Sampol
Radicaal-rechts: niet anti-elitair, wel xenofoob
Annelien De Dijn hoort bij het links-feministisch leutervolkje. Dat volkje heeft een idee. Dat mag. Maar als die idee er toe leidt dat delen van de werkelijkheid buiten het gezichtsveld verdwijnen, is er iets mis.
Ik weet niet of Annelien gelijk heeft als ze stelt dat er geen kloof is tussen bevolking en politiek. Ik denk dat die kloof er wél is, precies omdat de politiek, ook de liberale in een keurslijf van politiek correct denken zit, voor sommigen economisch rechts, maar voor allen ethisch links. De bevolking zit niet in dat keurslijf.
Om haar standpunt te staven heeft Annelien het over de actiegroepen. Op zich zijn actiegroepen een teken van kloof tussen bevolking en politiek. Daarom voegt Annelien er aan toe dat een aantal van die actiegroepen zich vertaald hebben in politieke partijen zoals Groen. Dat kan wel waar zijn. Maar ondertussen zijn de Groenen even ver van de burger weg als de liberalen. En het ontstaan van de Groene partijen heeft niet geleid tot daling van het aantal actiegroepen…
Er is dus wél een kloof tussen burger en politiek. Alleen is de vraag over wat die kloof precies gaat.
Er is natuurlijk het feit dat de politiek niet anders kan dan de belangen dienen van het kapitaal. Als de politiek honderd procent de kant van de arbeid kiest, stort het kapitalisme in mekaar. En dat is ondenkbaar. Nu is de gewone burger natuurlijk niet de verdediger van de belangen van het kapitaal, integendeel. Dàt is dus een fundamentele kloof tussen burger en politiek. Een kloof die binnen het kapitalisme niet te dichten is. Binnen het kapitalisme is een echte democratie niet mogelijk.
De Dijn heeft het over “anti-elitair”. Dat valt niet zo maar samen met de kloof met de politiek. Want elitair gaat over De Dijn tegenover de burger, de gewone man in de straat. Het gaat over de ethisch linkse correcte elite die de multiculturele samenleving – De Dijn weigert om het daarover te hebben – verdedigt, omdat ze zich kan permitteren om de nadelen van de multiculturele samenleving naast zich neer te leggen. De gewone man in de straat kan dat niet. Vandaar de kloof.
De Dijn heeft dus gelijk als ze stelt dat het succes van extreem-rechts te maken heeft met xenofobie. Zij vindt dat belangrijk, want in haar elitair links wereldje is xenofoob een scheldwoord.
Ze heeft gelijk als ze het heeft over een nieuwe opkomst van een conservatief nationalisme, vaak etnisch of religieus gekleurd. En dat nationalisme is inderdaad xenofoob.
Maar als De Dijn op zoek gaat naar de oorzaken van de opkomst van dat conservatief nationalisme, geraakt ze niet verder dan een verwijzing naar de islamitische aanslagen – die ze kan afdoen als acties van zieke uitzonderingen – en naar het feit dat de herinnering aan de verschrikkingen van het nationaal-socialisme vervagen. Wie het nazisme wil bekampen door de herinnering aan de holocaust levend te houden, moet beseffen dat nergens die herinnering meer levend wordt gehouden dan in Israël, en dat juist daar een nieuw nazisme de plak zwaait.
Mag ik tussendoor ook even doen opmerken dat dat conservatief nationalisme zich even goed afspeelt binnen de migratie-wereld ? Denk maar aan de Turken die dwepen met Erdogan; aan de politiek die Marokko voert om de banden met de migranten hier aan te houden; en meer algemeen aan de islam zoals die zich hier bij ons nu voornamelijk voordoet, en die een vorm van religieus “nationalisme” is. Maar dàt conservatief nationalisme komt niet in het vizier van het links-feministisch leutervolkje.
Het succes van het vlaams blok bij ons, is te wijten aan de multiculturele samenleving en de xenofobie die daarvan het gevolg is. Als die partij dan ook een sociaal plakkaat uithangt, heeft de gewone man geen enkele reden meer om niet naar die partij te stappen.
Je zou dan kunnen denken dat de gewone man die geen nazi of fascist is, zich zou kunnen laten tegenhouden door de fascistisch-nazistische ideologie van die partij. Maar de gewone man denkt niet ideologisch.
Ik hoor de nieuwe voorzitter van de CD&V, Mahdi, zeggen dat de mooiste ideologie, die van de christen-democratie – niet mag verloren gaan. Hij heeft gelijk. Maar hij zal zijn kiezers niet terughalen met een ideologische boodschap, maar met de concrete toepassingen van die ideologie…
En dus, ja: xenofobie.
Leg me eens uit wat er mis is met xenofobie (ik zeg niet xenohaat ?)
Fobie is angst. Angst is een levensnoodzakelijke reflex. Op zich niets mis mee. Xeno betekent “vreemd”. Wat is er mis met angst voor het/de vreemde ? Er is iets mis met iemand die geen angst kent, ook geen angst voor het/de vreemde. De xenofobe reflex van de gewone man is gewoon gezond.
Natuurlijk komt dan de vraag wat een mens doet met die angst.
Maar het links-feministische elitair leutervolkje verwijt de mensen die angst. Het toont er geen enkel begrip voor. De politiek wordt bevolkt door dat leutervolkje, ethisch links, losgeslagen van de gewone man.
En dus vlucht de gewone man naar extreem-rechts. Als er één bewijs is van de kloof tussen de politieke elite en de gewone man, is het het succes van het vlaams blok.
Ik heb Connerke Rousseau van bij het begin met argwaan gevolgd. Ik haat het dat hij zich totaal laat leiden door communicatiestrategieën. Nog erger is de personencultus die hij rond zichzelf organiseert en de centralisering van de macht in zijn partij. Ik heb eerder gesteld dat hij daarin lijkt op Mussolini, die ook zijn socialisme heeft omgebogen naar fascisme. In de juiste politieke en culturele omstandigheden kan Connerke een nieuwe Mussolini worden, zeker als hij blijft steken in zijn rabiaat belgicisme.
Wie wil kan in zijn uitspraak over Molenbeek een stap naar dat fascisme zien.
Maar ondertussen is hij de enige voorzitter van een partij die echt begrepen heeft wat de xenofobie van de gewone mensen betekent. Aan zijn personencultus en zijn begrip voor de xenofobie heeft hij de recente stijging in de polls te danken.
Ik ben benieuwd of hij ook de juiste benadering van de xenofobie – een niét fascistische – weet te vinden en door te geven aan de kiezers.