De gognitieve dissonantie van belgisch links

De Wereld Morgen

Robrecht Vanderbeeken

We Are One: samen nee zeggen tegen de afbraakpolitiek

Het boek We Are One gaat niet over voetbal, maar waarschuwt ons voor de coup die Vlaams-nationalisten willen plegen: de splitsing van onze sociale zekerheid en het uitkleden van onze sociale rechten. En daar worden de Vlamingen het grootste slachtoffer van, want ze zitten nadien ook nog eens opgezadeld met een rechts ‘zelfbestuur’. Hoog tijd dat de vakbonden hun leden wakker schudden!

Het zal velen misschien verwonderen, maar er is nogal wat in dit artikel waar ik het mee eens ben. Met waar het de auteur écht om gaat, ben ik het niet eens.

Ja natuurlijk: de N-VA is een liberale partij in dienst van het Vlaamse kapitaal.

Ik kan moeilijk in mijn blog telkens opnieuw herhalen dat de politiek in dienst staat van het kapitaal, en dan doen alsof dit niet zo zou zijn voor de Vlaamse politiek.

Maar hier stoten we al dadelijk op een eerste grote lacune in het verhaal van Vanderbeeken, wat hem tot een leugenaar maakt, want hij wéét het: hoe kan hij het hebben over VOKA en geen woord zeggen over het VBO ? Of is dat er niet ?

Dat verandert natuurlijk niets aan mijn fundamentele kritiek op de N-VA en haar (a)sociale politiek die ik niet deel. Maar het is wel een gebrek aan intellectuele eerlijkheid.

Laat me daar maar al dadelijk op doorgaan.

Verbeeken gaat er van uit dat de rechts-liberale politiek van de N-VA in een één belgië gecompenseerd – of in ieder geval afgezwakt – wordt door het linkse Wallonië.

Twee bedenkingen daarbij:

1. Durft Verbeeken beweren dat er op dit ogenblik in belgië géén asociale politiek wordt gevoerd ? Waarom komen dan de vakbonden nu op straat ? Misschien moeten slimmere mensen dan ik eens afwegen of de N-VA het ene belgië niet rechtser maakt dan Wallonië het ene belgië linkser kan maken ? In dat geval is het vasthouden aan het ene belgië vanuit sociaal standpunt een negatieve operatie. Linksen zouden dan moeten pleiten om het N-VA-Vlaanderen uit belgië te smijten om belgië linkser te kunnen maken.

Zo simpel is het natuurlijk niet. Want:

2. Het is natuurlijk zo dat Wallonië zijn linkse politiek enkel kan voeren dank zij de Vlaamse transfers. Verbeeken probeert die transfers met wat bijkomstigheden te relativeren, maar ook Waalse studies wijzen uit dat ze er nog altijd zijn en dat ze over miljarden gaan. De laatste cijfers spreken over 7 miljard per jaar. Zoals Verbeeken over die transfers spreekt, liegt hij.

En ja dus: als belgië wordt opgedoekt zal Wallonië zijn linkse politiek niet meer kunnen voeren. Het zal verplicht worden om op te schuiven naar rechts. Je zou dat als een argument kunnen zien voor het voortbestaan van belgië. Dat is het niet.

Want ondertussen is er, onder andere onder druk van de twijfel over het voortbestaan van belgië, ook bij Waals links het besef gegroeid dat heel de Waalse linksigheid eigenlijk een perversie is van écht links: het is een links dat er niets aan doet om de armoede op te lossen. Wat het wél doet: het helpt de bevolking om te overleven in armoede, maar lost de armoede niet op. Is dat links ?

Die perversie van links in Wallonië kan enkel bestaan dank zij belgië. Is het dan niet wraakroepend dat linksen zoals Verbeeken pleiten voor dat belgië ?

Je kan het ook zo stellen: Wallonië moet weg uit de perversie van links. Wil Verbeeken mij eens uitleggen welke die weg is ? 

