Over geopolitiek, oorlog en Wallonië

Uitpers

Freddy De Pauw

Wat na de Franse colère ?

Parijs buit alle toegestane diplomatieke geplogenheden uit om zijn woede te uiten, het voelt zich door goede bongenoten verraden en vernederd. Die woede is te begrijpen: Joe Biden (VS), Scott Morrrison (Australië) en Boris Johnson (Verenigd Koninkrijk) hebben voor de neus van de Fransen, met president Emmanuel Macron in de buurt, de nieuwe Angelsaksische alliantie Aukus voor de Indo-Pacific bedisseld

Jongens toch, zeg het toch gewoon zoals het is: Biden heeft beslist: er komt een oorlog met China. Alle ontkennende retoriek daarrond is leugen.

Voor die oorlog rekent hij niet op Europa. Voor China zelf heeft hij Europa blijkbaar niet nodig. Zijn militairen zullen de zaak al hebben bestudeerd: het verenigde wapenarsenaal van de VS, Canada, Australië, India, Japan… moet het aankunnen.

Er is natuurlijk nog het probleem Rusland.

Rusland is normaal een bondgenoot van China, maar blijkbaar bestaat er nog hoop dat het zich afzijdig zou kunnen houden van de oorlog met de Chinezen. Als je ziet hoe Merkel Poetin opvrijt, weet je genoeg. Dat Biden Merkel toelaat om die nieuwe gaspijplijn Nordstream 2 af te werken, heeft niets te maken met een afscheidscadeau zoals Freddy De Pauw schrijft. In die wereld worden zulke cadeau’s niet gegeven. De afwerking van die gaspijpleiding, versterkt gewoon Merkels positie in haar vrijage met Poetin, met de bedoeling om Poetin zo ver te brengen dat hij China in de steek laat.

Nu is dat natuurlijk geen evidentie. Want Europa zit in de Navo en is dus door het verdrag verplicht om de VS te steunen in de oorlog met China. De VS hebben Europa weliswaar niet nodig, maar hulp is natuurlijk welkom. Als Europa actief gaat meevechten tegen China, kàn Poetin dan nog zijn Chinese bondgenoot in de steek laten ?

Blijkbaar zijn nog niet alle knopen doorgehakt.

De oorlog met China is beslist, maar over wat Poetin gaat doen, bestaat er in de hoofden van de strategen nog geen zekerheid.

In ieder geval lijken we naar een scenario te gaan waarbij de klus met China geklaard zal worden door Aukus-Quad en Europa zich moet bezig houden met Rusland.

In dat scenario heeft Rusland geen enkel belang bij een aanval op Europa – tenzij het zo ’n aanval zou doen vanuit de overweging dat de beste verdediging de aanval is.

Als de Russen niet meevechten met de Chinezen, zou het kunnen dat Europa Rusland gerust laat. In dat scenario zou de derde grote oorlog dan géén echte wereldoorlog worden: Europa en Rusland zouden buiten de oorlog met China blijven.

Als Poetin wél bondgenoot van de Chinezen speelt, zal Europa Rusland aanvallen om de Russen hier bezig te houden, en zitten we echt in de derde wereldoorlog.

Ben ik zeker van wat ik hier schrijf ? Natuurlijk niet. Het zijn speculaties. En het zijn speculaties waarbij ik zeker niet alle en bijna zeker niet voldoende factoren ken. En toch moeten we hierover durven nadenken.

Want in zowat alle scenario’s zou Europa er goed aan doen om de Navo op te doeken. Want daarmee houdt het de handen vrij om het best mogelijke scenario voor Europa werkelijkheid te laten worden: Rusland en Europa die buiten de oorlog blijven.

Dàt Europa de Navo zou verlaten is natuurlijk geen garantie op dat scenario: niemand weet wat Poetin gaat doen. Bij hem ligt de sleutel. Maar ook als Europa in de oorlog zou betrokken geraken, speelt de Navo geen rol meer: De Navolanden buiten Europa zullen hun handen vol hebben in de Pacific en Europa zal zelf de klus met Rusland moeten klaren.

Dàt staat voor mij dus wel vast (het kan zijn dat ik het morgen anders zie ! ): het lot van Europa is verbonden met dat van Rusland en de Navo is voor Europa geen steun meer, integendeel: door de Navo zou Europa verplicht worden om deel te nemen aan de grote oorlog en zou die een echte wereldoorlog worden.

Hét zwakke punt in heel mijn verhaal is het feit dat ik nu enkel politiek-strategisch denk en een factor buiten spel laat die waarschijnlijk veel beslissender is dan politieke overwegingen: de factor kapitaal, en meer concreet: het kapitaal van het militair-industrieel complex.

Veronderstel dat de Europese politieke leiders zouden pogen om buiten de oorlog te blijven, kunnen ze dat dan wel ? Want als de Europese wapenmakers winst ruiken – en dat zullen ze – zullen ze niet aarzelen om er alles aan te doen om Europa in de oorlog te trekken.

Jullie kennen ondertussen mijn stokpaardje: de politiek staat in dienst van het kapitaal – per definitie, onvermijdelijk – want we leven in het kapitalisme.

Ooit logeerde ik in de VS bij een topman van de John Deere tractorenfabriek, een vriendelijke man. Hij was CEO geweest van de productie in Duitsland. Hij vertelde me dat alle fabrieken van tractoren zo ontworpen zijn dat ze op enkele weken kunnen overschakelen van de productie van tractoren op de productie van tanks… De belangen zitten dus veel dieper in onze economie dan enkel in de specifieke wapenproductie.

Nu, wat er ook van zij: elke oorlog gaat altijd om economische belangen. De kapitalistische economie steekt zo in mekaar dat ze niet zonder oorlog kan, met om de zoveel tijd een grote oorlog, die gezien de globalisering niet anders dan een wereldoorlog kan zijn. Veel hoop is er dus niet.

In een vorige blog pleitte ik er al voor dat belgië zich neutraal zou opstellen naar het voorbeeld van Zwitserland. Dat is natuurlijk naïef, want Wallonië, deelstaat van belgië, is volle eigenaar van een belangrijke wapenproducent, de Fabrique Nationale d’ Armes de Guerre de Herstal. Die Fabrique en dus Wallonië, en dus belgië, kàn het zich niet permitteren dat belgië uit de Navo stapt en neutraal wordt.

Hallo Vlaams links dat toch zo graag solidair is met Wallonië ?

Weet je wat ook nog opvallend is ? 

Het kan niet anders of figuren zoals Merkel, de hele Europese top, en ook de belgische top is bezig met de mogelijke oorlogsscenario’s. Maar de bevolking wordt nauwgezet onwetend en buitenspel gehouden.

Binnenkort wil Vivaldi een soort van burgerdemocratie op gang brengen over de toekomst van belgië.

Wordt het niet tijd dat de bevolking ook op de hoogte wordt gebracht van wat er in de geopolitiek bezig is en zou die bevolking mogen meedenken over een eventuele neutraliteit van belgië ?

Nu ben ik het die naïef ben. Waar droom ik toch van ? Een burgerdemocratie heeft niet als doel om de bevolking te informeren en mee te laten beslissen, maar om ze zover te krijgen dat ze danst naar het pijpen van het belgische grootkapitaal en het daarmee verbonden koningshuis. Ben jij er zeker van dat dat grootkapitaal geen winst ziet in een wat groter uitvallende oorlog ? Welnu, bij dat grootkapitaal hoort dus die Waalse wapenfabriek.

 

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *