Kan de groene energie op tijd komen?

Dwarsliggers

De Energieomwenteling is enkel bij een dreigende wereldondergang te rechtvaardigen

Op 1 februari 2020 verscheen in de Duitse publicatie ‘Die Welt’ een artikel met bovenstaande titel. De auteur was Stefan Aust, de uitgever van het blad. Aust schrijft: De Duitse obsessie van een ombouw van de stroombevoorrading bedreigt onze ondernemingen

De Dwarsliggers zijn rechts en conservatief. Maar ze zijn ook competent en realistisch. En ze hebben gelijk: het is gewoon onmogelijk om op relatief korte termijn de fossiele energielevering te vervangen door energiebronnen die géén CEO2 uitstoten zonder de kernenergie op te nemen bij die CEO2 vrije bronnen.

Nu stel ik me wel vragen bij één redenering in het artikel van Aust waarin hij uitrekent hoeveel windmolens Duitsland moet bouwen om de  energielevering uit kernenergie, steenkool en bruinkool te vervangen door windenergie. Bij dat soort redeneringen moet je altijd oppassen: ze klinken goed, maar staat het vast dat de energie uit kernenergie, steenkool en bruinkool, totaal moet vervangen worden door windenergie ? Kunnen bij die vervanging niet ook andere klimaatvriendelijke bronnen aangeboord worden ? Daarbij kan zeker een gedeelte van die windenergie ook niet op land maar op zee gewonnen worden. Maar zelfs als je de zaak op die manier kritisch bekijkt, lijkt het me evident dat de groenen die beweren dat ze op enkele jaren tijd de overstap kunnen maken, aan wensdenken doen.

Het is gewoon zo dat de groenen de werkelijkheid niet zien omdat ze ze niet willen zien. Dat schijnt een van de basiseigenschappen te zijn van het groene denken. Ze lijden aan die ziekte ook als het gaat over migratie; over de belgische zogenaamde solidariteit; over de onmogelijkheid en, meer nog, om de onwenselijkheid om de islam zoals die zich nu bij ons voornamelijk voordoet, te integreren in onze samenleving; over de problemen van de multiculturele samenleving tout court…

Natuurlijk moet ik wel waardering hebben voor de groenen, want ze streven naar het goede. Het is goed om vreemdelingen menswaardig te behandelen en bezorgd te zijn om de armoede in de wereld. Het is goed om te pleiten voor solidariteit. Het is goed om bezorgd te zijn om godsdienstvrijheid en de eigenheid van mensen van een ander geloof te respecteren. En op zich zou de multiculturele samenleving een ideaal zijn. Ook ik ben ooit fervent voorstander geweest van de multiculturele samenleving.

Maar de groenen kampen met een psychische stoornis: ze zijn geobsedeerd. De drang om goed te zijn heeft zo sterk bezit van hen genomen dat ze de band met de werkelijkheid verliezen. Dat leidt tot fanatisme. Ze zijn zeker van hun gelijk. Om gelijk te krijgen zijn ze bereid tot het verdraaien van de werkelijkheid, tot leugen en bedrog. Kijk en luister naar Almaci en vergelijk haar lichaamstaal met wat ze zegt. Als je haar uitspraken in programma’s zoals Terzake of de Afspraak beluistert, dan kan ze wedijveren met het liegsel Rutten, de weggestemde voorzitster van de liberalen. Bij Almaci speelt natuurlijk nog een andere factor: ze is bezeten van de macht. Van Calvo weet ik niet of hij bezeten is door de macht, maar zijn gedrevenheid is niet meer normaal. Hij begint meer en meer op Verhofstadt te lijken, en Verhofstadt begint meer en meer de trekken van een psychoot te vertonen.

Je krijgt dan sektevorming waarbij iedereen iedereen begint te versterken in de dwaasheid.

Ondertussen zijn er natuurlijk ook een aantal groene leiders besmet door de omgang met “het rijk volk” en zij slagen er in om hun groenigheid te combineren met opportunisme om de hoogst eigen persoonlijke leefwereld leefbaarder te maken. Dat is zeker in Duitsland het geval waar de groenen samen met de roden de economische maatregelen hebben ingevoerd die leiden tot sterk groeiende armoede; tot mensen die niet meer rond komen met één, nochtans voltijdse job; met flexibele arbeid waarin mensen geen enkele zekerheid meer hebben dat ze morgen hun huur kunnen betalen; tot mannen in pak die zo onopvallend mogelijk met speciaal uitgeruste fietsen de vuilbakken op straat komen onderzoeken op spullen die nog wat zouden kunnen opbrengen. Ik denk niet dat de groene partijtop in belgië (groenen en ecolo) al in die fase is beland. Tenslotte zijn ze nog nooit echt mee aan de macht geweest, zeker niet de huidige generatie. Maar ik vrees dat die besmetting met het virus van de chique haut finance door deelname aan  de vivaldische avantiregering nu wel snel gaat gebeuren.

Ter attentie van mijn groene vrienden van goede wil: jullie mogen natuurlijk je idealen niet opgeven. Maar laat je idealisme je toch niet verleiden tot een aanvulling van de mondmaskers door gezichtsmaskers en tot ideologische blindheid. Durf de problemen zien en benoemen. Het is de enige manier om ze op te lossen. Amen.

In het artikel van de Dwarsligger ontbreekt één element: het economische.

De Dwarsligger kijkt enkel naar de effectieve mogelijkheden om de ene energiebron te vervangen door een andere. Hij komt daarbij tot het besluit dat dit op dit ogenblik onmogelijk is. En dus veroordeelt hij de pogingen om toch die vervanging door te drijven. Maar hij vergeet één zaak: het kapitaal heeft in de afbraak van de CEO2 winst geroken. Dat heeft geleid tot de Green Deal van Ursula von der Leyen. Zoals ik in mijn blog van gisteren al aangaf zijn op dit ogenblik de groenen en de liberalen bondgenoten geworden van mekaar. In belgië zelfs in een (waarschijnlijke) regering ! De “reconversie” is dus bezig. Van mij mag dat. Maar het feit dat ze ondertussen ook door de liberalen wordt gedragen maakt wel dat het zo zal lopen dat de winst voor de kapitalist is, en de last voor de middenklasse. De groenen zijn zo geobsedeerd dat ze dit niet zien. En als ze het toch zouden zien, en denken dat ze daar iets kunnen aan doen, zien ze niet dat dit gewoon onmogelijk is. Binnen het kapitalisme kan je niet winnen van het kapitaal. De groenen en klimaatactivisten zijn ondertussen gedegradeerd tot hulpjes voor de kapitalisten die de klimaatpaniek gebruiken voor hun winstbejag. 

Ja, ik weet het in belgië is er nog een strijd tussen de liberalen en de groenen over de kerncentrales, maar dat heeft te maken met concrete financiële kortetermijnbelangen van de liberale elite. Mag ik een voorspelling doen: de liberalen zullen aanvaarden dat de kerncentrales op termijn gesloten worden, en de groenen zullen aanvaarden dat dit wordt uitgesteld. Het vehikel daarvoor is bijkomende studie. En zo komen we tot het status quo dat de enige manier is om het onland van de koninklijke hark in stand te houden.

 

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *