Wallonië en Vlaanderen naar meer eenheid zijn gegroeid. De eenheid bij de stichting was kunstmatig en de evolutie is duidelijk en leidt naar het uiteenvallen van dit project van de Rothschilds.

Het is dan ook geen toeval dat juist op dit moment  op deze plaats een De Wever opduikt, net zoals het geen toeval was dat toen Napoleon opdook en nu Trump. En neen, ik vergelijk De Wever niet met Napoleon of Trump, want die vochten voor het verkeerde doel. Maar alle drie staan ze wel op de lijn van de geschiedenis.

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *