Doorbraak
Het spel met honger en dorst in de Begijnhofkerk
Raar artikel van Jean-Pierre Rondas die ik over het algemeen wel kan smaken. Ik vermoed dat de man emotioneel gedreven, niet altijd de juiste pedalen vindt. Omdat het Rondas is, wil ik het hem vergeven, temeer omdat het ook mij overkomt.
In de eerste plaats mis ik bij Rondas toch wel enig medeleven met die hongerstakers. Natuurlijk zijn het dwazen zoals Rondas ze noemt, maar het is niet omdat iemand dwaas is dat hij geen recht heeft op begrip. Dwaasheid is per definitie voor een verstandig mens niet te begrijpen, maar ik kan wel begrip opbrengen voor dwaasheid.
Wat er ook van zij: het gaat hier om sukkelaars. Dat waren ze al voor ze hun hongerstaking begonnen.
Laat me daarbij opmerken dat ik verbaasd ben dat ik nog niets heb gehoord over een ongenadige klopjacht op de werkgevers die deze mensen uitbuiten.
De hongerstaking heeft hun problemen enkel vergroot. Ook als er een aantal door die hongerstaking een verblijfsvergunning zouden krijgen, blijft de balans van het geheel en zelfs voor die “gelukkigen” negatief. Ze zullen de sporen hiervan hun leven lang meedragen.
Misschien moeten de ideologische voorstanders van de multiculturele samenleving zich eens de vraag stellen wat het betekent voor een analfabeet uit een achterlijk berberdorp om gedropt te worden in onze ingewikkelde samenleving ? Dat moet voor die mens toch ongelooflijk moeilijk zijn ? Die moet toch in de knoop komen met zichzelf ? Worden die mensen daar gelukkiger van ? Wie promoot zo iets ? Kapitalisten die goedkoop werkvolk willen ? Wat doen de linksen dan in dat gezelschap ?
Er zijn natuurlijk ook de problemen die zo ’n dropping meebrengt in de samenleving. Wil iemand eens de optelsom maken van de kosten die de multiculturele samenleving veroorzaakt in het reguliere onderwijs, in de speciale taal-en inburgeringscursussen voor volwassenen, in de OCMW’s aan huisvesting en financiële steun, bij de VDAB… ? Dat gaat dan enkel over de financiële kant.
Maar je hebt ook de mentale belasting voor autochtone mensen. Je kan natuurlijk “eigen” mensen die de confrontatie met andere culturen niet aankunnen, gemakkelijk beschuldigen van fascisme, zeker als ze hun toevlucht zoeken bij het vlaams blok. Maar je kan er niet omheen: het succes van het vlaams blok is voor een stuk het gevolg van mentaal lijden van mensen. Wat voor mensen zijn het die van mij eisen dat ik het leed van vreemden erken, maar zelf weigeren het leed van “eigen” mensen te erkennen ?
In de casus van de hongerstaking wordt de verantwoordelijkheid van deze extreem fundamentalistische multiculturalisten en bondgenoten van het kapitaal ondraaglijk pijnlijk.
Ik heb verklaringen gelezen van “ondersteuners” van de hongerstaking dat ze zelf onschuldig zijn en dat de hongerstakers zelf hun beslissingen nemen. Dat is een schandalige leugen. Misschien nog erger: het is weigeren de eigen verantwoordelijkheid te erkennen, Het zijn lafaards.
Het kàn niet anders of er ligt een georganiseerde actie aan de basis van de hongerstaking.
Wie heeft die mensen verteld dat ze met een hongerstaking kans maken op algemene regularisatie ? Ik ken “gewone” mensen die niet afweten van mogelijke regularisaties en al zeker niet van het feit dat in het verleden algemene regularisaties wél afgedwongen geweest zijn.
De gemeentebesturen moeten speciale troepen de straat opsturen om groepen te bereiken die zo weinig contact hebben met de samenleving dat ze niets afweten van de coronamaatregelen. Maar illegalen kennen onze wetgeving beter dan ik.
