Knack
‘Waar zijn de pacifisten gebleven?’
Hallo, n-va ? Waar zijn de pacifisten gebleven ? Jullie schijnen te hebben vergeten dat het pacifisme een belangrijke element is in de Vlaamse Beweging. Nooit meer oorlog ! Het staat in vier talen op de voet van de Ijzertoren, het monument voor de Vlaamse gesneuvelden in de Eerste Wereldoorlog in Diksmuide. Dat precies een n-va-er de minister van defensie was bij de aankoop van de monsterlijke F35-gevechtsvliegtuigen is een verraad van jewelste.
Of horen jullie bij de idioten die verkondigen dat we sinds de Tweede Wereldoorlog geen oorlog meer hebben gekend ? Debiele verdedigers van Europa vinden dat een argument voor het Verenigde Europa. Ja, in Europa hebben we geen oorlog meer gekend – als we even de slachtpartijen in de Balkan niet meerekenen – maar sinds de Tweede Wereldoorlog is er eigenlijk geen enkele periode geweest waarin we niet op een of andere manier betrokken waren in een oorlog, te beginnen met Korea om nu aan te komen bij Syrië. Wij, dat is belgië. Dat zijn jij en ik. Neen, ik voel me niet schuldig al heb ik door de belastingen wel financieel bijgedragen. Maar er zijn wel schuldigen in de politieke wereld. Je vindt ze in alle partijen behalve het vlaams blok en de pvda omdat die nog niet aan de macht zijn geweest. Daarbij zou ik het vlaams blok eigenlijk niet mogen verontschuldigen omdat het ideologisch een permanente rassenoorlog voert.
Van de liberalen mag het niet verwonderen dat ze enthousiast ten strijde trekken – al doen ze dat niet persoonlijk zelf maar laten ze sukkelaars de klus in hun plaats klaren – want die verdedigen het kapitaal, en alle oorlogen worden gevoerd door het kapitaal. Alle oorlogen zijn economische oorlogen: economische concurrentie die escaleert tot gewapende concurrentie. Die escalatie is opnieuw bezig en nadert het omslagpunt.
Socialisten en christen-democraten zouden in hun ideologie elementen kunnen vinden die hen er toe brengen om te weigeren mee te doen aan een oorlog. Maar ook zij leven in een soort coalitie met het kapitaal, en die betrokkenheid is sterker dan antikapitalisme of christendom.
Over de groene partij spreken we niet. Die zouden enthousiast de boel plat bombarderen als ze daarmee het milieu zouden kunnen redden. Respect voor de groene mens die agalev is trouw gebleven.
Maar de n-va ? Misschien moeten de denkers van de n-va zich toch eens gaan afvragen wat het betekent als een volksnationalistische staat ten oorlog trekt ? Feitelijk glijdt dat af naar nazisme: het ene volk dat een ander volk wil vernietigen of onderdrukken. Ik ben geen aanhanger van het volksnationalisme. Maar als het enigszins aanvaardbaar wil zijn, kan het enkel een pacifistisch volksnationalisme zijn dat niet streeft naar strijd tussen volkeren, maar naar samenwerking en solidariteit tussen de volkeren.
Ik wil niet extreem pacifistisch zijn en daarom wil ik wel een verdedigingsoorlog aanvaarden. Je kan moeilijk mensen verwijten dat ze de wapens hebben opgenomen toen Hitler de wereld in trok. Maar alle oorlogen waaraan we na de Tweede Wereldoorlog hebben deelgenomen waren aanvalsoorlogen.
Si vis pacem, para bellum (ik lijk De Wever wel). Als je vrede wil, bereid dan de oorlog voor. Over die oude “wijsheid” kan je oeverloos filosoferen, maar één zaak is zeker: ze slaat niet op aanvalsoorlogen. Vanuit die wijsheid kan je een leger verantwoorden, maar niet dat dat leger ten strijde trekt zonder bedreiging voor het land.
En ja, dan komt de kat op de koord. Want de voorstanders van die oorlogen zeggen dan dat we wél bedreigd waren. Die oorlogen gingen immers om olie en pijpleidingen voor onze olietoevoer. Als we die oorogen niet zouden gevoerd hebben, zouden we zonder olie gevallen zijn. Zeggen de haviken. Dat is natuurlijk nonsens: die olie zou nog altijd op de markt moeten komen en verkocht worden, en wij zouden nog altijd koper zijn. Alleen zou de winst niet meer naar “onze” kapitalisten gaan. Alle oorlogen waren oorlogen om belangen van kapitalisten. En de sukkelaars mochten sneuvelen.
We leven in een kapitalistische wereld, en dus in een wereld met oorlog.
Nu kan je stellen dat de oorlog van alle tijden is. Dat is natuurlijk juist, maar ook het kapitalisme is van alle tijden. Altijd al zijn er mensen geweest die er in slaagden om op kap van anderen zichzelf te verrijken en die, om nog rijker te worden, de strijd aangingen met andere rijken. Die rijken hadden de macht en bepaalden de samenleving. In essentie is dat dus kapitalisme.
Zelf laat ik het kapitalisme beginnen bij de industriële revolutie en de massaproductie. Maar eigenlijk is dat onnauwkeurig taalgebruik. Het gaat om een nieuwe fase in het kapitalisme die gekenmerkt wordt door een razendsnelle wetenschappelijke en technologische vooruitgang en daardoor ook door een versnelde accumulatie van kapitaal.
Precies door deze wetenschappelijke en technologische vooruitgang is ook de oorlog van karakter veranderd. De vernietigingskracht is exponentieel gegroeid en heeft een omvang aangenomen die een bedreiging is voor de hele planeet.
Door wederzijdse afschrikking is deze kracht nog niet in haar totaliteit ingezet. Maar op dit ogenblik maakt de technologische vooruitgang dat de wederzijdse afschrikking weg valt. En het ligt in de logica der dingen dat vroeg of laat de strijd in alle hevigheid zal losbarsten. Wie een beetje volgt wat er gebeurt aan de grenzen met Rusland en in de Stille Oceaan, ziet een steeds toenemende druk van de VS op Rusland en op China, met zowel van Rusland als van China verdedigende reacties. Ooit moet dat ontploffen.
Ook hiervoor is er binnen het kapitalisme geen oplossing. Integendeel het kapitalisme is de oorzaak. De mensheid staat voor de keuze: een alternatief voor het kapitalisme of de ondergang van de mensheid zoals die zich nu voordoet. Ik vrees dat de mensheid haar keuze al gemaakt heeft.