In ieder geval houdt die weg in dat Wallonië voor zijn linkse politiek niet meer afhangt van de Vlaamse transfers. Op dat ogenblik vervalt het argument van de solidariteit om het voortbestaan van belgië te bepleiten. 

Eigenlijk is het grappig: Els Hertogen van 11.11.11 schrijft een boek waarin ze er voor pleit om de hulp aan de arme landen stop te zetten, omdat het duidelijk is geworden dat die hulp niets oplost. De oplossing zou dan liggen in eerlijke en rechtvaardige handelsbetrekkingen. Maar als ik er voor pleit om de transfers stop te zetten (geleidelijk aan, gefaseerd) ben ik een verrader van links en tegen solidariteit. Verbeeken moet eens een boekje gaan lezen over wat solidariteit eigenlijk is.

Ja, ik ben het eens met Verbeeken: wat Vlaanderen doet, doet het niet beter. De regering Jambon is een ramp, een samenraapsel van onbekwamen. 

En ik ben het totaal oneens met de liberale kapitalistische politiek van de N-VA.

Maar ook hier is Verbeeken niet consequent: hij roept de vakbonden op om actie te voeren en zo belgië te verlinksen. Welnu, ik roep de vakbonden op om Vlaanderen te verlinksen. Als belgië en Wallonië dan toch al zo links zijn, zouden de vakbonden dan niet moeten focussen op Vlaanderen ?

Wil iemand me eens uitleggen waarom Vlaanderen niet links zou kunnen zijn ? Zijn de Vlamingen van nature uit rechtser ? Is dat dan niet een vorm van racisme ? 

Was Daens niet zowel Vlaming als sociaal-bewogen ?

Dat een liberale partij zoals de N-VA nu in Vlaanderen de plak zwaait is een voorbijgaande fase in de Vlaamse geschiedenis, te wijten aan allerlei omstandigheden waar ik hier niet kan op ingaan, maar die snel zouden kunnen veranderen.

Verbeeken heeft het over schaalgrootte.

Natuurlijk zal Vlaanderen voor een aantal beleidsdomeinen onvoldoende schaalgrootte hebben. Maar hetzelfde geldt voor belgië. Waar kleine landen onvoldoende schaalgrootte hebben, komen ze bij Europa terecht.

Verbeeken heeft het over de zwakke positie van regionale ministers die met Big Pharma moeten gaan onderhandelen. Beweert Verbeeken nu dat belgische ministers wél een sterke positie hebben ? Hij maakt zich belachelijk. 

Verbeeken wil geen grens tussen Vlaanderen en Wallonië, maar hij heeft geen probleem met de grens tussen belgië en Europa. Welnu, als je belgië afschaft, verdwijnt de grens tussen belgië en Europa, en wordt vervangen door de grens tussen Vlaanderen en Europa. Ik kan niet goed rekenen, maar de uitkomst van dat rekensommetje vind ik nog wel: hoeveel grenzen meer ? 0 ! Ja, je kan beginnen over de grens van Wallonië met Europa. Maar daar moet je zelf maar eens over nadenken.

Voor de rest moet Verbeeken ook nog een boekje gaan lezen over confederalisme. Wat hij zegt over “intergewestelijk” overleg is nonsens. In een confederatie zijn er geen gewesten meer.

Eigenlijk is het triestig dat mensen zoals Verbeeken die toch wat gestudeerd hebben, hun intellectuele mogelijkheden verliezen omdat ze door ideologisch denken tot cognitieve dissonantie vervallen. Dat is een ziekte.

Het boek We Are One gaat niet over voetbal, maar waarschuwt ons voor de coup die Vlaams-nationalisten willen plegen: de splitsing van onze sociale zekerheid en het uitkleden van onze sociale rechten. En daar worden de Vlamingen het grootste slachtoffer van, want ze zitten nadien ook nog eens opgezadeld met een rechts ‘zelfbestuur’. Hoog tijd dat de vakbonden hun leden wakker schudden !

 

 

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *