Sampol
Vrouwe Justitia is niet kleurenblind
Als deze masterstudente niet meer te vertellen heeft, kan ze beter zwijgen.
Ik weet er weinig of niets van en dus moet ik helemaal oordelen op basis van wat deze Dube me vertelt. Worden gekleurde mensen in het gerecht anders behandeld dan witte ?
Om haar stelling te bewijzen, geeft Dube één voorbeeld. Slechts één. Overtuigend is dat niet.
Maar het meisje geeft ook nog blijk van niet al te veel verstand – ofwel is ze gehaaid leugenachtig – want de discriminatie waar ze het over heeft gaat niet over het gerecht, maar over de reacties van politici en van het parlement. Bij mijn weten is er nog altijd een onderscheid tussen gerecht en politiek; en een scheiding der machten. Stelt Dube hier een overtreding tegen de scheiding der machten vast ? In ieder geval heeft ze het daar niet over.
Ik weet niet of er al uitspraken gedaan zijn over de rechtszaken waar Dube het over heeft. Wat er ook van zij: Dube vermeldt deze uitspraken niet. Nochtans zijn die uitspraken fundamenteel het enige waarover het zou moeten gaan als je discriminatie door het gerecht aanklaagt.
Worden gekleurde jongeren sneller opgepakt dan ongekleurde ? Dan hebben we het over het politie optreden.
Ik heb beelden gezien, zowel van de rellen in Oostende als in het Terkamerenbos. Telkens zie ik een politie die probeert op een kalme, niet provocerende manier op te treden en pas tot harder optreden overgaat als kalmte geen effect heeft. Daarbij lijkt me in beide gevallen dat hardere optreden in proportie met het probleem dat zich stelde. Maar, ter attentie van Dube: in het Terkamerenbos was het op zich harder dan in Oostende. Dus het omgekeerde van wat Dube aanklaagt.
Is er dan echt géén probleem ?
Ja, natuurlijk wel.
In een eerdere blog heb ik keihard uitgehaald naar de “jeunesse dorée” in het Terkamerenbos. Die jeunesse heeft niet de verzachtende omstandigheid van de jongeren uit Brusselse achterstandswijken. Inderdaad: de lockdown weegt zwaarder voor wie slecht behuisd, dicht op mekaar woont, zonder tuin… dan voor wie zich een zwembad kan permitteren.
In het Terkamerenbos hadden we te maken met een onvergeeflijke decadentie. In Oostende met een begrijpelijke frustratie.
Neen, dat ik de frustratie begrijp, betekent niet dat ik het optreden van de Brusselse jongeren goedkeur of dat ik vind dat het onbestraft moet blijven. Maar het betekent wel dat ik de toestanden aanklaag waarin die jongeren moeten opgroeien.
En ja: zelfs met die toestanden hebben die jongeren nog een persoonlijke verantwoordelijkheid. Er groeien daar jongeren op in dezelfde omstandigheden die er wél in slagen om een fatsoenlijk leven op te bouwen. Maar niet iedereen is even sterk. Een mens heeft recht op zwakheid. Nogmaals: die zwakheid is geen toelating voor ongepast of misdadig gedrag.
Maar een en ander betekent wel dat het voor onze samenleving een opdracht is om de toestanden in die achtergestelde wijken aan te pakken.
Maar daarover hoor ik Dube niet.
Veronderstel nu eens dat ze gelijk heeft, en meer nog: gelijk krijgt, en dat de veronderstelde discriminatie bij het gerecht wordt weggewerkt, zullen er dan minder gekleurde jongeren als gevolg van hun leeftoestanden in de miserie terecht komen ?
Dube vervalt in de ergste fout die mensen kunnen maken: het opnemen en cultiveren van de slachtofferrol.
Die slachtofferrol is ongelooflijk dom. Want als je slachtoffer bent, betekent dit dat je zelf je probleem niet kunt oplossen. Maar van wie verwacht je dan de oplossing ? Van de mensen die je tot slachtoffer gemaakt hebben ?
Zeker als het over het gerecht gaat, is die slachtofferrol kwalijk. De enige manier om het probleem op te lossen is er voor zorgen dat je niet met het gerecht in aanraking komt.
Of wil Dube beweren dat in ons land gekleurde mensen door het gerecht worden aangepakt, enkel en alleen omdat ze gekleurd zijn ?
Denk je nu echt dat de politie zou opgetreden zijn als die gekleurde jongeren zich fatsoenlijk zouden gedragen hebben ? Of denk je dat de politie niet zou ingegrepen hebben als witte jongeren hetzelfde gedrag zouden vertoond hebben ?
Ja, ik denk dat er racisme is bij de politie. En ja, ik denk dat er geregeld identiteitscontroles op straat worden uitgevoerd, enkel omdat het om een gekleurde mens gaat. Maar ik ben er van overtuigd dat als die gecontroleerde mens zich correct gedraagt, er weinig gevallen zullen zijn waarbij hij wordt opgepakt en in een cel wordt gegooid. Daarbij wil ik begrip opbrengen voor de frustratie die geregelde identiteitscontroles zonder echte aanleiding bij mensen kunnen opwekken. Die frustraties kunnen aanleiding geven tot incidenten. Maar incidentele gebeurtenissen zijn nog iets anders dan de discriminatie waar Dube het over heeft.
Terug naar de basisoorzaak van het probleem: de toestand in de achtergestelde wijken.
Een eerste vaststelling is socio-economisch: het gaat over mensen die in armoede leven als ze in het gewone circuit blijven. Werkloosheid, onderbetaalde jobs… zijn een probleem. Dat mensen uit het gewone circuit stappen en in de misdaad hun heil zoeken tegen armoede is van de ene kant te begrijpen, maar kan niet geduld worden. Hetzelfde geldt voor mensen die gefrustreerd raken en agressief worden.
Die socio-economische probleem moet aangepakt worden. Jullie kennen mijn overtuiging: fundamenteel zijn uitkeringen geen oplossing. De enige echte oplossing ligt in een grondig anders economisch systeem. Ze kàn niet liggen in het kapitalisme. Maar daar wil ik nu niet in doorgaan.
Toch blijft de vraag: waarom komen juist die mensen in die socio-economische toestand terecht ? Voor linksen mag je die vraag niet stellen, want dat is al discriminerend. Maar je kan de feitelijkheid niet ontkennen: het aantal gekleurde mensen in die toestand is buitenproportioneel.
De kleur, afkomst, cultuur, religie speelt dus zeker een rol. Je kan onmogelijk alle achterstand aan racisme of discriminatie wijten. In Molenbeek heeft Philippe Moureaux die mensen gepamperd.
We stoten hier op het faillissement van de multiculturele samenleving.
Dààr moet Dube het over hebben. En laat het duidelijk zijn: dat faillissement is niet het resultaat van de slechtheid van de witte mens. Het is het resultaat van een onderneming of als je wil, een evolutie die niet anders kon dan mislukken.
Als Dube écht verantwoordelijken wil aanwijzen, moet ze kijken naar de verdedigers en propagandisten van de multiculturele samenleving. Maar ja, dat is moeilijk: daar hoort ze zelf bij.