VRT NWS
5 redenen om vaker samen te eten: waarom de tafel delen ons gezonder en gelukkiger maakt
Tiens, waarom moet ik nu plots aan mijn christelijk geloof denken ?
Ja, ik weet het, ik word omringd door heidenen die alle voeling hebben verloren met de culturele fundamenten van onze samenleving. Het verwondert me dus niet dat de auteur van dit artikel op VRT NWS geen enkele allusie maakt op het Laatste Avondmaal uit het evangelie, en, bijvoorbeeld, niet ook een afbeelding van het gelijknamige schilderij van Leonardo Da Vinci bij zijn artikel zet. En als hij er al aan gedacht zou hebben, zou hij het waarschijnlijk niet gedurfd hebben wegens verzet van de onmetelijke redelijkheid van de extremistische atheïstische kliek waarover ik het in eerdere blogs al heb gehad. Nogmaals, voor alle zekerheid: ik heb het niet over alle atheïsten, zelfs niet over veel atheïsten, maar over een beperkte kliek waarbij hun onverdraagzaamheid zeker niet is ingegeven door het atheïsme zelf, maar door karakteriële mistoestanden.
Maar goed, wat de auteur niet zou gedurfd hebben, durf ik wel. De welwillende mensen zullen me daarvoor bewonderen. De anderen interesseren me niet.
Het Laatste Avondmaal is voor mij op de eerste plaats een zeer menselijk verhaal. Het is een verhaal van een afscheid. Iemand gaat sterven en wil nog een laatste maal samen zijn met zijn vrienden. Hij is de man in wie zij hun hoop op een beter leven hebben gesteld. Zijn nakende dood is niet enkel het afscheid van een vriend, maar ook van een droom van een betere wereld. De belevenis kàn niet anders dan intens zijn.
En dan neemt die mens brood en wijn en zegt tegen zijn vrienden: als je later opnieuw samenkomt en brood en wijn neemt, zal ik bij je zijn.
Bij een begrafenis hoor je telkens opnieuw dat zinnetje: wij zullen je nooit vergeten. Het is een schamele poging om de eeuwigheid tot leven te wekken. En het lukt ook nooit: we vergeten wél. En ook als wij zelf niet vergeten, dan vergeten de mensen na ons.
Niet zo bij deze mens. Ook nu nog komen mensen samen rond brood en wijn om hem te gedenken en zo levend te houden. Met hem houden ze ook de droom levend en wekken energie om zich in te zetten voor dat beter leven in een betere wereld.
Althans zo zou het moeten zijn. Want het is de kerk die de samenkomsten rond brood en wijn organiseert, en ze heeft van de viering die zo ’n samenkomsten zouden moeten zijn een rituele levenloze bedoening gemaakt waarbij van de intense beleving van afscheid en hoop eigenlijk niets anders overblijft dan wat theologisch correct gewauwel.
Het geheel wordt voorgegaan door iemand waarvan iedereen zich afvraagt hoe het eigenlijk zit met zijn seksleven. Dat is niet bevorderlijk voor de eetlust.
Het enige wat (soms) écht nog leeft is orgelspel en zang.
Het is weinig waarschijnlijk, en in ieder geval niet in de oude boeken overgeleverd, dat de apostelen samen met Jezus tijdens het Laatste Avondmaal een muzikaal hoogstandje hebben geproduceerd. Op het meesterwerk van Da Vinci bespeur ik in ieder geval geen muziek instrumenten of stemvork.
Bij mijn weten zijn ze ook in de jaren voordien nooit in gezang uitgebarsten. Dat is voor mij een ernstige kritiek op het christelijke verhaal.
Maar niets belet ons om die lacune op te vullen.
Het artikel op VRT NWS verheerlijkt de gezamenlijke maaltijd. Hierbij mijn oproep: laat tenminste bij feestmalen de maaltijd samen gaan met samen zang. Een canon zou een meerwaarde zijn. Ik ben er zeker van dat alle goede effecten waar VRT NWS het over heeft exponentieel zullen stijgen.
Ik geef toe: ik geniet van de absurde humor die clowns als Magnette en De Wever op ons loslaten. Maar iedere clown heeft ook zijn tristesse, en dus leeft de goedheid in mij ook wel mee met hun onmacht tot ernst. Daarom voor hen deze tip: laat elke onderhandeling beginnen met een sobere maaltijd. Brood en wijn volstaan. Dat sobere is belangrijk want kaviaar en socialisten gaan niet samen en Vlaams nationalisten lusten te graag haan. Laat de maaltijd beginnen en eindigen met een lied.
De koning kan beslissen of het aanvangslied in het Vlaams of in het Frans moet zijn. Hij heeft intelligente raadgevers dus zullen die hem wel influisteren dat hij hierbij moet afwisselen.
Wedden dat in de kortste keren Magnette en De Wever tot een akkoord komen, en belgië gesplitst is ?