VRTNWS
Op de radio hoorde ik een zekere Katja Gabriëls en Valérie Van Peel. Die Katja heeft mede een wetsvoorstel ingediend voor de versoepeling van de abortuswet waarvan sprake op het einde van dit artikel van VRTNWS.
Toch eerst nog dit: als ik het hier over atheïsten heb, heb ik het niet over àlle atheïsten, maar wel over een extremistische atheïstische kliek die daarbij ook ongeremd agressief is tegenover alles wat naar religie riekt.
Mag ik er op wijzen dat er bij de indiening van het wetsvoorstel als argument werd aangehaald dat het om duizenden vrouwen ging ? Nu is vijfhonderd nog altijd (te) veel. Maar het toont wel aan dat de atheïstische kliek niet vies is van een leugentje om slechtswil.
Het is opvallend dat vanuit atheïstische hoek recent naast de abortuswet ook voorstellen naar voor zijn gebracht in verband met versoepelingen van de euthanasiewet.
Dat dit juist nu gebeurt in een parlement met een regering van lopende zaken, is zeker geen toeval. De partijen die zich verzetten zijn N-VA, Vlaams Belang en CD&V. De kans is groot dat een van die partijen in de volgende federale regering zit, en dan is het weinig waarschijnlijk dat de versoepelingen zouden worden opgenomen in het regeerakkoord, en dus gestemd zouden geraken. De atheïstische kliek wil dus gebruik maken van de huidige politieke toestand om haar visie door te drukken. Nu kan je daar vanuit democratisch standpunt wel oren naar hebben, want zonder regering speelt de democratische meerderheid minder geremd in het parlement. Of ze helemaal ongeremd is zoals sommige verdedigers beweren, is niet zo zeker, want de vraag blijft in hoeverre de partijtucht toch nog invloed heeft.
Van de andere kant leidt een en ander toch tot de bedenking dat er iets schort aan onze democratie als er een uitzonderingstoestand nodig is voor de invoering van nieuwe wetten met grote impact op de gemeenschap.
Nog belangrijker is het feit dat de atheïstische meerderheid die zich nu in het parlement vormt rond de abortus- en euthanasie-problematiek geen meerderheid heeft in Vlaanderen. De versoepelingen zouden er dus komen tegen de Vlaamse meerderheid in. Of nog: Vlaanderen zou een wetgeving opgedrongen krijgen die het niet wil. Wat is dit voor een onland ? Dat alleen al zou een reden moeten zijn voor de totale afbraak van dit statelijk misbaksel. In ieder geval vervalt daarmee het argument dat hier de democratie puur en ongeremd speelt.
Ze ontkent het, maar ik ben er van overtuigd dat in dit schimmige spel ook de ziekelijk egoïstische ambitie van het liegsel Rutten meespeelt. Ze heeft zeker haar machtswellustige droom om geschiedenis te schrijven als eerste vrouwelijke eerste minister, niet opgegeven. En natuurlijk: de tijd dringt, want de kans is groot dat de volgende federale regering (als die er al komt) de laatste zal zijn, en dan verspat de droom van het liegsel. Het gaat er om dat partijen zoeken naar convergenties om een regeerakkoord te onderhandelen. De liberalen zijn zeker de eerste regering Verhofstadt niet vergeten die als cement de vrijzinnigheid had. Het liegsel hoopt dat er (opnieuw) rond de ethische thema’s een regering kan gevormd worden waar de liberalen onvermijdelijk deel van zouden uitmaken.
Dat geldt overigens ook voor de groenen, die evenmin vies zijn van wat politieke perversie.
De puur ethische discussie waarmee ik in zich geen probleem heb, wordt dus doorkruist door partijpolitieke spelletjes en machtsgedruis.
In welke toestand zijn we in dit onland terecht gekomen ?
Ik ben eerder al ingegaan op de meer inhoudelijke aspecten van de ethische discussie, en wil dat hier dus kort houden.
Ten eerste: absoluut zelfbeschikkingsrecht gaat voorbij aan het gemeenschapskarakter dat even eigen is aan de menselijkheid als de individuele persoonlijkheid. Wie dit absolute zelfbeschikkingsrecht aanhoudt, zit op een puur individualistisch en dus rechts spoor. Natuurlijk zijn er mensen die het absolute zelfbeschikkingsrecht aanhouden, maar zich toch medemenselijk en sociaal opstellen. Respect daarvoor. Maar deze mensen kunnen dan wel niet meer stellen dat anderen die wél extreem individualistisch zijn ethisch op het verkeerde spoor zitten. In zijn uiterste consequentie geeft het absolute zelfbeschikkingsrecht ook het recht op slechtheid. Of nog: het absolute zelfbeschikkingsrecht betekent het einde van de ethiek. In feite ontmaskert het de leugen van de liberale vrijheid die zegt dat mijn vrijheid stopt waar die van een ander begint. Want wie bepaalt waar de vrijheid van een ander begint ? In het absolute zelfbeschikkingsrecht, ben ik dat. Dan kom je tot de liberale sociale houding waarbij de liberaal zich vriendelijk opstelt omdat het leven aangenamer is wanneer mensen vriendelijk zijn voor mekaar, maar onverbiddelijk is tegenover de andere van het moment dat het eigen belang in gedrang komt. Gelukkig zijn er nog atheïsten die hun ideologie innerlijk overwinnen door pure menselijkheid.
Twee: ik weet dat het cru klinkt, en ik twijfel om het hier te schrijven, maar ik doe het toch: afgezien van de vraag vanaf wanneer er na een bevruchting echt sprake is van een mens, is er geen discussie mogelijk dat het om een levend wezen gaat. De slogan “baas in eigen buik”, is zowat het walgelijkste wat ik ooit heb horen scanderen en een smet op het feminisme. Maar inderdaad: die slogan is een toepassing van het zelfbeschikkingsrecht.
Daarmee heb ik abortus niet principieel afgewezen, net zoals ik euthanasie niet afwijs. Maar de atheïstische kliek wil naar een wetgeving waarin abortus of euthanasie worden gezien als gewone medische handelingen, waarbij het ethische aspect voor mensen die dat willen totaal zou verdwijnen. Dat is een misdaad tegen de menselijkheid.