Leg me eens uit hoe meer dan 400 sukkelaars mekaar gevonden hebben om samen een hongerstaking te beginnen ? Spontaan ? Laat me niet lachen, dat past niet in deze context. Probeer zelf eens 400 mensen samen te brengen voor solidariteit.
Hoe vinden deze sukkelaars die officieel niet bestaan toevallig de juiste plaatsen waar ze welkom zijn voor hun actie ? Hoe komt een uitgebuite illegaal op de idee dat de rector van de VUB, Caroline Pauwels, hem wel goedgezind zal zijn ?
Tussen haakjes, nu laat ik mijn slecht karakter wel helemaal gaan, maar ik kan er niets aan doen: ik heb een diepe minachting voor de VUB en alles waar ze voor staat: zou het kunnen dat Pauwels ook wel een heel klein beetje opportunistisch is: als een pastoor zich menslievend opstelt, kunnen wij, atheïsten toch niet achterblijven ? Je kan menslievendheid toch niet overlaten aan katholieken ?
Rondas heeft gelijk als hij de artsen die de hongerstakers “bijstaan” beschuldigt van overtreding van de eed van Hippocrates. In feite houden deze artsen die mensen in leven om de actie te rekken en zo de druk te vergroten. Ik begrijp niet dat deze artsen door de Orde nog niet geschorst zijn.
En ik begrijp niet dat de Pvda zich nog niet van hen heeft gedistantieerd.
Ik heb altijd veel respect gehad voor de mensen van Geneeskunde voor het volk. Geneeskunde voor het volk is zowat het beste wat de Pvda heeft voortgebracht. Ondertussen begin ik me af te vragen of het niet het enige goede is. Maar als de begeleiding van de hongerstakers Geneeskunde voor het volk is, mogen ze die geneeskunde voor mijn part opdoeken.
Ik hoop echt dat na het beëindigen van de hongerstaking – hoe ze ook afloopt – iemand die ondersteunende actievoerders voor de rechtbank brengt. Als er een dode zou vallen, mag je ze terecht beschuldigen van op zijn minst, onvrijwillige doodslag.
Ondertussen heeft iedereen boter op het hoofd.
Ik steun honderd procent Sammy Mahdi die voet bij stuk houdt. Maar zoals de zaken nu lopen heeft de fractieleider van Groen Wouter De Vriendt gelijk: Mahdi heeft kostbare tijd verloren. Hij had veel vroeger daadwerkelijk moeten ingrijpen en die hongerstaking gedwongen moeten stop zetten.
Natuurlijk is de uitspraak van De Vriendt schandalig hypocriet, want als Mahdi bij de eerste dag de hongerstaking onmogelijk zou gemaakt hebben, zou De Vriendt de eerste zijn om op de democratische barricades te kruipen met zijn schijtgroene vlag om Mahdi van totalitarisme te beschuldigen.
Je kan je echt de vraag stellen of een hongerstaking sowieso toelaatbaar is. Begin nu niet over Ghandi. Die context was totaal anders en als ik nu naar Indië kijk, was dat ook niet de slimste. Misschien kunnen jullie me helpen, maar ik vind nergens iets over de vraag of een hongerstaking als zodanig ethisch te verantwoorden valt.
Er is slechts één oplossing: pak die hongerstakers op, verzorg ze, behandel ze met veel menselijkheid, financiële en psychologische ondersteuning, en laat ze niet meer vrij, of hou ze tenminste onder controle tot ze terug naar huis kunnen. Dat geldt overigens voor alle illegalen.
En oh ja, sluit ook die artsen en hun medeplichtigen op want als je die vrij laat rondlopen, krijg je binnen de kortste keren een nieuwe verklaring van een pastoor en Pauwels dat menslievendheid hen dwingt tot onmenselijkheid.