MO*
Honderd procent een ontkenning van de scheiding der machten
Er zijn nogal wat mensen die Walter Zinzen hoog achten. Dat pleit niet voor hen. Want Zinzen is een schoolvoorbeeld van intellectuele oneerlijkheid. Maar ja, het vraagt wel wat intellect en eigen intellectuele eerlijkheid om de intellectuele oneerlijkheid van zo iets als Zinzen te vatten.
Waarin ligt dan die intellectuele oneerlijkheid ?
Op de eerste plaats weet Zinzen zeer goed – als ik en veel anderen het weten, dan ook Zinzen – dat de particratie een ingebakken onderdeel is in onze schijndemocratie. Onze parlementsleden zijn slechts marionetten die op het stemknopje mogen drukken dat de partijvoorzitter aanduidt. Dat geldt voor alle partijen. Dat een partijvoorzitter niet parlementair verkozen is, is de gewoonste zaak van de wereld. Dat Zinzen hier over doordraaft als het over Coens gaat is gewoon oneerlijk. Het gebeurt zelfs geregeld dat iemand minister wordt, zonder dat hij verkozen is. Een recent voorbeeld daarvan is Geens in zijn eerste ambtstermijn. Van mij mag Zinzen dat aanvallen, maar hij mag zijn aanval niet richten op één enkel iemand die hij niet kan uitstaan.
Dat brengt ons bij de vraag: waarom kan Zinzen Coens niet uitstaan ? Anders gesteld: welke is de verborgen agenda van Zinzen ? Door Coens aan te vallen, valt Zinzen anderen, of andere zaken aan, maar daar komt hij niet voor uit.
Je moet weten dat Zinzen een weggelopen bijna-missionaris is. Hij is na zijn humaniora ingetreden bij de Witte Paters. Ik heb ooit zelf overwogen om Witte Pater te worden, aangetrokken door de witte pij en het rood potske. Die pij heeft Zinzen over de haag gesmeten, maar dat rood potske heeft hij nog altijd op. We kennen in onze recente Vlaamse geschiedenis nog zo iemand: Etienne Vermeersch, een weggelopen Jezuïet. Dat soort mensen lijden aan de ziekte van de bekeerlingen: ze radikaliseren in hun nieuwe overtuiging en haten krampachtig de overtuiging die ze achter zich laten.
En dat is dan de katholieke overtuiging, met daarbij het katholieke standpunt over abortus.
Net zoals zovele atheïsten hoopt Zinzen dat het parlement in tijden van politieke crisis met een regering zonder minderheid een aantal atheïstische agendapunten kan gestemd krijgen in verband met abortus en euthanasie. Het is niet voor niets dat die andere leugenaar met zijn verborgen agenda Wim Distelmans nu plots weer opduikt in de media.
Nu kan je natuurlijk stellen dat het een goede zaak is dat het parlement, vrij van de druk van partijvoorzitters en regering, democratisch beslissingen kan nemen. Maar er zit een adder on het gras: dat parlement staat onder tijdsdruk: die vrije toestand kan niet lang meer duren. Ofwel komt er een regering, ofwel komen er verkiezingen. En als er verkiezingen komen, en de uitslag wordt wat iedereen verwacht, dan komt er een sterke rechtse Vlaamse meerderheid in het parlement en is de kans om de atheïstische abortusagenda er door te drukken, verkeken. Met andere woorden: een parlement dat weliswaar democratisch verkozen is, maar eigenlijk al lang zou moeten vervangen geweest zijn door een ander parlement poogt levensbelangrijke thema’s snel door te drukken omdat het weet dat het parlement dat er eigenlijk zou moeten zijn, dit niet zou doen. Formeel kan dit democratisch lijken, in feite is het een aanfluiting van de democratie.
Coens heeft dat atheïstische plan verijdeld. Zinzen kan deze nederlaag niet verdragen, en pakt Coens dan maar op andere zaken die er eigenlijk niet toe doen.
Maar er is meer. Zinzen heeft ook een viscerale afkeer van alles wat Vlaams is. Hij is een van de idioten die de Vlaamse Beweging gelijk stellen met nazisme. Vanuit die overtuiging is hij een niet meer rationele tegenstander van de n-va. En dus is hij heftig voorstander van een regering zonder de n-va. Dat daarmee het onland belgië zou worden geleid door een regering zonder meerderheid in het veruit grootste landsgedeelte is voor deze hypocriet-democraat geen probleem. En wie is de man die (tot nu toe) de deur dicht houdt voor die regering zonder de n-va ? Ja, Coens ! En dus valt Zinzen Coens weer aan, maar wel op een ander thema.
Zinzen speelt dus met een verborgen agenda. Om die agenda te verwezenlijken is hij bereid om intellectueel oneerlijk te argumenteren. Ik haat verborgen agenda’s, en ik haat intellectuele oneerlijkheid.
Voor alle duidelijkheid: wat ik denk over abortus, euthanasie of de n-va is hier niet ter zake. Maar voor wie het wil weten: ik ben er voor dat abortus mits nuancering wordt weggehaald uit het strafwetboek. Ik ben zeker geen tegenstander van euthanasie, maar als euthanasie een radikale beleving van het zelfbeschikkingsrecht wordt (zoals Distelmans voorstaat), wordt euthanasie een extreem liberaal-individualistische aantasting van de menselijkheid. En wat de n-va betreft: ik ben zeker geen volksnationalist en ben het totaal oneens met de neo-kapitalistische politiek. Eigenlijk ben ik het op slechts één fundamenteel punt eens met de n-va: dit onland moet zo snel mogelijk opgedoekt worden. Philippe en Mathilde moeten met pek en veren beladen worden weggejaagd. Maar het meisje Elisabeth mag blijven om aan de ingang van het Afrikaans Museum in Tervuren foldertjes uit te delen en excuses te prevelen voor Congolese bezoekers.