Knack
Onbegrijpelijk ?
Lannoo geeft zelf al een reden aan voor de onverschilligheid van “ons” Westen tegenover de uitroeiing van christenen en andere niet-moslims door Erdogitler: Turkije is lid van de navo en door de ligging van Turkije kan de navo haar basissen in Turkije niet missen als ze haar vliegtuigen en raketten naar de gewenste doelen wil leiden. Eigenlijk moet ik hier het woord navo vervangen door Amerika.
Lannoo heeft het over hondenfluitjes. Welnu, de navo is niets anders dan een kennel met schoothondjes van Amerika. Als Amerika fluit beginnen de andere navolanden te kwijlen. In belgië wordt dan zelfs zonder het parlement te raadplegen beslist om aan andere landen de oorlog te verklaren door deel te nemen aan de oorlogen van de Amerikanen. Dat tijdens een oorlog aan de democratie wordt getornd zal wel onvermijdelijk zijn, maar wat is onze democratie waard als een belangrijke beslissing zoals deelname aan een oorlog kan worden genomen zonder het parlement te raadplegen. ? Het parlement is democratisch het hoogste gezagsorgaan en heeft de taak om de regering te controleren. Maar nu even niet. Als het nu nog zou gaan om directe dreiging die directe beslissingen vereist, zou je het nog kunnen accepteren dat het parlement buiten spel wordt gezet. Maar belgië heeft recent actief deel genomen aan de oorlogen in de Balkan (Bosnië-Herzegovina), Afghanistan, Libië, Mali, Somalië, Irak… Voorwaar een indrukwekkend lijstje. Bij geen enkele beslissing tot deelname aan die oorlogen was de toestand zo dringend dat er geen tijd was voor een parlementair debat. En nu moet iemand me eens uitleggen welk voordeel de belgische bevolking bij die oorlogen heeft gehad ? Nochtans is het die bevolking die betaalt. Daarbij heeft geen enkele van die oorlogen tot een fatsoenlijk resultaat geleid. Na de militaire actie bleven die landen achter in chaos. Maar de Amerikaanse belangen waren wel veilig gesteld. En onze ministers van defensie kropen kwispelend over de grond om het koekje te krijgen dat de Amerikanen hen toewierpen. En dus moeten we incasseren dat Erdogitler ons vrolijk beledigt en bedreigt.
Als de Turken genoeg kinderen maken, kunnen ze de Turkse invloed in Europa vergroten. Erdogitler heeft ze daartoe opgeroepen. Ik roep de christenen in Turkije op om veel kinderen te maken om de christelijke invloed in Turkije te vergroten. Ik weet het: het heeft geen zin. Je kan nooit meer kinderen maken dan Erdogitler kan vermoorden.
Maar er is natuurlijk meer. Want het gaat over christenen. En die mogen van onze atheïstische fundamentalisten worden uitgeroeid. Ik kan begrijpen dat atheïsten die nog onder de knoet van het katholicisme in onze contreien hebben gezucht, blij zijn dat ze van dat katholicisme af zijn. Ik deel hun blijdschap. Maar dat deze vrijzinnige elite uit blijdschap over de verlossing van het katholicisme zonder kritiek de islam verwelkomt, kan er bij mij niet in. Nochtans is dat de concrete werkelijkheid. Ethische thema’s waarin vrijzinnigen anders denken dan (de meeste) christenen zijn belangrijk genoeg om stoemelings door het parlement te worden gejaagd omdat dat nu eenmaal mogelijk is bij een minderheidsregering. Maar dat in de praktijk de (meeste) moslims op zowat alle levensdomeinen de mensenrechten schenden, is geen parlementair debat waard. Hoogstens krijgt het onverdoofd slachten bij het offerfeest wat aandacht omdat Gaia een efficiënte drukkingsmachine is.
Hier speelt duidelijk de politieke correctheid: de ziekelijke angst om te discrimineren. Natuurlijk ben ook ik tegen discriminatie. Maar wanneer dit ziekelijk wordt, vertroebelt de blik en zien de zieken discriminatie waar er geen is, en zien ze discriminatie niet waar ze wél is. Daarin speelt dan ideologie mee en pretentie. Pretentie van de zogenaamde “wereldburgers”, mensen met intellectuele mogelijkheden, uitgebreide talenkennis en internationale contacten, die neerkijken op het domme eentalige Vlaamse plebs rond zijn kerktoren dat niet de geneugten van de multiculturele samenleving inziet. Dat deze elite niet de problemen ziet die meekomen met de multiculturele samenleving, of die problemen onder de mat veegt, is veel beschamender dan de reactie van de gewone man. Je komt die elite tegen in de Brusselse Dansaertstraat. Ze noemen zich fier Dansaertvlamingen. Ze noemen zich ook wel verdedigers van de cultuur.
Ik zegde al dat ik vrijzinnigen begrijp in hun aversie voor het katholicisme. Maar ik heb het hier over intellectuelen en dus zou ik verwachten dat ze het onderscheid weten te maken tussen het geloof op zich en de kerk; en tussen de kern van dat geloof en bijkomstigheden. Daarbij mag je van een intellectueel ook verwachten dat hij historisch besef heeft en begrijpt dat ook in religie voortschrijdend inzicht belangrijk is. Niet dus.
Toch wil ik hier nog een poging doen.
Laat me eerst duidelijk maken dat het christendom wel voortkomt uit het Oude Testament, maar zich daar tegelijkertijd ook tegen afzet. Wie het christendom wil kennen, moet niet het Oude Testament lezen, maar het Nieuwe Testament.
Vergelijk de figuur van Mohammed met die van Jezus. Het gaat hier niet om de historische werkelijkheid, maar om de figuur zoals ze voorkomt in de “heilige boeken”, en nog altijd wordt overgeleverd en aanvaard door de huidige generaties.
Bij Mohammed zie je een krijgsheer met kromzwaard. Het voordeel van een kromzwaard is dat het diepe sneden maakt, omdat je het door de wond heen trekt. Bij Christus zie je iemand die vrede predikt en aan zijn leerlingen verbiedt om het zwaard te trekken.
Mohammed predikt strijd. Christus predikt liefde.
Als een christen gewapende strijd aangaat, verraadt hij zijn geloof. Een moslim volgt dan gewoon zijn profeet. Dat is dus wat Erdogitler doet.